ช่วงนี้เธอสอบทั้งอาทิตย์ และ เป็นช่วงที่ผมรู้สึกว่าตัวเองนิสัยแย่ถึงขีดสุด ผมยอมรับเมื่อได้นั่งคิด คิดจริงๆ เพราะที่ผ่านมาผมเป็นคนคิดน้อยมากกับทุกสิ่งจนทำให้เหตุการณ์มันล่วงเลยมาจนถึงทุกวันนี้

     การที่เธอเงียบไม่คุยกับผม ไม่สนทนา ผมกลับคิดว่า เพราะเธอจะไป เธอกำลังทิ้งไป ....เธอย้ำแล้วย้ำอีกว่าไม่ได้บอก ไม่ได้ทิ้ง ทำไมผมคิดไม่ได้ว่าเธอเพียงอย่างถอยออกมาให้ผมใช้เวลากับตัวเอง เธอไม่อยากดุว่าผมให้ผมแย่ เธออยากรักษาความรักที่มีเอาไว้............เออทำไมผม คิดไม่ได้อ่ะ

     การที่เธอถึงขนาดให้ พาสฯ เฟส ไลน์ ทั้งที่เธอรักในโลกส่วนตัวมาก ผมกลับนิสัยแย่มารร้ายมันเอาชนะ ความดีที่ผมจะทำ ผมเห็นเธอคุยกับเพื่อนที่เธอบอกว่าพี่ชาย ทำไมผมกลับโลเล ไม่นิ่งพอ ไม่ไว้ใจเธอเต็ม 100 .........เธอทำขนาดนี้นั้นแสดงว่าเธอบริสุทธิ์ใจ เธอไม่อยากพูดมากอีกเพราะเธออดทนมากกับนิสัยแย่ๆ "ต่อให้บอกให้อธิบายไป แต่มองอย่างนั้นก็ไม่มีประโยชน์"

     สรุปง่ายๆ เลย .....ตั้งแต่รู้จักกันมาจนวันนี้ เธอ ไม่เคยเปลี่ยนไปเลยสักนิด เธอก็ทำเหมือนเดิม ออกจาดีกว่าเดิมด้วยซ้ำ อดทนผมทุกอย่าง แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือ "ผมเอง" ต่างหาก ทำไมแค่ความคิดพลิกมันให้ขึ้นมานิดเดียวทำไมมันพึ่งคิดได้อ่ะ

.....ผมขอโทษ ทำไมมั่วโง่กับตัวเอง ไม่ฟังและเปิดรับเงยหน้ามองสิ่งรอบข้างมาตั้งนาย......ผมขอโทษ ผมรักเธอนะ