ผ่านจนถึงวันนี้

ปฐพี . . . เคยสีทอง*

เหลือต้นดูเศร้าหมอง

เย็นละออง . . . ปลิวตามลม



เพียงกิ่งให้ยึดเกาะ

ยังหัวเราะ . . . ไม่ขื่นขม

เหตุใดไยต้องตรม

ทุกข์ระทม . . . หวนวันวาน






เหน็บหนาวสักปานใด

ไม่หวั่นไหว . . . จักก้าวผ่าน

ยอมรับอย่างชื่นบาน

ฤดูกาล . . . อันท้าทาย



ขนปีกดุจผ้าห่ม

ทำตัวกลม . . . ให้อุ่นกาย

อาหารยากขวนขวาย

มีความตาย . . . สะกิดรอ






หากคิดจะหยัดยืน

มิทนฝืน . . . หากไม่ท้อ

เตรียมกายให้เพียงพอ

บินเล่นล้อ . . . ยามเหมันต์



เป็นบทคอยทดสอบ

ยามลมหอบ . . . จนหนาวสั่น

เฝ้ารอสุริยัน

ดูคล้ายฝัน . . . อันแสนไกล






ชีวิตต้องต่อสู้

ต้องเรียนรู้ . . . แม้ดอกไม้

ยังคงความวิไล

งอกงามได้ . . . ไม่กลัวเกรง



แม้มีอุปสรรค์

มาทายทัก . . . มาข่มเหง

จำปรับซี่งตนเอง

ใช่อวดเบ่ง . . . ทนงตน





หากมีเพื่อนเคียงข้าง

ไม่อ้างว้าง . . . เราเบียดขน

สุมหัวชวนกันบ่น

อยากได้ยล . . . ดอกไม้งาม



มีสุขทุกขณะ

คือสัจจะ . . . พยายาม

จะพบเมื่อมองตาม

ใต้ฟ้าคราม . . . ในความเย็น





จากวันหิมะโปรย

ใบไม้โรย . . . ผ่านทุกข์เข็ญ

คืนวันอันลำเค็ญ

จะได้เห็น . . . พรรณพฤกษา



ฤดูที่เปลี่ยนผ่าน

ความตระการ . . . จะกลับมา

อาหารรสโอชา

กำนัลมา . . . แด่ปักษี






ขอเพียงความมุ่งมั่น

จะถึงวัน . . . ที่เปรมปรีย์

ย่อมมีเรื่องดีดี

รอนกที่ . . . ไม่ถอดใจ



แม้คืนนี้ไร้ดาว

แม้เหน็บหนาว . . . อยากร่ำไห้

ยังมีวันสดใส

รอเธอไป . . . ค้นพบมัน

* ในฤดูใบไม้ร่วง ใบไม้สีเหลืองที่หล่นลงมาเหมือนจะทำให้พื้นดินกลายเป็นสีทองค่ะ


ขอบคุณภาพจาก line ของผองเพื่อนค่ะ
..............................................................................

ม้วบๆๆๆ กลับมาเสนอหน้า อีกครั้ง หลังจากหายศรีษะไปนานนะเจ้าคะ  

กลับมาทักทายกันด้วยความคิดถึง  

กับกาพบ์ยานี ๑๑ ต้อนรับฤดูหนาวค่ะ