สวัสดีเราชื่อเจนนะ แฟน(เก่า)เราชื่อโน้ต เราจะร่ายตั้งแต่เริ่มนะมาๆเข้าเรื่องกันเลยเรื่องของเรามีอยู่ว่า
เราไปเข้าค่าย ค่ายนึงแล้วเจอคนคนนึงก็หล่อนะ สุภาพบุรุษด้วย แต่ก็มองแบบผ่านๆอะนะแบบไม่ได้สนใจอะไรมาก จนกลางคืนมีคนทักมา
'สวัสดีเจน'
เราก็สงสัยว่าเคยรู้จักกันด้วยหรอ ไปส่องเฟสแล้วก็ไม่รู้จักนะเราเลยตอบไปว่า
'หวัดดีๆ'
'ทำไรอยู่หรอ'
'เดี๋ยวนะแกคืออ??'
'เราชื่อโน้ต เข้าค่ายด้วย ค่ายเดียวกับเจนอะ'
เราสงสัยเลยไปส่องเฟสอีกที เขิลเลยค่าา5555555
'อ๋อออ ยินดีที่ได้รู้จักโน้ต เราชื่อเจนนะ' อ่อยแพรบบ5555
'ทำอะไรอยู่แก'
'จะนอนละอะ'
'แอ่วววว ฝันดีนะเจนน ฝันถึงเราด้วย555'
'จ้าา'
เอาจริงๆ เราเป็นหลงตัวเองอยู่แล้วอะ แล้วยิ่งมาอ่อยแบบนี้ โอยย เป็นลมแพรบบบบบ
แล้วพอไปเจอหน้าตอนเช้าเค้าก็มาชวนคุยนะ แล้วพอวันกลับค่ายก็จะมีการเขียนบอกความรู้สึกให้ใครก็ได้อะ แล้วเราเขียนให้เพื่อนเราแหละ ไม่รู้จะเขียนให้ใคร แต่โน้ตเขียนให้เรา อ๋ออออ ลืมบอกกก ตอนนั้นเราอยู่ขึ้น ม.3 นะ แล้วเราก็คุยกันมาจนประมานเกือบๆ 6 เดือน วันที่ 18 ตุลา 2557 อะเราคบกันแล้วเราก็บอกเพื่อนว่าเออ เนี่ยคนนี้คบกับเราอยู่นะ แล้วโน้ตอยู่ภาคเหนือแต่เราอยู่ภาคใต้ แต่โน้ตก็บอกเราว่า มีญาติอยู่จังหวัดเดียวกับเรา แล้วบอกเราว่า ม.4 ก็จะมาสอบโรงเรียนเดียวกับเรา คือตอนนั้นคุยกันแบบมีความสุขมากอะ ตอนเช้าโน้ตก็โทมาปลุก บ้านโน้ตอยู่ใกล้โรงเรียนนะ เอาจริงๆตื่น 7 โมงก็ทัน แต่บ้านเราอยู่ไกลโรงเรียน เลยต้องตื่นเช้าหน่อย ปกติเราจะตื่น 6 โมงเช้า แล้วจะออกจากบ้าน 7 โมงเช้า แต่พอคบกับโน้ตโน้ตโทรมาปลุกเราตอน 5 โมงเช้าทุกวันเลยอะ แต่ถ้าวันไหนเรามีสอบโน้ตก็จะปลุกเราตอนตี3 ให้มาอ่านหนังสือ โน้ตเป็นแฟนคนแรกของเรานะ เรารู้สึกรักโน้ตมากอะ เราไว้ใจโน้ตมาก ถึงแม้จะอยู่ไกลกันมาก แต่รู้สึกเหมือนอยู่ใกล้กันนิดเดียวเอง จน ม.4 โน้ตมาสอบโรงเรียนเดียวกับเรา โน้ตมาอยู่กับพ่อที่ใต้ เราดีใจมาก เพราะโน้ตสอบเข้าแล้วได้อยู่ห้องเดียวกับเรา แต่รู้ไหม ตอนเจอกันวันแรก แบบ เขิลม้ากกก ไม่กล้าเข้าใกล้เลยแหละ จนอาจารย์ประกาศว่าให้นั่งตามเลขที่ ที่จัดไว้ เอ้าา เราก็ได้นั่งข้างโน้ตอีก เรานั่งเงียบกันทั้งคู่ จนโน้ตทักเราก่อน 'เจนนน คิดถึงอะ ทำไมเงียบจัง'
'เจนเขินมั้ง555555'
'โน้ตดีใจนะ ที่ได้อยู่ห้องเดียวกับเจน '
'เจนก็ดีใจ'
วันนี้เป็นวันครบรอบของเรา เจอกันวันแรกกก โน้ตเอาดอกไม้มาห้ายยยยย เขินมากกกก ก็ขอบคุณ วันนั้นโน้ตเลยพาไปเลี้ยงไอติมร้านข้างโรงเรียน
เดี๋ยวมาต่อนะคะ...
