สวัสดีพี่ๆเพื่อนๆชาวพันทิบนะค่ะ  คือมีเรื่องอยากระบาย ไม่รู้จะพูดกับใคร ระบายกับใคร กับเรื่องที่เจอ  เรื่องมีอยู่ว่า เราคบอยู่กินกับแฟนมาได้ปีกว่าค่ะ และตอนนี้เรามีน้องได้ห้าเดือนแล้ว  แต่แฟนมีลูกติดกับแฟนเก่า  และปัญหาเรากับเขาคือลูกและคนเก่าเขา  เพราะ ทุกอาทิตเขาจะต้องเอาลูกไปส่งให้แฟนเก่าเขา บ้านเขาไม่ไกลกันมากค่ะ อยู่ซอยเดียวกัน  และเรื่องลูกคือปัญหาแร้วนะค่ะ  ยังมีปัญหาที่เขายังแอบติดต่อกับคนเก่าอยู่ตลอดเวลา แต่อยู่บ้านเราไม่เห็นเขาคุยโทสับหลอกนะค่ะ เห็นแต่คุยเฟส แต่ที่จับได้ว่าเขาคุยกันคือในบีทอคมากกว่า เหมื่อนแฟนเราไประร่านเขา ห่วงเขา ไรประมารนี้ และด้วยลางสังหลอนด้วยค่ะ ที่เรารู้สึกตลอดเวลาว่าเขาคุยกัน  และจนมีวันนึงที่แฟนเก่าเขาทักมาหาในเฟส บอกให้เราถามเขาว่าตกลงจะเลือกใคร ถึงได้ระรานเขาแบบนี้ มาตามด่าเขา ตลอดเวลาที่เราอยู่บ้านเขาได้สามเดือนแรกๆก้ดี หลัง พอทะเลาะกันเรื่องคนเก่า เขาจะตบตีเราทุกๆครั้ง จนวันที่คนเก่าเขาทักมา เราตัดสินใจกับบ้านพร้อมลูกที่อยู่ในท้อง ช่วงนั้นเดือนสิงหาเรากับบ้านด้วยจิตใจที่แย่มากที่สุด ทำร้ายตัวเองหลายครั้ง เหมื่อนคนกำลังสติจะแตกเพราะ เราร้องขอคำตอบเขา ว่ายังไง เขาไม่เคยให้คำตอบเราเลย ให้เราคิดต่างๆนาๆ ในหัวเรามีแต่คิด ว่าเขาจะกับมาอยู่ด้วยกันไหม เจอกันไหมตลอดเวลา จนวันนึงคนเก่าเขาทักมาบอกว่าเขากับแฟนเราอยู่ด้วยกันทุกวัน แต่แฟนเราคุยกับเราตลอดเวลา ไปไหนบอก เขาระรานเราสักพัก หลังจากนั้นก้หายไป เราก้ถามแฟนเราอีกว่าตกลงยังไง เขาก้บอกได้ว่าไม่ได้เป็นแบบที่เราคิด  พอถามหนักขึ้น ทุกอาทิตที่เขามานอนบ้านทะเลาะกัน เขาก้ตบตีเหมื่อนเดิม จนจิตใจเราย้ำแย่ ใจเราไม่เอาเขาแร้ว อยากจะหนีไปให้ใคร บอกเลิกเขาตลอดเวลา เฉย ไม่สนใจ อยากทำไรทำ เราเป็นแบบนี้กับเขาสักพัก ด้วยความที่ไม่ไหว ร่างกายก้แย่ แพ้ท้องมากพอแร้ว ยังมาจิตใจแย่ ร่างกายแย่ เจ็บตัวบ่อยๆ จนเหมื่อนจะแท้ง เพราะมีเลือดออกมามาก และพอหลังจากที่เขารู้ล่ะว่า เรากำลังห่างจากเขา  เขาก้เริ่มทำดีกับเรา  แต่เราก้คิดอีกอย่างที่เขายังอยู่กับเราเพราะงานริเปล่า เพราะ ตลอดเวลา เขาจะพูดว่าไม่มีตัง