FATHER & SON พ่อและลูกชาย
(สราวุธ อินทรพรหม, พ.ศ. ๒๕๕๘)

เอิ่มมม...ก็ไม่รู้สินะ! แบบว่าถ้าเทียบกัน เรากลับชอบเรื่องก่อนหน้าคือ Teacher & Student ครูและนักเรียน มากกว่า แม้ว่าเรื่องนี้จะทำออกมาดูเข้าใจง่ายกว่าก็ตาม แต่บอกตามตรง! จริงๆชอบหนัง เกย์เว้ยเฮ้ย มากที่สุดในบรรดาหนังของผู้กำกับท่านนี้นะ 555+ ซึ่งจะว่าไป Father & Son ก็แทบจะกลายเปน เกย์เว้ยเฮ้ย ภาคที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ ฉบับฉายโรงได้ละ ขอแค่มีฉากร่วมเพศแบบยาวยืดนานเนิ่นกว่าที่มีให้ดูในหนังเท่านั้นแหละ

เลยขอยกมือเชียร์ให้ผู้กำกับ นำเรื่องนี้มาตัดต่อใหม่เปนเวอร์ชั่นไดเร็คเตอร์ คัท จัดฉากเอ็กส์ๆ-เซ็กซ์ซ่องแตก-เข้ามาให้เต็มเม็ดเต็มหน่วย อย่าได้ยึกยักกั๊กไว้ แล้วฉายทางออนไลน์เหมือนที่ทำเปนประจำกับทุกเรื่อง น่าจะเริ่ดสุด! เพราะเท่าที่ดูในโรง รู้สึกว่ามันออกจะจิ๊บจ๊อยน้อยนิด ยังไม่ทันจะอร่อยเลย จบซีน 'ฟิน' กันไปเสียแล้ว

อีกอย่างคือมีความรู้สึกว่านักแสดงแต่ละคนที่มาเล่นหนังเรื่องนี้ แม้ว่าแอ็คติ้งต่างๆ ไม่ว่าจะเปนการเดินเหิน การวิ่ง การพูดจา การแสดงสีหน้าและอารมณ์ ฯลฯ จะแลดูแข็งกระโด๊ก หาความเปนธรรมชาติไม่เจอ แต่พอตอนเล่น 'ฉากอย่างว่า' กลับแลดูเปนธรรมชาติสุดๆ พูดได้ว่ามีความเปนนักแสดงมืออาชีพขึ้นมาทันที คล้ายๆกับว่า 'เงินมาผ้าหลุด' อะไรทำนองนั้น คือคลอเคลียนัวเนียกันจริงๆ โดยไม่จำเปนต้องใช้สแตนด์อินกันเลย

พูดกันตามจริง ก็ถือเปนจุดเด่นในหนังของผู้กำกับท่านนี้นะฮะ อาจกล่าวได้ด้วยซ้ำว่าในบรรดาผู้กำกับเกย์ไทยที่ทำหนังเกย์จริงๆจังๆ เปนล่ำเปนสัน (ไม่ใช่หนัง 'แอบเกย์' คือถึงแม้จะมีฉากร่วมเพศระหว่างชาย-หญิง แต่ก็เน้นถ่ายแต่เรือนร่างและอวัยวะของผู้ชายเปนหลัก) จะหาคนที่สามารถถ่ายทำฉากร่วมเพศระหว่างชาย-ชายออกมาได้สมจริงดิงดองราวกับดูหนังโป๊เกย์ ได้เทียบเท่ากับผู้กำกับท่านนี้ เห็นจะไม่มีอีกแล้ว! (ที่พูดนี่หมายถึงเท่าที่รู้จักชื่อนะ ที่ไม่รู้จักชื่อ น่าจะมีอีกหลายคน เพราะคนทำหนังเกย์ฉายออนไลน์ก็มีหลายเจ้าอยู่อะ ^^)

ด้วยความที่จุดเด่นในหนังของผู้กำกับท่านนี้ มีการแสดงอันดูเปน 'ธรรมชาติ' สุดๆเฉพาะฉากอย่างว่า ทำให้เวลาดูหนังของเค้าทีไร เลยจะเลื่อนไปดูแต่เฉพาะฉากเหล่านั้นอย่างเดียว เนื้อเรื่องจะเปนยังไงก็ช่างมันเถอะ บางเรื่องที่ได้ดูก็ไม่รู้จะมีเนื้อเรื่องไปทำไมเหมือนกัน! แต่พูดตรงๆคือ เพราะมันน่าจะเปนอย่างเดียวในหนังที่ไม่ทำให้รู้สึกสูญเสียเวลาในชีวิตไปโดยเปล่าประโยชน์

ด้วยเหตุนี้ ขณะที่ดูหนังเรื่องนี้ในโรงจึงอยากจะให้ตัวเองมีรีโมทคอนโทรล จะได้กดไปดูเฉพาะฉากอย่างว่า เพราะรู้สึกว่าเสียงครางซี้ดซ้าด-อู้ๆอ้าๆโอ้วๆของนักแสดงซึ่งมีสำเนียงสูงๆต่ำๆ ตามจังหวะการโยกตัว ยังออกจะน่าฟังกว่าเสียงพูดคุยสนทนาอันราบเรียบไร้อารมณ์ราวกับท่องจำบทมาพูดต่อหน้ากล้องเปนไหนๆ อีกทั้งการได้ดูนักแสดงผลัดกันกอดจูบซุกซบซอนไซ้กันไปมาตามอารมณ์เร่าร้อนพิศวาส ก็ยังออกจะน่าชมกว่านั่งดูแต่ละคนออกมายืน เดิน วิ่ง แอ็คติ้งแบบแข็งๆเปนไม้กระดานหรือมิใช่!

