หนึ่งในปัญหาที่น่าปวดหัวของผม ใครมีคำแนะนำดี ๆ บอกผมได้นะครับ
สภาพปัจจุบัน คือบ้านผมมีแม่ ภรรยา และลูกชายวัยกำลังจำครับ แม่ผมเองก็อายุเริ่มย่างเข้าวัยชราแล้ว คือปกติผมจะไม่ค่อยอะไรมาก บางทีแกพูดเยอะไป ผมก็คอยปราม ๆ บ้าง เพราะไม่อยากให้พูดเรื่องในบ้านกับใครคนอื่นสักเท่าไหร่ แต่หลายครั้งผมก็สังเกตุเวลาแกอยู่กับลูกชาย แม่ผมชอบดูทีวี ดูละคร บางทีก็พาหลานไปดูด้วย แม่ก็ด่าตัวละครในทีวีอารมณ์แบบ อิน แบบทั้งด่าทั้งตำหนิ ใช้คำพูดไม่น่าฟังเลยทีเดียวแล้วทีนี้ลูกเราก็อยู่ในเหตุการณ์ ด้วยตลอด ก็เกรงว่าจะเป็นการทำให้เด็กจำในสิ่งที่ยังไม่สมควรจำหรือเปล่า ผมก็เคยปราม ๆ แก ทั้งไม่อ่อนไม้แข็ง ก็ได้แต่โดนว่ากลับมาบ้าง แกน้อยใจบ้าง คือบางทีผมก็สงสารนะ แต่ผมก็อดเป็นห่วงลูกไม่ได้ คือบางทีเหตุการณ์มันเกิดตรงหน้าก็ได้บอกได้คุยบ้าง แต่ถ้าวันไหนผมมาทำงานก็คงไม่มีใครห้ามใครได้แน่
แล้วไม่กี่วันมานี้มีเหตุการณ์หนึ่งที่ผมอดไม่ได้ที่จะมาตั้งกระทู้ขอคำปรึกษาจากคนอื่นที่ไม่ใช่ญาติพี่น้องตัวเอง คือผมเตรียมเงินจะมาจ่ายบิลเซเว่น กำลังนับเงินในกระเป๋าก็ว่าเราเตรียมมาพอดี แล้วมันขาดไปไหน 2000 ยังดีที่ยังไม่ได้ยื่นบิลให้หน้าเค้าเตอร์ มานึกย้อนเหตุการณ์ก็เลยโทรกลับไปถามแม่ผมว่า ได้หยิบเงินในกระเป๋าตังค์ผมออกไปหรือเปล่า แกก็ยอมรับว่าแกหยิบไป แกหยิบไปเล่นกะหลาน บอกว่าเดี๋ยวเอาตังค์คุณพ่อไปซ่อน ผมมั่นใจนะว่าแม่ผมไม่ได้มีเจตนาโขมยหรอกเงินแค่นั้น แต่แกแค่แกล้งแล้วบอกหลานว่าเอาเงินคุณพ่อไปซ่อน ผมก็เฉย ๆ นะ แค่เสียเวลา เสียโอกาสที่ไม่ได้จ่ายตังค์ แต่พอมานึกขึ้นได้ถ้าลูกผมจำแล้วไปทำอย่างนี้กับกระเป๋าตังค์ใครขึ้นมา นี่มันโขมย ชัด ๆ ต่อให้จะบอกว่าแค่แกล้ง ๆ ก็เถอะนะ ผมคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องดี และไม่สมควรทำอย่างมาก ถึงผู้กระทำนั้นจะเป็นบุพการีผมก็เถอะ มันเหมือนกับสอนให้โขมยของ หรือเอาของที่คนอื่นยังไม่ได้รับอนุญาต พูดง่าย ๆ ก้โขมย ดี ๆ นี่แหละ
ถึงตอนนี้ผมเองก็ยังไม่ได้คุยกับแม่เรื่องนี้ แต่ผมคงต้องคุยแหละ เลยอยากถามหาความเห็น ท่านอื่น ๆ ว่าควรแก้ปัญหาแบบนี้อย่างไร จะคุยยังไงดีไม่ให้เสียน้ำใจ และถนอมความรู้สึก นิสัยปกติผมเป็นคนไม่ค่อยพูด เรื่องไหนปล่อยได้ก็ปล่อย แต่ถ้าผมได้พูดผมรู้ว่ามันทำร้ายจิตใจคนฟังอย่างมาก ผมเลยอยากหากุศโลบาย หรือ ใครมีคำแนะนำดี ๆ บอกผมได้นะครับ ถือว่าทำบุญนะครับ
