สวัสดีค่ะ ผู้ที่ผ่านเข้ามาในกระทู้นี้.
เรื่องมีอยู่ว่าวัน พุธ ที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา5.40 น.  เราจะซักผ้าโดยใช้เครื่องซักค่ะ
แล้วเวลานั้นเป็นเวลาที่ต้องรอรถไปโรงเรียนค่ะ  เราก็รีบเอาผ้าใส่เครื่อง แล้วไปขึ้นรถโรงเรียน
เพราะรถมันรอนานค่ะ และเราก็ลืม!!! เอาท่อทิ้งน้ำเครื่องซักผ้าลง
จากนั้นก็นั่งรถอย่างสบายใจไปโรงเรียน5555 นั่งไปตอนนั้นไม่คิดไรเลยนะ
พอกลับจากโรงเรียน เราโทรหาพ่อให้ซื้ออาหารกระต่ายให้หน่อย ปรากฎว่า พ่อบ่นเราค่ะ5555
[ ทิ้งท้ายด้วยคำว่า กลับมาโดนเทศน์แน่ ! จังหวะนั้นเราไม่อยากเข้าบ้านเลยนะ กลัววว
พอเข้าบ้านมาก็ สวัสดีพ่อ แม่เลี้ยง และตา ปกติ..  (เราจะเรียกแม่เลี้ยงว่า น้าค่ะ)  
น้ามองแรง! แล้วพูดขึ้นมาว่า รู้ใช่มั้ยว่าทำอะไรผิด...
เราก็ยิ้มทะเล้น พูดว่า โห่น้าา. ตอนเช้ารถมาไวอะ
เลยตกใจทำไรไม่ถูก ลืมเอาลงเลยย   น้าก็บอกว่า รู้ป่าว ว่ากว่าจะเช็ดน้ำให้หมด ให้แห้งเนี้ยปาไปเกือบ9โมง
แล้วตาก็เล่าให้ฟังว่า ตาทำผ้าห่มตกเนี่ย พอตาจะเอามาห่ม ตาก็ว่าทำไมมันเปียกๆ
แล้วตาก็ลุกขึ้นมา  ตาตกใจมากเลยนีน (ตาจะเรียกเราว่านีน แต่เราชื่อมีน) ตาตะโกนเรียก น้าเลย
แต่พอน้าลงมาก็ตกใจแทบจะเป็นลม แล้วก็เรียกให้พ่อมาช่วยเช็ดน้ำออกจากบ้าน
ตอนนั้นเราก็คิดนะ ว่า ณ ตอนนั้นพ่อ แม่เลี้ยง ตา น่าจะทำไปบ่นไปแน่ๆเลย.
และวันนั้นพอก็ไม่ได้ไปทำงานด้วย. และนี่คือภาพจากเหตุการณ์น้ำท่วมวันนั้น

  
พอคุยเรื่องนี้เสร็จหลังจากนั้นเราก็แยกย้ายค่ะ ไปทำกิจกรรมส่วนตัว
และในวันนี้เองเมื่อเมื่อกี้นี้ เราไปเข้าห้องน้ำข้างล่างบ้านเราเป็นบ้าน 2 ชั้นนะคะ เราก็เจอกับสิ่งนี้

ฝีมือพ่อเอง5555 เราก็ตลกตัวเองอยู่นะว่าทำไมไม่คิดดีๆ ไม่สำรวจตรวจสอบให้เรียบร้อยก่อน
เพราะเรารีบและสะเพร่าเองงง คงไม่มีเรื่องนี้เกิดขึ้นอีกแล้วแหล่ะ55555 พ่อเอาอยู่

จบค่ะ.  เราพยายามเรียบเรียงให้มันรู้เรื่องที่สุดแล้ว
และนี่ก็เป็นกระทู้แรกของเรา  ถ้าเราพิมผิดหรือเรียบเรียงคำไม่ค่อยดีก็อย่าว่าเรานะ
55555😂😂😂