ขออนุญาตใช้พื้นที่นี้เป็นสื่อระบายความรู้สึกแล้วกันนะ มีทางเดียวจริงๆที่ไม่มีใครเดือดร้อน
เรามี ..ต้องใช้คำว่าเคยมีสิถึงจะถูก
เราเคยมีแฟนอยู่คนนึงค่ะ เรารู้จักกันผ่าน Facebook นี่แหละค่ะ
ทุกๆคนคงคิดใช่ไหมว่ามันไม่เป็นความจริงหรอกรักออนไลน์แบบนี้
แต่มันเป็นไปแล้วค่ะ เรารู้จักเขาโดยที่เราแอดเพื่อนเขาไปเขาน่ารักมากเลย
พี่เขาอยู่ในจังหวัดภาคเหนือ ส่วนเราอยู่ภาคกลางค่ะ
เขาอายุมากกว่าเรา7ปี ..ตอนแรกเหมือนจะไม่ใช่ปัญหานะ
เราคุยกันได้5-6เดือน จากนั้นเราก็เจอกันครั้งแรกค่ะ
พี่เขามาหาเรา ตอนนั้นทุกอย่างเป็นสีชมพูไปหมดเลย
รู้สึกโชคดีมากที่เป็นแฟนกับคนคนนี้ พี่เขามีความเป็นผู้ใหญ่แน่นอนสิก็เขาโตกว่า ^^
ตลอดเวลาที่คบกันมาเราเองที่ทำตัวมีปัญหา ด้วยความที่เราเด็ก เรางี่เง่า เราทำทุกอย่างที่เรียกว่า "บั่นทอน"
พี่เขาให้อภัยให้โอกาสเรามาตลอดจนเราเคยตัว เราใช้เวลาที่ควรเอาใจใส่มาโกรธ มางอนเพื่อประชดพี่เขาต่างๆนาๆ
เราเคยคิดว่าทำไปเถอะเดี๋ยวพี่เขาก็ง้อ สนุกดี
คิดเพียงแต่ว่า "พรุ่งนี้ค่อยคุยก็ได้ พรุ่งนี้ค่อยบอกรัก พรุ่งนี้ๆๆ..."

แต่..

ทุกอย่างมันก็เปลี่ยนไปค่ะ วันเวลาที่เปลี่ยนไป จากคนเดิมก็เปลี่ยนเป็นอีกคนจากรักก็เย็นชา
เป็นเราที่พยายามเข้าหาจนเราทนไม่ไหว เราจึงถามเขาว่ามันเป็นเพราะอะไร?
คำตอบที่ได้คือ "พี่ทนกับหนูมามากแล้ว พี่เหนื่อยอ่ะ" ...........
เราถึงกับหน้าชา ชาไปทั้งตัว เราทำอะไรไม่ถูกเลย นี่เราทำมันพังใช่ไหม?
พี่เขาใช้คำว่าอายุ เวลา ระยะทาง และอนาคตมาตอกหน้าหนูเลยค่ะ
เหมือนมันจะคือเหตุผลที่ดีนะที่เขาพูดขึ้นมา แต่เรารู้ว่ามันก็คือข้ออ้างของคนหมดใจดีๆนั่นแหละ
ทำไมเราไม่ใช้เวลาที่เราไปงี่เง่าใส่เขาสารพัดใช้บอกรักเขา? เราโทษตัวเองค่ะ
เราไม่โทษใครเราร้องไห้กับตัวเองเป็นร้อยๆครั้งแทบไม่เป็นอันทำอะไร

สุดท้ายนี้เราขอฝากถึงคนอ่านรวมแม้แต่ตัวพี่เอง (อย่าด่าเราเลยนะ)
หนูขอโทษนะพี่ ถ้าเป็นไปได้หนูอยากบอกรักพี่ หนูจะไม่ใช้อารมณ์กับพี่ จะไม่ใช้คำว่า "พรุ่งนี้จะ.."
สายเกินไปแล้วใช่ไหม ฟ้าขอโทษนะพี่เอ็กซ์