งานไม่มี ไม่พอจ่ายค่ารถ คืองานบ้านเราจะแบ่งให้เขา และมีช่วงนึงที่บ้านเราแย่ เงินลงทุนไม่พอที่จะทำของส่งให้ลูกค้า เราเลยให้เขาร่วมกันและแบ่งกำไรกัน  เขาได้ไปหลายหมื่น แต่เขาไม่เคยแบ่งให้เราใช้เลยแม้แต่สองสามร้อย แรกๆที่กับมาบ้านยังโอนให้ แต่พอหลังๆไม่มีเลย  จนเราคิดว่าเขาอยู่กับเราเพราะงานริเปล่า  ตั้งแต่เรากับมาอยู่บ้านได้สามเดือน เราไม่เคยมาบ้านเขาเลยหลังจากนั้น มีครั้งนึงที่เรามา และเขาไม่ให้เราเข้าบ้าน ไล่เรากับบ้านเราก้กับบ้านนั่งแท๊กซี่กับบ้านร้องไห้ตลอดเวลาเราเลยไม่มาอีก และเขาเองก้ไม่มากับมาบ้านอีก นอกจากเขาจะไปนอนบ้านทุกอาทิต  จนวันนึงอยู่ๆเขาก้รับเรากับมาบ้าน แต่พอเรากับมา กินข้าวกันเสด แฟนเก่าเขาเปิดประตูเขามา แฟนไม่ให้เข้าบ้านยืนคุยกันน่าบ้านแฟนเก่าถามแฟนเราว่า พามันมาทำไม พามันมาทำไม  แฟนเราบอกเขาว่าและจะทำไมเขาก้เถียงกันอยู่แค่นี้แบะคนเก่าเขาก้ออกไป และแฟนเราก้ออกไปบอกจะไปรับลูกกับมา เขาหายไปครึ่งชั่วโมง  พอกับมา เขาถามเราว่าจะยังไง  ใจเราอ่า อยากกบบ้าน ไม่อยากอยู่แร้ว ไม่อยากเจอแบบนี้  แทนที่เราจะต้องเป็นคนแย่เจอแบบนี้ แต่กับกลายเป็นเขา เพราะเราถามเขา เขาบอกกุเหนื่อย ยังจะมาถามกุอีกหรอ  เราเลยไม่อยากพูดไรได้แต่เก็บคำถามไว้ เพราะพูดมันออกมาเราต้องเจ็บตัวแน่ๆ  เลยไม่ถามปล่อยมันผ่านไป  ตลอดเวลาตอนนั้นเราอยากกับบ้าน บอกเขาให้ไปส่งเรากับบ้านเขาก้ไม่ยอม  เขาจะถามเราเสมอว่า จะกับทำไม ทำไมต้องกับ  เขาจะชอบคิดตลอดเวลา ว่าเรากับพ่อเรานั้นนี้กันอย่างนั้นอย่างนี้ เพราะพ่อเราขี้เมา เขาก้คิดว่าพ่อจะทำไรเรา ขนาดพี่เขยเรา เขายังคิดว่าเรามีอะไรกัน แค่เหนเรายิ้มให้เขา คนอยู่บ้านเดียวกัน เขาเลยไม่อยากให้กับ และนี้เรากับมาอยู่บ้านเขาได้สองอาทิต แฟนเก่าเขาจะไปนอนบ้านแม่เขา พาลูกไป ขนาดเมื่ออาทิตที่แร้ววันที่7พ.