โรงเรียนเราเป็นรร. นร.เยอะ(3000เกือบ4000คน) ทุกปีจะมีงานกีฬาสี ปกติแล้ว ม1 ขึ้นแสตนเชียร์ ม.2 เดินขบวนหรือเล่นกีฬา ม.3เดินขบวน,เล่นกีฬา ม.4กีฬา,ขบวน ม.5ดูแลน้องม.1 สต๊าฟแสตนเชียร์ ม.6จัดขบวน
เราเข้าใจนะว่ากีฬาสีจัดมาเพื่อให้เราได้เล่นกีฬาออกกำลังกาย ให้มีความสามัคคี แต่มันก็ทำให้เราเห็นอะไรๆหลายๆอย่าง รร.เราจัดกีฬาสีเกือบ๑สัปดาห์โดยไม่มีการเรียนการสอน ทั้งที่ไม่ใช่รร.เน้นกีฬา กีฬามีสิบกว่าประเภท ในขณะที่นร.มีเป็นพัน คนที่เข้าร่วมกิจกรรมก็เป็นคนกลุ่มน้อย แต่สิ่งที่ทำให้เราไม่ค่อยจะชอบที่สุดคือ การรวบรวมเงินเพื่อกีฬาสี(โดยเฉพาะม.ปลาย) ตามห้องต่างๆ เช่น ม.4เริ่มเก็บเพื่อตอนม.5 เราอยู่ม5เราต้องเก็บตังค์กันไปทำสแตนเชียร์ อุปกรณ์ ม.6 เก็บเงินทำขบวน ซึ่งเงินจำนวนนั้นไม่ใช่น้อยๆ แต่ละคนจ่ายเป็นพัน ครูที่ปรึกษา ครูหัวหน้าคณะสี รู้เรื่องและบ้างก็รับเงินนี้จากเด็ก แต่มันใช่สิ่งที่จำเป็นต้องทำขนาดนี้หรอ บางครอบครัวไม่ได้มีเงินจะใช่ทุกๆวันเป็นพันๆ ทุกสีก็ได้เงินที่รร.ให้5หมื่น ถ้ารร.จริงจังกับการให้นรคิดบริหารจัดการเงินที่อยู่อย่างจำกัดเพื่อไม่ให้คนอื่นเดือดร้อนมันจะเป็นไปได้ไหม และยิ่งเงินจำนวนนั้น(เป็นแสนๆ)ถูกเอาไปดำเนินการ เราที่ไม่ใช่กลุ่มจัดการไม่มีสิทธิ์รู้ไรเลยนอกจากเอาเงินมาจ่าย...เท่านี้นะภายในวัน... และที่แน่นอน ปัญหาการคอรัปชั่น เกิดตั้งแต่กิจกรรมเหล่านี้ ทุกๆปีอุปกรณ์ต่างๆที่ใช้ก็แนวเดิมๆ บางทีก็เอาของเก่ามาใช้แต่เราก็ต้องเสียตังค์เท่ากับซื้อใหม่ อาทิตย์กีฬาสี เราไปรร.ก็ไม่มีไรทำถ้าไม่ใช่นักกีฬา มีแต่นั่งๆนอนๆ ฆ่าเวลา
เราขอพูดถึงกีฬาสีที่ประเทศอื่นที่เรารู้จักและสอบถามมา ก็มีญี่ปุ่น เรามีเพื่อนคนญี่ปุ่น ที่รร.เขาจัดงานนี้กันแค่2วันและไม่ได้มีการใช้อะไรเว่อวังเลย เน้นกีฬาและกิจกรรม ที่จีนที่คุยกับครูจีนมา ทุกคนต้องเข้าร่วมกีฬาอย่างใดอย่างนึง ไม่มีเชียร์หรืออะไร (อันนี้ค่อนข้างไม่มีอะไร)
เราขอสรุปเลยนะ เราเข้าใจว่ากีฬาสีเป็นกิจกรรมที่มีประโยชน์เราก็ชอบ แต่เราคิดว่าทำไมกีฬาสีทั้งทีเราจำเป็นต้องใช้เงินเป็นแสนๆต่อสีเยอะแยะมากมาย และการที่เราเห็นกระบวนการคอรัปชันตั้งแต่วัยเรียน มันทำให้เราคิดว่าถ้าโตขึ้นไปเราจะเจอแบบไหน เราอยากให้กีฬาสีเป็นกีฬาที่ทุกคนสามารถเข้าร่วมกีฬาเหมือนจีน และอยากให้เราจัดงานกีฬาสีในระยะเวลาที่ไม่นานและสั้นเกินไป แต่สิ่งที่เป็นจุดเด่นของเราอย่างสแตนเชียร์หรือหลีด ก็มีอยู่ไว้แต่ไม่ถึงกับต้องทำให้อะลังการเว่อวังมากเกินไป
