ถ้าใครจะด่าก็ยอมรับนะว่าเราผิดจริง ผู้หญิงอย่างเราพอมีความรักเราก็คิดเลยว่าเค้าเป็นคนสุดท้าย เราเลยพร้อมจะมีอะไรกับเค้า คือไม่รู้จะติดเรทไปไหมไม่ได้ถึงกับสอดใส่แต่ครั้งแรกเหมือนจะเข้าไปแต่เอาเข้าไม่ได้ เราเจ็บแล้วก็เลือดออก เลยเลิกครั้งหลังๆก็ใช้นิ้ว แต่ไม่ใช่การร่วมเพศ แต่ไม่บ่อย คือเราอธิบายไม่ถูก แต่เราก็รู้ตัวว่าเราไม่ใช่ผู้หญิงบริสุทธิ์ แต่เวลาเราบอกกับคนอื่นว่าเราไม่เคยมีอะไรกัน ก็ไม่ได้สอดใส่ เหมือนเราหลอกตัวเอง  เรามีเค้าเป็นคนแรกและคนเดียว

พอเราเจอคนอื่นที่อยากเริ่มต้นใหม่ ที่เราโกหกว่าเราบริสุทธิ์เรารู้สึกผิดพลาดที่ไม่น่ายอมแฟนคนแรกเลย ถึงเราจะฟังและพูดแบบหน้าซื่อตาใสเลยว่าไม่เคยมีอะไรกับแฟน มีหลายคนที่ไม่ถือกับเรื่องนี้  แต่เราก็เสียใจที่ทำพลาด ขนาดตัวเรายังรับไม่ได้เลย คนอื่นจะรับได้ไหม

สิ่งที่อยากถามคือ เราต้องกลับไปเล่าความจริงไหมว่าเราผ่านอะไรมาบ้าง ขอให้คนอื่นเข้าใจ ในความผิดพลาด ปฏิเสธที่จะมีอะไรกับแฟน สมมติวันข้างหน้ามีแฟน เพราะมีอยู่เรื่องเดียวที่ยังติดค้างในใจเรา

ปล. ถ้าย้อนเวลากลับไปได้เราคงจะไม่ทำอะไรแบบนี้อีก ถ่ยังไม่แน่ใจ ถ้ารู้ว่าต้องเลิกกัน