*แก้ไขคำผิด
มีปัญหากับแม่ครับ
สภาพปัจจุบัน คือบ้านผมมีแม่ ภรรยา และลูกชายวัยกำลังจำครับ แม่ผมเองก็อายุเริ่มย่างเข้าวัยชราแล้ว คือปกติผมจะไม่ค่อยอะไรมาก บางทีแกพูดเยอะไป ผมก็คอยปราม ๆ บ้าง เพราะไม่อยากให้พูดเรื่องในบ้านกับใครคนอื่นสักเท่าไหร่ แต่หลายครั้งผมก็สังเกตุเวลาแกอยู่กับลูกชาย แม่ผมชอบดูทีวี ดูละคร บางทีก็พาหลานไปดูด้วย แม่ก็ด่าตัวละครในทีวีอารมณ์แบบ อิน แบบทั้งด่าทั้งตำหนิ ใช้คำพูดไม่น่าฟังเลยทีเดียวแล้วทีนี้ลูกเราก็อยู่ในเหตุการณ์ ด้วยตลอด ก็เกรงว่าจะเป็นการทำให้เด็กจำในสิ่งที่ยังไม่สมควรจำหรือเปล่า ผมก็เคยปราม ๆ แก ทั้งไม่อ่อนไม้แข็ง ก็ได้แต่โดนว่ากลับมาบ้าง แกน้อยใจบ้าง คือบางทีผมก็สงสารนะ แต่ผมก็อดเป็นห่วงลูกไม่ได้ คือบางทีเหตุการณ์มันเกิดตรงหน้าก็ได้บอกได้คุยบ้าง แต่ถ้าวันไหนผมมาทำงานก็คงไม่มีใครห้ามใครได้แน่
แล้วไม่กี่วันมานี้มีเหตุการณ์หนึ่งที่ผมอดไม่ได้ที่จะมาตั้งกระทู้ขอคำปรึกษาจากคนอื่นที่ไม่ใช่ญาติพี่น้องตัวเอง คือผมเตรียมเงินจะมาจ่ายบิลเซเว่น กำลังนับเงินในกระเป๋าก็ว่าเราเตรียมมาพอดี แล้วมันขาดไปไหน 2000 ยังดีที่ยังไม่ได้ยื่นบิลให้หน้าเค้าเตอร์ มานึกย้อนเหตุการณ์ก็เลยโทรกลับไปถามแม่ผมว่า ได้หยิบเงินในกระเป๋าตังค์ผมออกไปหรือเปล่า แกก็ยอมรับว่าแกหยิบไป แกหยิบไปเล่นกะหลาน บอกว่าเดี๋ยวเอาตังค์คุณพ่อไปซ่อน ผมมั่นใจนะว่าแม่ผมไม่ได้มีเจตนาโขมยหรอกเงินแค่นั้น แต่แกแค่แกล้งแล้วบอกหลานว่าเอาเงินคุณพ่อไปซ่อน ผมก็เฉย ๆ นะ แค่เสียเวลา เสียโอกาสที่ไม่ได้จ่ายตังค์ แต่พอมานึกขึ้นได้ถ้าลูกผมจำแล้วไปทำอย่างนี้กับกระเป๋าตังค์ใครขึ้นมา นี่มันโขมย ชัด ๆ ต่อให้จะบอกว่าแค่แกล้ง ๆ ก็เถอะนะ ผมคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องดี และไม่สมควรทำอย่างมาก ถึงผู้กระทำนั้นจะเป็นบุพการีผมก็เถอะ มันเหมือนกับสอนให้โขมยของ หรือเอาของที่คนอื่นยังไม่ได้รับอนุญาต พูดง่าย ๆ ก้โขมย ดี ๆ นี่แหละ
ถึงตอนนี้ผมเองก็ยังไม่ได้คุยกับแม่เรื่องนี้ แต่ผมคงต้องคุยแหละ เลยอยากถามหาความเห็น ท่านอื่น ๆ ว่าควรแก้ปัญหาแบบนี้อย่างไร จะคุยยังไงดีไม่ให้เสียน้ำใจ และถนอมความรู้สึก นิสัยปกติผมเป็นคนไม่ค่อยพูด เรื่องไหนปล่อยได้ก็ปล่อย แต่ถ้าผมได้พูดผมรู้ว่ามันทำร้ายจิตใจคนฟังอย่างมาก ผมเลยอยากหากุศโลบาย หรือ ใครมีคำแนะนำดี ๆ บอกผมได้นะครับ ถือว่าทำบุญนะครับ
*แก้ไขคำผิด