ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลย ว่านี่เป็นการเขียนเรื่องการท่องเที่ยวครั้งแรกให้ Pantip
ปกติเขียนอยู่ในบล็อคตัวเองก็ไม่ค่อยจะมีคนอ่านเท่าไหร่ ฮ่า ๆ
เวลาไปเที่ยว มักมีคนถามว่า เขียนลงที่ไหน ลง Pamtip เหรอ ป่าวจ๊ะ ลงบล็อคตัวเอง (คนอื่นก็คงจะหาไม่ค่อยเจอ)
ประจวบกับช่วงนี้บล็อคตัวเองมีปัญหาแล้วยังแก้ไขไม่ได้ เลยตัดสินใจ ว่าเอ้า มาลงในนี้ก่อนละกัน
ไปเที่ยวมาเป็นเดือนยังไม่ได้เขียนซะที เดี๋ยวจะลืมซะก่อน
เวลาไปเที่ยวมา เราก็อยากที่จะเก็บภาพ เก็บความประทับใจ เก็บเรื่องราวต่าง ๆ เอาไว้เผื่อผ่านไปหลาย ๆ ปี จะได้จดจำได้
อย่าว่าแต่หลายปีเลย บางทีไปมาแค่ต้นปี พอปลายปีก็ลืมแล้วว่าไปไหนมาบ้าง พอมีเพื่อนถาม จำไม่ได้อีก
ถ้าเราได้เขียนอะไรเก็บไว้ อย่างน้อยก็ก๊อบเอาเรื่องที่เราเคยเขียนไว้ แปะให้เพื่อนอ่านเลย ง่ายดี
ตอนที่เขียนบล็อคส่วนตัว ส่วนใหญ่ก็ลงแต่รูปนั่นแหละ ไม่ค่อยได้เขียนข้อความอะไรมาก
รีวิวสไตล์เรา ก็คงจะมีแต่รูปเช่นกัน ใน Pantip นี้
ส่วนใหญ่เวลาจะไปเที่ยว ก็ไปกับทัวร์นั่นแหละ มีเที่ยวเองบ้าง แต่บางที่ไปกับทัวร์ก็สบายดี
นึกอยู่ว่าจะเขียนอะไรเรื่องแรก พอดีเพิ่งไปกุ้ยหลินกลับมาเมื่อเดือนตุลาคมที่ผ่านมา ในราคาทัวร์ 2 หมื่นต้น ๆ
ที่เลือกไปจีนเพราะช่วงนั้นอยากหาที่พักผ่อนจริง ๆ แบบธรรมชาติ ๆ ตัดขาดโลกโซเชียล แต่ขอราคาที่พอรับได้ ไม่แพงมาก
เลยตั้งเป้าไว้ว่าจะไปที่กุ้ยหลิน และสถานที่แรก วันแรกเมื่อไปถึง ก็เป็นโปรแกรมหฤโหดแล้ว
อย่างว่า วันแรกยังมีเรี่ยวมีแรงอยู่ ต้องรีบเดินก่อน
ตอนแรกเราเช็คอากาศมาจากที่ไทยว่า อากาศน่าจะเย็น ๆ อุณหภูมิประมาณ 14 องศา
ขึ้นเขาด้วย หนาวแน่นอน ทริปนี้ เลยจัดแฟชั่นหน้าหนาวสไตล์เสิ่นเจิ้น พองอัดแน่นเต็มกระเป๋า
พอไปถึงเจอไกด์ ไกด์บอกว่า อุณหภูมิสูงสุด 30 กว่าองศานะคะ โอ้วมายก๊อด ต้องเปลี่ยนชุดโดยฉับพลัน
ยังดีที่ยังมีเตรียมเสื้อยืด สายเดี่ยว ขาสั้นไปอยู่บ้าง ชุดที่ตั้งใจไว้เลยไม่ได้ใส่เลย เปลี่ยนธีมหมดกันเลยทีเดียว

เกริ่นมาย๊าวยาว เข้าสู่เรื่องกันเลยดีกว่า วันแรก โปรแกรมแรก เราไปกันที่นาขั้นบันได หลงจี๋ หรือสันหลังมังกร
เรามีผ่านอำเภอ หลงเซิ่น ซึ่งเป็นเมืองที่อุดมไปด้วยทรัพยากรธรรมชาติ ป่าไม้ แร่ธาตุ และยังเป็นเมืองน้ำพุร้อนที่มีชื่อเสียงอีกด้วย
และยังเป็นศูนย์รวมวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของชนเผ่าชาวเย้า

พูดถึงนาขั้นบันได มันจะดูเหมือนมังกรเลื้อยรอบเนินเขา ตั้งอยู่ทิศตะวันออกเฉียงใต้ ของอำเภอหลงจี๋ แถบหมู่บ้านเหอผิง
ในบริเวณนี้จะไม่มีพื้นที่ราบ ชาวบ้านจึงทำนาบนภูเขา ในลักษณะขั้นบันได โดยไล่ตั้งแต่ตีนเขาถึงยอดเขา
เนินเขาที่เตี้ย ๆ ก็จะดูเป็นขดก้นหอย ส่วนภูเขาสูง ก็จะมีลักษณะคล้ายเจดีย์
นาขั้นบันไดจะดูสลับซ้อนเรียงกันสูงขึ้นไปเรื่อย ๆ

มาชมภาพกันเลยดีกว่า
ไปถึงทางที่จะขึ้นไปนาขั้นบันได ตอนเช้าประมาณ 10 โมง แดดกำลังแรง


บรรยากาศด้านนอก ก่อนไปขึ้นรสบัสขึ้นเขา


ซื้อตั๋วนั่งรถบัส


นั่งรอรถมากันซักพัก


ป่ะ ขึ้นรถกัน นี่ต้องขึ้นรถกับทัวร์จีน ที่ไกด์จีนโช้งเช้งมาก


เค้าแจกโบรชัวร์มา ที่นี่นาขั้นบันได มาฤดูแตกต่างกัน ก็จะได้รับชมความสวยงามไม่เท่ากัน
แอบนึกในใจว่าจะสวยเหมือนในภาพมั้ยน้า


นี่ก็ถ่ายรูปมาไฟล์ใหญ่มาก ต้อง Resize กันทุกภาพ
นั่งรถขึ้นเขากันไป ต้องนั่งเฉย ๆ เพราะทางคดเคี้ยวเหมือนกัน