อยากรู้ว่าตีกันนอกจากความเเค้นที่ได้กลับมา ตีกันไปตีกันมาซ้ำเเล้วซ้ำอีก มันได้ประโยชน์อะไรกันหรอ!!!!...พอตีกันยิงกันตำรวจจับได้ก็ขึ้นโรงพัก เสียตังค์บางกรณีเป็นเเสนๆ คนที่เสียใจที่สุดก็คือพ่อเเม่ไม่ใช่หรอ เเต่กลับไม่สำนึกกลับห่วงเพื่อน รุ่นพี่ม รุ่นน้อง ทั้งที่ตอนอยู่โรงพักไม่เห็นใครสักคนเเบบนี้นี่คือรักกันหรอบางทีทะเลาะกันยิงกันตีกันเพื่อนตายเสียใจไปงานศพทำได้เเต่ตะโกนบอกเพื่อนว่ารักมากเเต่ก็เอาเขากลับมาไม่ได้ ไปเเก้เเค้นอีกวนเวียนไปเรื่อยเเล้วรู้กันบ้างป้ะว่าคนที่เหลืออยู่พวกเป็นสาเหตุที่ทำให้เพื่อนต้องจากไป เเละ คนที่เสียใจที่สุดก็คือพ่อเเม่เขา เเต่ที่เศร้าสุดก็คือคนที่โดนลูกหลงเขาต้องตายทั้งๆที่เขาไม่ได้ทำอะไรผิด คือ  #อะไรที่เสียไปเเล้วต้องเสียไปเท่าไหร่ถึงจะพอ


                                               นักเลงสมัยนี้เขาเล่นกันถึงตายไม่ตัวๆเหมือนลูกผู้ชายสมัยก่อน
                           นึกถึงพ่อ กับเเม่ ครอบครัวให้มากๆ ไม่ว่าจะผิดกี่ครั้งเขาอยู่ข้างๆเสมอเเหละเเต่ช่วยนึกถึงจิตใจเขาด้วย
                       เสียใจครั้งเดียวมันก็เจ็บมากพอเเล้ว โดยเฉพาะเเม่ ต้องให้เขาช้ำใจอีกกี่ครั้ง ถึงจะมองเห็นว่าเขาทุกข์ใจเเค่ไหน

                                                                                ช่างไม่ช่างก็ตอบได้
                                                                           กราบขอโทษเด็กช่างบางคน