อยากจะหารถใหม่เล็กๆ สักคัน  ไปดูมาทุกค่ายแล้ว แต่ก็มาสรุปบทที่ มิตชูบิชิ แอทราจ 1.2 กับ MG 3 ราคาเที่ยบกันแล้วรุ่นต่อรุ่น ถือได้ว่าเท่าๆ กัน แต่พอไปเทียบด้วยประสาทสัมผัสทั้งหก กันแล้ว ไม่ว่าเอาชิ้นไหนมาเทียบ เรียกได้เลย ว่า MG3 กินขาดทุกอย่าง ใจก็เลยเทไปทาง MG3 แต่พอมาดูกระทู้ต่างๆ ในพันทิพย์ แล้ว เหมือนว่าจะต้องถอดใจวิ่งเลย หาคนเชียร์ยากจัง แทบทั้งร้อย ห้ามว่าอย่าไปเสี่ยงกับมันเลย ทำให้สงสัยจังว่าทำไมมันถึงได้แย่ขนาดนั้น รถเขาออกมาขายได้แค่ปีเดียว จากที่เราไปดูกับตา คลำกับมือ เคาะมากับหมัด ทั้งเครื่องยนต์ เนื้อเหล็ก (รูปทรงไม่ว่ากันแล้วแต่ความชอบ) เนื้อวัสดุที่เอามาประกอบ ความปราณีตในการเชื่อมเหล็ก สีที่ใช้ รู้สึกว่าเจ้าของเขาจะใส่ใจพิถีพิถันทุกจุดนะ เที่ยบกันคู่แข่งขนาดเดียวกันในท้องตลาดแล้วไม่รู่สึกด้อยกว่า และเขายังกล้ารับประกันความทนทานถึง แสนสองหมื่น กิโลเมตรหรือ 4 ปีอีก และถ้าจะไปเทียบกับเจ้าตลาดขนาด 1.5 ลิตรเหมือนกัน วีอ๊อด แอนด์ ซิตี้ ก็กินกันไม่ขาด แต่เจ้าตลาดแพงไปกว่าตั้ง แสนห้า โน่น เลยสงสัยที่ว่าแย่นะ มันแย่ยังไง แต่จากที่พยายามจะสรุปดูเหมือนว่าที่กังวลกันก็ประเด็นที่ว่าในระยะยาว คือ บริษัทไปไหว ต้องเลิกกิจการ แล้วเราใช้ไปหลายๆปี ระบบช่วงล่างมันหลวม จะหาคันชักคันส่งลูกหมากโช้คอัพมาเปลี่ยนไม่มีของให้ซื้อใช่ไหมครับ