เราอยากให้กีฬาสีเน้นกีฬาและสร้างความสามัคคีจริงๆ
กีฬาสีที่ไทยเน้นกิจกรรมอะไรกันแน่? ทำไมมีเรื่องโกง
เราเข้าใจนะว่ากีฬาสีจัดมาเพื่อให้เราได้เล่นกีฬาออกกำลังกาย ให้มีความสามัคคี แต่มันก็ทำให้เราเห็นอะไรๆหลายๆอย่าง รร.เราจัดกีฬาสีเกือบ๑สัปดาห์โดยไม่มีการเรียนการสอน ทั้งที่ไม่ใช่รร.เน้นกีฬา กีฬามีสิบกว่าประเภท ในขณะที่นร.มีเป็นพัน คนที่เข้าร่วมกิจกรรมก็เป็นคนกลุ่มน้อย แต่สิ่งที่ทำให้เราไม่ค่อยจะชอบที่สุดคือ การรวบรวมเงินเพื่อกีฬาสี(โดยเฉพาะม.ปลาย) ตามห้องต่างๆ เช่น ม.4เริ่มเก็บเพื่อตอนม.5 เราอยู่ม5เราต้องเก็บตังค์กันไปทำสแตนเชียร์ อุปกรณ์ ม.6 เก็บเงินทำขบวน ซึ่งเงินจำนวนนั้นไม่ใช่น้อยๆ แต่ละคนจ่ายเป็นพัน ครูที่ปรึกษา ครูหัวหน้าคณะสี รู้เรื่องและบ้างก็รับเงินนี้จากเด็ก แต่มันใช่สิ่งที่จำเป็นต้องทำขนาดนี้หรอ บางครอบครัวไม่ได้มีเงินจะใช่ทุกๆวันเป็นพันๆ ทุกสีก็ได้เงินที่รร.ให้5หมื่น ถ้ารร.จริงจังกับการให้นรคิดบริหารจัดการเงินที่อยู่อย่างจำกัดเพื่อไม่ให้คนอื่นเดือดร้อนมันจะเป็นไปได้ไหม และยิ่งเงินจำนวนนั้น(เป็นแสนๆ)ถูกเอาไปดำเนินการ เราที่ไม่ใช่กลุ่มจัดการไม่มีสิทธิ์รู้ไรเลยนอกจากเอาเงินมาจ่าย...เท่านี้นะภายในวัน... และที่แน่นอน ปัญหาการคอรัปชั่น เกิดตั้งแต่กิจกรรมเหล่านี้ ทุกๆปีอุปกรณ์ต่างๆที่ใช้ก็แนวเดิมๆ บางทีก็เอาของเก่ามาใช้แต่เราก็ต้องเสียตังค์เท่ากับซื้อใหม่ อาทิตย์กีฬาสี เราไปรร.ก็ไม่มีไรทำถ้าไม่ใช่นักกีฬา มีแต่นั่งๆนอนๆ ฆ่าเวลา
เราขอพูดถึงกีฬาสีที่ประเทศอื่นที่เรารู้จักและสอบถามมา ก็มีญี่ปุ่น เรามีเพื่อนคนญี่ปุ่น ที่รร.เขาจัดงานนี้กันแค่2วันและไม่ได้มีการใช้อะไรเว่อวังเลย เน้นกีฬาและกิจกรรม ที่จีนที่คุยกับครูจีนมา ทุกคนต้องเข้าร่วมกีฬาอย่างใดอย่างนึง ไม่มีเชียร์หรืออะไร (อันนี้ค่อนข้างไม่มีอะไร)
เราขอสรุปเลยนะ เราเข้าใจว่ากีฬาสีเป็นกิจกรรมที่มีประโยชน์เราก็ชอบ แต่เราคิดว่าทำไมกีฬาสีทั้งทีเราจำเป็นต้องใช้เงินเป็นแสนๆต่อสีเยอะแยะมากมาย และการที่เราเห็นกระบวนการคอรัปชันตั้งแต่วัยเรียน มันทำให้เราคิดว่าถ้าโตขึ้นไปเราจะเจอแบบไหน เราอยากให้กีฬาสีเป็นกีฬาที่ทุกคนสามารถเข้าร่วมกีฬาเหมือนจีน และอยากให้เราจัดงานกีฬาสีในระยะเวลาที่ไม่นานและสั้นเกินไป แต่สิ่งที่เป็นจุดเด่นของเราอย่างสแตนเชียร์หรือหลีด ก็มีอยู่ไว้แต่ไม่ถึงกับต้องทำให้อะลังการเว่อวังมากเกินไป
เราอยากให้กีฬาสีเน้นกีฬาและสร้างความสามัคคีจริงๆ