พูดให้เข้าใจง่ายกว่าที่พูดไปแล้ว คือถ้าต้องดูแอ็คติ้งแย่ๆ งั้นขอดูฉาก 'เอากัน' อย่างเดียวดีกว่า (ยิ่งเขียนยิ่งแลดูหมกมุ่นจุงเบย อิอิ)

แต่ในเมื่อทำอะไรไม่ได้ ก็เลยต้องนั่งดูไปแบบเรื่อยเปื่อย โดยมีความพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะมองข้ามความต่ำ เอ้ย! ความเปนหนังทุนต่ำ ซึ่งน่าจะต่ำจนพูดว่า 'ราคาถูก' ได้อย่างไม่ขัดเขิน (หนังทุนต่ำบางเรื่อง ทำออกมาแล้ว 'ดูแพง' ก็มีอยู่ถมเถนะฮะ เพราะงั้นเรื่องเงินทุนแม้จะสำคัญ แต่ก็คงไม่เท่า 'สุนทรียะ' ของคนทำหนังเปนเด็ดขาด) พูดให้เบากว่านั้นคือมันดู 'บ้านๆ' ไปเสียทุกภาคส่วน แถมเปนบ้านในท้องถิ่นทุรกันดารเสียด้วย!

พอนั่งดูไปดูมานานเข้า จากเบื่อหน่ายก็เลยกลายเปนขำแทน อย่างหนึ่งคือจะบอกว่า แอ็คติ้งที่มันไม่เปนธรรมชาติน่ะ มันทำให้ตลกยิ่งกว่าให้ออกมาเล่นบทตลกเสียอีก เพราะงั้น ใครก็ตามที่สามารถเปลี่ยนความรำคาญใจให้เปนความขำขันได้ รับรองว่าได้หัวเราะงอหายกับหนังเรื่องนี้แน่นอน นอกจากแอ็คติ้งนักแสดงจะทำให้ท้องคัดท้องแข็งแล้ว ยังเจอพล็อตย้อนเวลาเพื่อกลับไปแก้ไขความผิดพลาดในอดีตเข้าไปอีกก็ยิ่งฮา! พลอยทำให้รู้สึกผิดที่เคยด่าการนำตู้โทรศัพท์มาใช้เปนไทม์แมชชีนใน 2538 อัลเทอร์มาจีบ ซะมิมี! เพราะว่าเรื่องนี้ 'เล่นง่าย' กว่ามากๆ...มากเสียจนรู้สึกอายแทน ทั้งที่ไม่เคยคิดอยากเปนคนทำหนังเลยอะ *__*

ดูไปก็ได้แต่บอกตัวเองไปว่าคนทำหนังคงอยากเน้นเนื้อหาสาระที่ต้องการนำเสนอ มากกว่าสิ่งประกอบสร้างนานาที่ต้องใช้เงินทุนในการทำขึ้นมาเสียเปนแน่ โดยเฉพาะประเด็นความรักของพ่อที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อลูก ไม่เว้นแม้กระทั่งการ xxx (ไปดูเอาเองละกัน ไม่อยากสปอยล์ บอกได้แต่ว่าทำให้ชักอยากมีลูกชายเกย์ขึ้นมาทันที อยากทำเพื่อแบบนี้ลูกบ้างอะไรบ้างอะ คิคิ)

เอาเข้าจริงๆ ก็รู้สึกผิดเหมือนกันนะฮะ แบบว่าดูฉากที่พ่อรักลูก ยอมทำทุกอย่างเพื่อลูก แทนที่จะซาบซึ้งตื้นตันใจ เรากับรู้สึกขำ...หัวเราะหนักมากกกกกก! แต่หนังก็มีที่ไม่ขำ ตรงเรื่องการเมืองที่ใส่เข้ามาเสียชัดเจนนั่นแหละ คือไม่ใช่ขำไม่ออก แต่ไม่รู้จะเอาอะไรมาขำ เพราะตีเจตนาของคนทำหนังไม่ถูกว่าที่ใส่เข้ามานั้น เพราะต้องการเสียดสีประชดประชัน หรือแค่นึกอยากจะใส่ก็ใส่เข้ามาเพื่อให้มันดูกิ๊บเก๋... :'-P



อ่านรีวิวหนังเรื่องอื่นๆได้ที่เพจ --> https://www.facebook.com/Nongmodkit-1455715884652777