เจอกันโดยบังเอิญ จากกันอย่างตั้งใจ..
เราไปเข้าค่าย ค่ายนึงแล้วเจอคนคนนึงก็หล่อนะ สุภาพบุรุษด้วย แต่ก็มองแบบผ่านๆอะนะแบบไม่ได้สนใจอะไรมาก จนกลางคืนมีคนทักมา
'สวัสดีเจน'
เราก็สงสัยว่าเคยรู้จักกันด้วยหรอ ไปส่องเฟสแล้วก็ไม่รู้จักนะเราเลยตอบไปว่า
'หวัดดีๆ'
'ทำไรอยู่หรอ'
'เดี๋ยวนะแกคืออ??'
'เราชื่อโน้ต เข้าค่ายด้วย ค่ายเดียวกับเจนอะ'
เราสงสัยเลยไปส่องเฟสอีกที เขิลเลยค่าา5555555
'อ๋อออ ยินดีที่ได้รู้จักโน้ต เราชื่อเจนนะ' อ่อยแพรบบ5555
'ทำอะไรอยู่แก'
'จะนอนละอะ'
'แอ่วววว ฝันดีนะเจนน ฝันถึงเราด้วย555'
'จ้าา'
เอาจริงๆ เราเป็นหลงตัวเองอยู่แล้วอะ แล้วยิ่งมาอ่อยแบบนี้ โอยย เป็นลมแพรบบบบบ
แล้วพอไปเจอหน้าตอนเช้าเค้าก็มาชวนคุยนะ แล้วพอวันกลับค่ายก็จะมีการเขียนบอกความรู้สึกให้ใครก็ได้อะ แล้วเราเขียนให้เพื่อนเราแหละ ไม่รู้จะเขียนให้ใคร แต่โน้ตเขียนให้เรา อ๋ออออ ลืมบอกกก ตอนนั้นเราอยู่ขึ้น ม.3 นะ แล้วเราก็คุยกันมาจนประมานเกือบๆ 6 เดือน วันที่ 18 ตุลา 2557 อะเราคบกันแล้วเราก็บอกเพื่อนว่าเออ เนี่ยคนนี้คบกับเราอยู่นะ แล้วโน้ตอยู่ภาคเหนือแต่เราอยู่ภาคใต้ แต่โน้ตก็บอกเราว่า มีญาติอยู่จังหวัดเดียวกับเรา แล้วบอกเราว่า ม.4 ก็จะมาสอบโรงเรียนเดียวกับเรา คือตอนนั้นคุยกันแบบมีความสุขมากอะ ตอนเช้าโน้ตก็โทมาปลุก บ้านโน้ตอยู่ใกล้โรงเรียนนะ เอาจริงๆตื่น 7 โมงก็ทัน แต่บ้านเราอยู่ไกลโรงเรียน เลยต้องตื่นเช้าหน่อย ปกติเราจะตื่น 6 โมงเช้า แล้วจะออกจากบ้าน 7 โมงเช้า แต่พอคบกับโน้ตโน้ตโทรมาปลุกเราตอน 5 โมงเช้าทุกวันเลยอะ แต่ถ้าวันไหนเรามีสอบโน้ตก็จะปลุกเราตอนตี3 ให้มาอ่านหนังสือ โน้ตเป็นแฟนคนแรกของเรานะ เรารู้สึกรักโน้ตมากอะ เราไว้ใจโน้ตมาก ถึงแม้จะอยู่ไกลกันมาก แต่รู้สึกเหมือนอยู่ใกล้กันนิดเดียวเอง จน ม.4 โน้ตมาสอบโรงเรียนเดียวกับเรา โน้ตมาอยู่กับพ่อที่ใต้ เราดีใจมาก เพราะโน้ตสอบเข้าแล้วได้อยู่ห้องเดียวกับเรา แต่รู้ไหม ตอนเจอกันวันแรก แบบ เขิลม้ากกก ไม่กล้าเข้าใกล้เลยแหละ จนอาจารย์ประกาศว่าให้นั่งตามเลขที่ ที่จัดไว้ เอ้าา เราก็ได้นั่งข้างโน้ตอีก เรานั่งเงียบกันทั้งคู่ จนโน้ตทักเราก่อน 'เจนนน คิดถึงอะ ทำไมเงียบจัง'
'เจนเขินมั้ง555555'
'โน้ตดีใจนะ ที่ได้อยู่ห้องเดียวกับเจน '
'เจนก็ดีใจ'
วันนี้เป็นวันครบรอบของเรา เจอกันวันแรกกก โน้ตเอาดอกไม้มาห้ายยยยย เขินมากกกก ก็ขอบคุณ วันนั้นโน้ตเลยพาไปเลี้ยงไอติมร้านข้างโรงเรียน
เดี๋ยวมาต่อนะคะ...