ทำไมมักจะพูดกันว่า ทุกวันนี้ ตัวเองยังไม่ประสบความสำเร็จ
ก็อย่างที่เห็น คนยุคนี้ มักจะมองกันแค่ภายนอก คือ ถ้ามีรถ มีคอนโด ก็มักจะคิดว่า ชีวิตประสบความสำเร็จแล้ว แต่นี่มันก็เป็นเพียงแค่เปลือกภายนอกเท่านั้น เพราะความจริงแล้ว หลายคนก็ไม่ได้มีฐานะร่ำรวย เกิดมาเป็นลูกเศรษฐี ที่พ่อแม่ซื้อรถ ผ่อนคอนโดให้ เป็นแค่มนุษย์กินเงินเดือน เท่านั้น ที่เอาแรงกาย เวลาไปแลก แล้วด้วยสภาพสังคม ที่วัดค่าของคน กับสิ่งภายนอก จึงทำให้ผู้คนต่างต้องดิ้นรน และ พยายามที่จะมีสิ่งเหล่านี้ เพื่อหน้าตาทางสังคม แม้จะต้องมาพร้อมกับความกังวลว่าจะเอาเงินที่ไหนมาผ่อน กินใช้จะพอไหม แล้วพอผ่อนไม่พอ หรือ ไม่มีเงินมาจ่ายเขาก็ถูกยึดไปอีก
ขณะที่บางคน บ้านมีฐานะ ก็ชอบทำตัวราวกับตัวเองเป็นลูกเทพเจ้า ใช้ชีวิตเลิศหรู กินใช้ อัพภาพลงโซเซียล เรียกคนกดไลค์ ทำตัวให้เป็นที่น่าสนใจ แต่ก็มักจะไปสร้างความทุกข์ให้กับคนที่เขาไม่มี หรือ มีน้อยกว่า พอคนกลุ่มดังกล่าว พูดมากก็ไม่พอใจ หาว่าอิจฉา ทั้งที่ก็น่าจะรุ้นะว่า ตัวเองอัพภาพ อวดตัวตน สำคัญตัวมากเกินไป ลองถ้าเกิดมาปากกัดตีนถีบสิ จะมาใช้ชีวิตฟุ้งเฟ้อแบบนี้ได้อีกหรอ
แต่ก็มีคนอยู่ส่วนน้อย ที่พอใจกับชีวิต แม้จะต้องกินข้าวซ้ำๆ อดมื้อกินมื้อ หาเช้ากินค่ำ ไม่ได้มีไอโฟน หกเอส หรือ ซัมซุง 6 หรือ กระเป๋าใบละหมื่นใช้ก็ตาม เขาก็ไม่ได้คิดถึงความสำเร็จ จากสิ่งภายนอกเหล่านั้นเลย แค่ยังมีกิน มีใช้บ้าง มีที่ให้นอนก็สุดยอดแล้ว สว่นไอความสำเร็จทีว่า ตายไปก็เอาอะไรไปไม่ได้สักกะอย่าง
ทำไมมักจะพูดกันว่า ทุกวันนี้ ตัวเองยังไม่ประสบความสำเร็จ
ก็อย่างที่เห็น คนยุคนี้ มักจะมองกันแค่ภายนอก คือ ถ้ามีรถ มีคอนโด ก็มักจะคิดว่า ชีวิตประสบความสำเร็จแล้ว แต่นี่มันก็เป็นเพียงแค่เปลือกภายนอกเท่านั้น เพราะความจริงแล้ว หลายคนก็ไม่ได้มีฐานะร่ำรวย เกิดมาเป็นลูกเศรษฐี ที่พ่อแม่ซื้อรถ ผ่อนคอนโดให้ เป็นแค่มนุษย์กินเงินเดือน เท่านั้น ที่เอาแรงกาย เวลาไปแลก แล้วด้วยสภาพสังคม ที่วัดค่าของคน กับสิ่งภายนอก จึงทำให้ผู้คนต่างต้องดิ้นรน และ พยายามที่จะมีสิ่งเหล่านี้ เพื่อหน้าตาทางสังคม แม้จะต้องมาพร้อมกับความกังวลว่าจะเอาเงินที่ไหนมาผ่อน กินใช้จะพอไหม แล้วพอผ่อนไม่พอ หรือ ไม่มีเงินมาจ่ายเขาก็ถูกยึดไปอีก
ขณะที่บางคน บ้านมีฐานะ ก็ชอบทำตัวราวกับตัวเองเป็นลูกเทพเจ้า ใช้ชีวิตเลิศหรู กินใช้ อัพภาพลงโซเซียล เรียกคนกดไลค์ ทำตัวให้เป็นที่น่าสนใจ แต่ก็มักจะไปสร้างความทุกข์ให้กับคนที่เขาไม่มี หรือ มีน้อยกว่า พอคนกลุ่มดังกล่าว พูดมากก็ไม่พอใจ หาว่าอิจฉา ทั้งที่ก็น่าจะรุ้นะว่า ตัวเองอัพภาพ อวดตัวตน สำคัญตัวมากเกินไป ลองถ้าเกิดมาปากกัดตีนถีบสิ จะมาใช้ชีวิตฟุ้งเฟ้อแบบนี้ได้อีกหรอ
แต่ก็มีคนอยู่ส่วนน้อย ที่พอใจกับชีวิต แม้จะต้องกินข้าวซ้ำๆ อดมื้อกินมื้อ หาเช้ากินค่ำ ไม่ได้มีไอโฟน หกเอส หรือ ซัมซุง 6 หรือ กระเป๋าใบละหมื่นใช้ก็ตาม เขาก็ไม่ได้คิดถึงความสำเร็จ จากสิ่งภายนอกเหล่านั้นเลย แค่ยังมีกิน มีใช้บ้าง มีที่ให้นอนก็สุดยอดแล้ว สว่นไอความสำเร็จทีว่า ตายไปก็เอาอะไรไปไม่ได้สักกะอย่าง