ย วันเกิดเรา เขามาหาตั้งแต่วันศุกร์ที่6 และวันเสาเขากับบอกจะเอาทองไปให้ลุงและเอาลูกไปส่ง เราก้ไม่อะไร  แต่กว่าเขาจะมาอีกทีสี่ทุ่ม เขาซื้อเค้กมาให้ เราก้ดีใจ แต่พออีกวัน เราแอบไปส่องเฟสคนเก่าเขา เราเห็นเขาถ่ายรูปนาฬิกาลง  นาฬิกาที่เขาลง ยีห้อเดียวกัน สีเดียวกัน แบบเดียวกันแป๊ะ เราเลยถามแฟนเราว่า คืออะไร เขาก้โมโห้ฝส่ แร้วบอกว่า จะเอาอะไร  เราบอกไม่ได้เอาอะไร แต่มันคืออะไร เขาได้แค่บอกเราว่าเขาฝากซื้อเราเลยบอก ฝากซื้อแต่ทำไมเหมื่อนกันแบบนี้ พอถามมากก้โดนตบตีอีกตามเคย  สรุปเรื่องเงียบ และอาทิตนี้เขาจะเอาลูกไปส่งให้แม่เขา  เราเห็นไปนานก้โทตาม ว่าทำไมไปนาน  เขาก้โมโห้เอาลูกกับมาบ้าน และด่าเราหาว่างี่เง่า และแม่เขาก้มา เรายกมือหวัดดีเขายังไม่รับเลย และพอตอนเช้าแม่เขากับ เขาเอาหลานเขาไปด้วย พอสักเก้าโมงแฟนปลุกเราบอกไปสวนก่อนนะไปให้อาหารแมวก่อน เราก้ไม่อะไร แต่พอสิบโมงครึงยังไม่มาเราโทตามอีก เขาก้ด่าเราอีกหาว่างี่เง่า กว่าเขาจะกับบ้านสิบเอ็ดโมงครึ่ง เราก้ไม่อยากถามอะไรล่ะ เพราะเราคิดล่ะ ว่า เขาคงเอาแฟนเก่าเขาไปส่งบ้านแม่เขา เพราะอาทิตก่อน เราหลอกถามลูกเขาว่าใครไปส่งหนูกับแม่ เขาบอกปะป๊า ไปส่ง ไปกันสามคน เราก้เลิกคิดว่าอาทิตนี้เขาคงไปส่งอีก เพราะบ้านแม่ไม่ไกลกัน พอเราถามเขาก้ว่างี่เง่า แต่เราไม่รู้ว่าทุกวันนี้พวกเขายังไงกัน และเราอะไร คิดแต่ว่าที่เขาอยู่กับเราเรื่องงานริเปล่า และเขาสองคนยังไงกัน ต่อไปจะเป็นยังไง ทุกวันนี้เตรียมใจแร้วว่านังไงต้องเลิกกัน เราพยามออกมาตลอดเวลา เพราะเราเห็นข้อความที่เขาแอบคุยกัน แฟนเราบอกกับเขาว่าเขายังรักคนนั้นใจเขายังอยู่กับคนนั้นและสักวันจะรู้เอง  เปนคำพูดที่เจ็บมาก  เรารู้สึกแย่มากที่เป็นแบบนี้ไม่รู้จะหนีปัญหานี้ยังไง หนคงหนีไม่พ้น บางทีคิดแต่ว่า เขาเลือกเรา เราอยู่กับเขา เขาจะเอาเวลาไหนไปหากัน โทคุยกันตลอด นอกจากเวลาเขาออกไปข้างนอก  และเรื่องงานไม่มีความจริงเลยเรื่องเงิน ใช้จ่ายอะไรไม่เคยบอก และเราเองก้ไม่ได้ทำงานประจำ เอางานที่บ้านมาทำ แต่ไม่เคยมีตังเลย ไม่เคยได้ซื้ออะไรเลย พอบอกเขา เขาจะบอกไม่มีตัง แต่พอทีเขานะ มีตลอด และอะไรก้เป็นบุญคุนตลอด เราก้ไม่เคยเจอคนที่เห็นแก่ตัวแบบนี้ พอเรากินเยอะเขาก้บ่น และอีกอย่าง เขาไม่เคยพาเราออกไปทางที่บ้านคนเก่าเขาอยู่เลย เหมื่อนกังคนอื่นเห็น เรื่องมันมีเยอะมากมายที่อึกอัดใจ แต่ขอบคุนนะค่ะที่อ่านจนจบ หากไม่เข้าใจหรืองงไปบ้างขอโทดทีนะค่ะ