เราเกิดโต ตจว. ตอนนี้มาใช้ชีวิต ชานเมือง
ว่างๆ ก็เข้า กทม. ไปเจอเพื่อนบ้าง หางานอดิเรกทำบ้าง
เดินทางก็แท็กซี่ รถไฟฟ้า รถยนต์บ้าง รถเมล์ปลากระป๋องบ้าง

บางเย็น จังหวะคนเลิกงาน รถไฟฟ้าก็ โอ๊วโห๊ววว ยิ่งไปเปลี่ยนขบวนที่สยามนะ
แล้วมาต่อรถเมล์ที่เสาวรีย์ ยืนเบียดไปถึงหน้า ม. เกษตร เดินต่ออีกเกือบโล ของก็รุงรัง แล้วนั่งวินมอไซเข้าหอ
หมดแล้วววววววว พลังงงง บางวันไม่ไหวก็ให้แฟนมารับที่ bts บ้าง

ก็เคยคุยๆ กันนะว่านี่ขนาดแค่สองสามวัน เหนื่อยมากกกกกกกก แล้วคนที่เค้าต้องเดินทางทุกวัน (เช่นเพื่อนเรา บ้านไกลมากกก ต่อไม่รู้กี่ต่อ แล้วมาทำงานใจกลางเมือง) เค้าเก่งมากเลยนะ ทนได้ไง ก็จินตนาการไปอีกว่า เดินทางยังเหนื่อยขนาดนี้ ถ้ากลับบ้านแล้วสมมติต้องมาทะเลาะกับสามีขี้เมา มีปัญหากับลูก กับเจ้านาย เป็นหนี้บัตรซักสี่ห้าใบ โห๊วววว ชีวิตจะยากแค่ไหน

คิดถึงชีวิตต่างจังหวัดเหมือนกันนะ ปรื๊ดดเดียวไปได้ตั้งสี่ห้าที่ แต่ก็เข้าใจบางคนเค้าก็ชินกับชีวิตที่ต้องแข่งกับเวลา บางคนก็ชอบชีวิตกรุงเทพ ให้อยู่ต่างจังหวัดก็เหงา เราไม่ได้จะตัดสินนะคะว่าชีวิตแบบไหนดีกว่ากัน แค่พยายามจะจินตนาการถึงการใช้ชีวิตในอีกรูปแบบหนึ่งอ่ะค่ะ

แล้วชีวิตการเดินทางของเพื่อนๆ เป็นยังไงกันบ้างหรอคะ เหนื่อยมั้ยในแต่ะละวัน อีกไม่นานเราก็ได้กลับ ตจว. แล้ว (เรามาเรียนต่อค่ะ)
ยังไงก็สู้ๆ นะคะ ^^