ต่อจากกระทู้ก่อน  เราเดินทางออกจากอำเภอปายไปแม่ฮ่องสอน วันแรกจากเชียงใหม่ - ปาย  เดินทางร้อยกว่าโล  762 โค้ง  แทบอ้วก  วันนี้อีกพันกว่าโค้ง  ร้อยกว่าโล  วันนี้เตรียมพร้อม  กินยาแก้เมารถล่วงหน้าครึ่งชั่วโมง มั่นใจมากคราวนี้  ระหว่างการเดินทางรถจะจอดที่ตลาดปางมะผ้า  15  นาที  เพื่อแวะเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัว  ซื้อของกินรองท้อง  เพราะต้องใช้เวลาเดินทางประมาณ  3  ชั่วโมง  หลังจากรถออกจากอำเภอปางมะผ้านิดหน่อย  จะมีด่านทหารตรวจตราผู้โดยสารในรถ  ทุกคนต้องแสดงบัตรครับ  บังเอิญเที่ยวนี้ผู้โดยสารไทยล้วน ๆ  แสดงบัตรประชาชน  บัตรข้าราชการ  ใบขับขี่ หรือบัตรอื่นที่ทางการออกให้  จากนั้นเดินทางต่อไปจนถึงสี่แยกไฟแดงแรก  บริเวณตลาดสายหยุด เป็นแหล่งรวมรถสองแถวทุกสายที่จะเดินทางไปที่ต่าง ๆ ของจังหวัดแม่ฮ่องสอน เราไปครั้งแรก  ต้องถามคนขับเขาจะแนะนำเราได้อย่างดี  และแต่ละคนอัธยาศัยไมตรีดีมาก  ประทับใจเลย เราถึงแม่ฮ่องสอนเวลาประมาณ  11.30  น. เดินเข้าตลาดบังเอิญวันนั้นมีการจัดนิทรรศการสินค้าอะไรสักอย่าง  มองหารถโดยสารก็ไม่เห็น  เดินจนสุดซอย  เจอแล้วเป็นรถสองแถวสีเหลือง  ไปบ้านรักไทยออกเที่ยงตรง  เราก็ลังเลสองจิตสองใจ  เพราะถ้าไปรถโดยสารเราก็ติดแหง็กที่บ้านรักไทย  ไปเที่ยวที่อื่น ๆ ไม่ได้  ก็เลยตัดสินใจเดินไปหาร้านเช่ามอไซด์  มีให้บริการหลายเจ้า  เจ้าใหญ่สุด  อยู่ที่ริมหนองสาธารณะจองคำ  ซึ่งเป็นที่ตั้งพระอารามหลวงวัดจองคำ  ซึ่งเรามีโปรแกรมในวันพรุ่งนี้  เป้าหมายของเราคือที่พักลีไวน์รักไทย  ตอนนี้คือทั้งหิว  ทั้งร้อน  ตัดสินใจโทรหาเกสต์เฮาส์ทีเราจองที่พักเพื่อเข้าเช็คอินในวันพรุ่งนี้ (บุญดีเกสต์เฮาส์) เจ้าของเป็นเจ้าหน้าที่แล็บ รพ.แม่ฮ่องสอน  อัธยาศัยดีมาก  แนะนำ  และพาไปร้านเช่ามอไซด์  พร้อมแจกแผนที่นำทางให้เรา   ละเอียดมาก  บอกระยะเวลาและระยะทางให้เราได้วางแผนการเดินทาง  เราจองมอไซด์ไว้สองวันเลย  เพราะยังงัยเราจะกลับมาพักที่เมืองแม่ฮ่องสอนและเอาไว้ขับขี่ชมแหล่งท่องเที่ยวต่าง ๆ ราคาเช่าต่อวัน  250  บาท (125 ซีซี) ถ้าซีซีต่ำกว่านี้ก็ 200 บาทต่อวัน  เราเช่าสองวันเขาคิด 400 บาท  ลดให้ 100  บาท ก็โอเค  พอได้มอไซด์อันดับแรก  จองตั๋วรถกลับเชียงใหม่สิครับ  นี่ขนาดจองแทบหาที่นั่งเกือบไม่ได้  ประสบการณืครั้งแรกมันสอนต้องจิกจำ  เราก็แวะทานอาหารที่ร้านแห่งหนึ่งบริเวณสี่แยกไฟแดงแรกที่เราลงรถพอดี  เป็นร้านขนมจีนน้ำเงี้ยว  รสชาติเข้มข้น  อร่อยมาก  แนะนำเลยร้านนี้จำชื่อไม่ได้  ไม่สะดวกที่จะถ่ายภาพ  เพราะข้าวของเราพะรุงพะรังมาก  ก็เลยถ่ายถนนหน้าร้านแทน555
จากนั้นเราก็เดินทางต่อไปที่ลีไวน์รักไทยรีสอร์ทที่เราจองล่วงหน้าไว้ประมาณ  1  เดือน  ราคาที่พัก  1,600 บาท  เราแว้นมอไซด์เป็นระยะทาง 44 กิโลเมตร แต่รู้สึกหลักกิโลที่เราเห็นที่บ้านรักไทยไม่ตรงกัน 555 ไม่ซีเรียส
เราก็แวนไปเรื่อยผ่านป่าเขาลำเนาไพร  หมู่บ้านต่าง ๆ วิวทิวทัศน์ริมทาง  สวยงาม  เพลิน  จนไม่รู้สึกเพลีย  ช่วง  17  กิโลเมตรสุดท้ายเขาสูงชัน  มีโค้งหักศอกอยู่สองสามช่วง  แต่ไม่เป็นปัญหาอยู่ที่ใจ  จุดสำคัญที่ผ่านแต่เรายังไม่แวะก็คือ สะพานซูตองเป้  น้ำตกผาเสื่อ  ภูโคลน โครงการหลวง (พระตำหนักปางตอง)  บ้านนาป่าแปก (เป็นทางแยกที่จะไปปางอุ๋ง)  และก็ถึงที่หมายคือลีไวน์รักไทยรีสอร์ท  เป็นรีสอร์ทที่ปลูกท่ามกลางไร่ชาอู่หลง บรรยากาศฟินมาก พอไปถึงเช็คอิน  จัดแจงสัมภาระที่หนักอึ้ง นั่งสูดบรรยากาศที่แสนสุดฟิน
บรรยากาศภายในห้องพัก
เครื่องทำน้ำอุ่นครับ  แบบใช้แก๊ส
ที่เรายังไม่แวะปางอุ๋ง  เนื่องจากเราไม่มั่นใจว่าเส้นทางที่จะมาบ้านรักไทยลำบากแค่ไหน  ก็เลยมุ่งหน้ามาที่นี่ก่อน  พักผ่อนพอประมาณ  เราก็เตรียมตัวออกไปปางอุ๋งกัน  ระยะทางห่างจากที่พักเราประมาณ  14  กิโลเมตร  ใช้เวลาเดินทางประมาณครึ่งชั่วโมง
โปรดติดตามตอนต่อไปครับ