เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกนะครับผิดพลาดตรงไหนบอกได้ครับ ผมจะเล่าช่วงที่เรียนจบมาถึงก่อนเปิดร้านแบบคร่าวๆนะครับทุกคนจะได้เห็นว่าผมรู้สึกอย่างไรคิดอย่างไรถึงมาเปิดร้านขายอาหารนะครับ ผมจบวิศวะทำงานทำงานมา4ปี ก็ลาออกมาลงทุนในหุ้นไทยและเทศ ผ่านไป1ปีก็หมดตัวครับ (ไม่ขอลงรายละเอียดนะครับยาวมาก) แล้วเริ่มหางานทำหาไม่ได้เลยครับ เงินก็ไม่มีอาศัยพ่อแม่อยู่หกเดือนก็ไปทำงานกับเพื่อนได้เงินเดือนหมื่นกว่าบาทก็ทำมา2ปี ในระหว่างนี้ผมได้เรียนต่อโทด้วย (ไม่รู้จะเรียนทำไมแฟนอยากให้เรียน) ความรู้สึกตั้งแต่ออกจากงานมันเหมือนเราเป็นคนมีค่าน้อยมากๆสมัครงานก็ไม่มีใครรับความรู้ที่มีก็ไม่ได้ใช้เพราะไม่มีเงินลงทุนเป็นอย่างนี้ซ้ำไปซ้ำมาบ่อยๆ จนเมื่อต้นเดือน  ตค 58 ที่ผ่านมาแม่ชวนมาเปิดร้านขายราดหน้าซึ่งแม่ถนัดที่สุด แม่ผมเป็นแม่ค้ามาก่อนแต่ถูกคนอื่นหุบเอาร้านไปหมดอันนี้ไม่ทราบเหตุผลเหมือนกัน  พอแม่ชวนผมตอบรับทันทีเพราะเคยเห็นอยู่แล้วว่ามันอร่อยและขายดีมาก เราเริ่มหาที่ขายโดยเลือกในซอยใกล้ๆบ้านแม่ ได้เป็นห้องแถวราคา3พัน คิดว่าถูกและสวยดีปูกระเบื้องด้วย ผมลาออกตอนสิ้นเดือนซื้อของเข้าร้านหมดไป9หมื่นกว่า(ยืมพ่อมา5หมื่น)โหหหหตังผมหมดครับ แต่ผมไม่ได้คิดมากนะคิดว่าพอได้ขายคงได้คืนแหละ

เปิดร้านวันแรก 9/11/58 ขายได้พันหกดีใจสุดๆหักทุนแล้วน่าจะกำไรสักหกเจ็ดร้อย
วันที่สองขายได้พันสอง เดี๋ยวคงดีขึ้น แต่!!!หลังจากนั้นก็ขายได้น้อยลงๆๆจนวันศุกข์ที่20/11/58 ขายได้จานเดียว 35 บาท แม่ร้องไห้เลยสงสารผมเพราะต้องไม่มีตังจ่ายค่าน้ำไฟโทรศัพท์ แน่ๆ  เราสองแม่ลูกไม่รอช้าคิดหาทางทันทีอีกสองวันเราจะลองเพิ่มข้าวขาหมูดูครับ
จุดอ่อนร้านผม---อยู่ในซอยห่างจากถนนใหญ่ประมาณสองกิโลครับ อาหารไม่หลากหลาย

https://www.facebook.com/%E0%B8%A1%E0%B8%B1%E0%B8%93%E0%B8%91%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%94%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%B2-%E0%B8%AA%E0%B8%B2%E0%B8%82%E0%B8%B2-2-1680902692126172/?fref=ts  เพจที่ร้านครับกดก็ได้ไม่กดก็ได้ครับ ผมแค่อยากให้เพื่อนๆเห็นว่าผมทำอะไรไปแล้วบ้างทำไมมันขายได้แค่ 35 บาท

ผมจะมาอัพทุกวันนะครับ ขอกำใจให้ผมด้วยนะครับ