สวัสดีค่ะ  พอดีเรื่องนี้มันค้างคาอยู่ในใจเรามานานแล้ว  เราพยายามหาคำตอบกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ยิ่งคิดยิ่งหาเหตุผลมาอธิบายมันไม่ได้

เข้าเรื่องเลยแล้วกันเนอะ  ตอนนั้นเราเพิ่งเรียนจบใหม่ๆเลยกลับมาอยู่บ้าน  เรามีความฝันคือ อยากจะไปเรียนต่อที่ประเทศจีน เราว่าจะขอทุนไปเรียน แต่ต้องรอให้ถึงปีหน้า เพราะสถาบันเปิดรับสมัครช่วงต้นปี   ดังนั้นช่วงเวลาที่ไม่ได้ทำอะไร เราก็ฝึกภาษาจีนไปเรื่อยๆ  แต่ไปๆมาๆ  เราก็รู้สึกว่า มันว่างไปหรือเปล่า?   เราเป็นคนเบื่อง่ายมากๆ(แต่ไม่เบื่อภาษาจีนนะ55)  เรารู้สึกอยากทำอะไรสักอย่างเป็นเรื่องเป็นราว  เลยลองหางานทำดู  ทีนี้มีรุ่นพี่คนหนึ่งแนะนำงานมาให้เป็นงานเกี่ยวกับข่าว  เราก็เลยส่งข้อมูลอะไรไปดู  ส่วนตัวเราก็ไม่ได้คาดหวังอะไรมาก  คิดว่าคนเรียนจบมาไม่ตรงสายเค้าก็คงไม่รับหรอก   แต่ที่นั่นก็เรียกไปสัมภาษณ์(แอบดีใจนิดๆ)  


พอถึงวันสัมภาษณ์  ช่วงเช้าเราก็ไปนั่งทำแบบทดสอบซึ่งเราก็เพิ่งรู้ว่าต้องทำ(ต้องใช้สกิลการเดาล้วนๆ)   ช่วงบ่ายพอบ.ก.สัมภาษณ์เราเสร็จ  เค้าบอกว่าต้องให้เราคุยกับหัวหน้าแผนกด้วย   เราก็โอเค..หัวหน้าแผนก..คิดว่าคงคุยกันนิดหน่อยล่ะมั้ง  แต่!! เรากลับรู้สึกเครียดกับผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงหน้าเรา  สายตาและท่าทางของเค้าเหมือนจะพยายามมองทะลุเข้าไปถึงเครื่องในเราเลย   เราไม่ชอบให้ใครมาพยายามล้วงความลับ   แต่เราก็พยายามไม่ใส่ใจและคิดว่านี่คือการสัมภาษณ์งาน..มันก็ต้องมีอย่างนี้อยู่แล้ว..ไม่เป็นไร(แต่ก็เครียดอยู่)   แล้วเค้าก็ถามเรานู้นนี่นั่นไปเรื่อยๆ  เราก็ค่อยผ่อนคลายลงหน่อย  จนมาถึงคำถาม(ที่ไม่เกี่ยวกับงาน)ว่า.....


ผญ.คนนั้น : เธอ...ชอบดูซีรี่ย์เรื่องอะไร?
เรา : Lost Girl คะ (ด้วยความอยากรู้ว่าเป็นเลสมั้ย..คือเรารู้สึกได้นิดๆ)
ผญ.คนนั้น : (ยิ้มแบบมีเลศนัย  แล้วเอาหลังพิงเก้าอี้)

อย่างงี้คือ ใช่แน่นอน  เราก็โอเค..กูเดาถูก  แล้วพวกเราก็คุยกันต่อไปอีกสักสองสามคำถาม  จู่ๆ เราเกิดคิด 'อยากแต่งนิยายรักเด็กฝึกงานกับหัวหน้าแผนก'  เราแบบ 'เฮ้ย!!! เดี๋ยวนะ.....' (ตะโกนในใจ)   เราคิดบ้าอะไรก็ไม่รู้  สมองมันคิดไปเองนะ  โอ๊ยยยยย  พอตั้งสติได้เราก็เงยหน้าขึ้น  ตาเราดันไปสบตากับผญ.คนนั้นพอดี   แล้วเราก็รู้สึกล่องลอย....มัน....ล่องลอย  เรารับรู้ได้ทุกอย่างแต่ควบคุมตัวเองไม่ได้  ดวงตาสีน้ำตาลคู่นั้นดึงดูดเรามาก   มีบางอย่างในดวงตานั่นดึงดูดเรา  'เบาสบาย  อ่อนโยน  นุ่มนวล'  เราไม่รู้ว่าคำเหล่านี้พอจะกำจัดความความรู้สึกเราตอนนั้นได้ไหม  มันแปลกประหลาดจริงๆ   และยังสายตาเค้านั่นอีก.....มันช่าง....อ่อนโยน   ไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่เรากับเค้าสบตากัน   จนเราเริ่มได้สติเลยบอกกับตัวเองว่า 'สัมภาษณ์งาน...เรามา.... สัมภาษณ์งาน'   เราเบนสายตาหลบเค้า  นั่นแหละ...เราถึงกลับมาควบคุมตัวเองได้   แล้วเค้าก็เริ่มกลับสัมภาษณ์ต่อเหมือนกัน


สุดท้าย  เราก็ไม่ได้ไปทำงานที่นั่น  เพราะนึกขึ้นได้เคยมีคนดูดวงให้เรา เค้าว่าถ้าอยากจะไปเรียนต่อก็ต้องไปเลย  ถ้าทำงานแล้วจะไม่ได้เรียนต่อ  แหะๆ  เราก็แบบว่าเชื่ออ่ะนะ(ฮ่าๆๆ)   เราอยากไปมากจริงๆนะ  เราเลยเลือกทางนี้ดีกว่า   เรื่องที่เกิดขึ้นนะ  มันเหมือนในนิยายม๊ากมากแบบพระเอกถูกดวงตานางเอกดึงดูดไรเงี่ย   เราเลยมาตั้งกระทู้นี้เผื่อว่าจะมีใครเจอเหตุการณ์แบบเราบ้าง หรือรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นคืออะไร(ช่วยอธิบายที)  ไม่รู้จะเกี่ยวกันไหมนะ  เรามีซิกเซนท์หน่อยๆ  แบบแค่สัมผัสได้แต่ไม่เคยเห็นตัวเป็นๆนะ(ไม่อยากเห็นด้วย)  ในชีวิตเรา ตั้งแต่เด็กจนถึงตอนนี้ก็เคยเจอเรื่องแปลกๆมาบ้าง  มันจะเกี่ยวกันไหมอ่ะ  บางทีก็คิดว่า เราหมกหมุ่นกับมันมากไปรึป่าว   เหตุการณ์นี้ผ่านมาแล้วจะไปเอาอะไรกับมันมาก  แต่ก็นะ......รู้สึกคาใจอ่ะ


ป.ล. ถึงเราจะเป็นเลส  แต่เราก็ไม่ได้ชอบผญ.ทุกคนที่เจอนะ