สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคน เราขอแทนตัวเองว่าหมวยละกันนะคะ นี่เปนกระทู้แรกของเราปกติเราก้จะชอบอ่านกระทู้ของคนอื่นไป
เรื่อยๆโดยเฉพาะเรื่องผีกับเรื่องความรักค่ะเราจะชอบเปนพิเศษ แต่วันนี้เราจะขอมาเล่าเรื่องของเราบ้างนะคะ เราขออนุญาติใช้ภาษาเขียนที่เรว
และเร่งรัดโดยการเขียนผิดหลักภาษานะคะเนื่องจากเรื่องที่เราจะเล่าต่อไปนี้มันยาวมากกกกกกกกกก หากเรื่องของเราทำให้ใครไม่พอใจเราต้องขออภัยมา ณ ที่นี่ด้วยนะคะ
              เริ่มเรื่องเลยนะคะ ตอนนี้เราอายุจะ 20 แล้วค่ะหลายๆคนอาจมองว่ายังเด็กอยู่แต่สำหรับเราตอนนี้ถือเปนช่วงวัยรุ่นตอนปลายละ อิอิ ^^ เราเปนคนที่ค่อนข้างขี้เบื่อคบใครก้ไม่เคยได้นานเลยค่ะมีแฟนมาก้หลายคนแต่ว่าส่วนมากก้คือรักแบบเด็กๆนะคะ ไม่ได้มีหวือหวาอะไร เรื่องที่เราจะเล่าในวันนี้เปนเรื่องของเรากับแฟนคนปัจจุบันค่ะ เราขอเรียกเค้าว่าตี๋ละกันเพราะเค้าเปนคนจีน เรื่องนี้เกิดขึ้นตั้งแต่เราอายุ 18 ก้คือตอนนั้นกำลังจะขึ้นม.6 ตี๋แอดเฟสมาหาเราโดยที่มีเพื่อนร่วมกันแค่คนเดียวในตอนนั้นพอเราเห็นเราก้กดรับค่ะ เพราะตี๋เนี่ยตรงสเปกเราแทบจะทุกอย่าง ตัวสูง จมูกโด่ง มีลักยิ้มแล้วก้หุ่นดีมากค่ะ คือเราไม่ชอบคนอ้วนหรือคนมีกล้ามอะไรแบบนี้เลยนะ พอตี๋แอดเฟสมาเราก้คุยหน้าวอลกันไปเรื่อยๆค่ะ เรายิ้มตั้งแต่ครั้งแรกเลยที่เราคุยกัน คือเราเปนเด็กผู้หญิงที่ไม่ได้สวยไรเลยนะน่าตาบ้านๆมากๆ ตอนนั้นเราเรียนที่โรงเรียนที่มีดราม่าเรื่องซองผ้าป่าทางฝั่งธนค่ะ ซึ่งตี๋เรียนแถวบางรักแน่นอนว่าตัวเลือกเค้าเยอะมากตอนแรกๆเราก้กลัวนะคะ แต่เค้าก้เปิดเผยกับเรานะว่าเค้ามีคนที่เค้าคุยด้วยอยุ่แล้ว ก้นั่นแหล่ะค่ะ เราก้แห้วไปตามระเบียบ แต่พอผ่านไปได้ไม่ถึงอาทิตย์เราก้เห็นตี๋ตั้งตัสเศร้าๆ เราเลยทักเค้าไปค่ะสรุปก้คือจริงๆเค้าอกหักจากคนที่เค้าคุยด้วย เราก้เอาวะลองซักครั้งนึงเราเลยเริ่มจีบเค้าจริงจังค่ะ แอร้ยยยยยยย>< อย่าพึ่งมองว่าเราแรดนะ แต่คือเราก้แรดแหละ อิอิ หลังจากที่เราได้คุยกันประมานสองอาทิตย์เราก้ได้คบกันค่ะ แรกๆทุกอย่างดูมีความสุขมากๆ อ่อเราลืมบอกไปว่าเราเปนคนห้าวๆเลยมีเพื่อนผู้ชายค่อนข้างมากแต่ตี๋ดีมากค่ะคือเค้าเข้ากับเพื่อนเราทุกคนได้เปนอย่างดี แต่เรามีเพื่อนคนนึงซึ่งไม่ได้คิดกับเราแค่เพื่อนค่ะแต่เราก้ไม่ได้คิดไรกับมันนะเราไปเที่ยวไปกินข้าวกับมันบ่อยๆค่ะ จนตี๋เริ่มสงสัยแต่คือทุครั้งที่ไปไหนมาไหนกันเราก้จะบอกตี๋ตลอดนะ แต้ด้วยความที่ว่าชื่อเพื่อนเราคนนี้ค่อนข้างคล้ายผู้ญ ตี๋เลยไม่ได้ติดใจแต่แรกค่ะ จนมาวันนึงเค้ามารุ้ว่าเพื่อนเราคนนี้เปนผู้ชค่ะ เค้าเลยไม่พอใจเราใหญ่เลยและบอกว่าเราปิดบัง ซึ่งเราก้บอกเค้าตลอดนะคะว่าเราไปกับเพื่อนคนนี้ เราทะเลาะกันเรื่องเพื่อนคนนี้บ่อยมากๆค่ะบ่อยจนเลิกกันหลายๆครั้งเพราะเพื่อนคนนี้ แต่ส่วนหนึ่งก้มาจากเราด้วยนะคะที่สนิทกันมากไป แต่อย่างที่เราบอกตั้งแต่แรกเลยค่ะว่าเราไม่ได้รุ้สึกกพิเศษกับเค้ามากไปกว่าเพื่อนคนนึง พอเราคบกับตี๋ได้ประมานนึงด้วยความที่เราเปนคนขี้เบื่อเราก้จะชอบหาเรื่องทะเลาะแล้วก้ไม่อยากเจอด้วยค่ะทั้งๆที่คบกันแรกเราจะบอกเค้าว่าเราอยากเจอหน้าเค้าทุกวันไม่ว่าจะเปนตัวจริงหรือในสไก้ก้ตาม คือเราจะสไก้กันทุกคืนค่ะแต่ก้ไม่ได้นานอะไรนะเพราะเราเปนเด็กที่นอนเร้วมากๆ แต่พอหลังๆเราก้ไม่ค่อยอยากเจอไม่ค่อยอยากจะคุยค่ะ ก่อนหน้าที่จะคบเราเคยกลัวว่าตี๋จะทิ้งเรารึป่าว เพราะเค้าหล่อมากค่ะตัวเลือกก้เยอะ ผิดกับเราที่ไม่ค่อยสวยอะไรเลย แจ่พอคบกันไปแล้วเรากลับรุ้สึกว่าตี๋รักเรามากเลยค่ะคือเค้ายอมทุกอย่างที่เราต้องการซื้อให้เราทุกอย่าง อยากไปไหนเค้าก้พาเราไปค่ะเค้าตามเรามาตลอดระยะเวลาที่เราคบกันถึงเราจะเปนฝ่ายผิดแต่เค้าก้จะเปนคนที่ง้อเสมอ ตอนนั้นเราบอกเลยว่าเราไม่สนใจอะไรเลยค่ะเราไม่สนใจด้วยซ้ำว่าเค้าจะรุ้สึกยังไง ทั้งเพื่อนทั้งรุ่นน้องเราต่างก้บอกว่าเราโชคดีมากที่ได้ตี๋เปนแฟน อย่างที่บอกอะคือเค้าน่าตาดีแถมยังรักเรายอมเรามากขนาดนี้คือเราคงหาคนแบบนี้ไม่ได้อีกแล้วอะ แต่เราก้ไม่สนใจค่ะ เรายังคงใช้ชีวิตแบบตามใจตัวเอง คือเราผิดเราก้ไม่สนใจอะ ทุกครั้งที่ทะเลาะกันแรงๆจะเปนตี๋ที่คอยมานั่งขอโทดเราทั้งๆที่เค้าไม่ผิด มีครั้งนึงเปนวันเกิดเค้าเราก้ตั้งใจทำเค้กให้เค้าค่ะเปนเค้กกระจกสองชั้นเขียนชื่อเค้าเปนภาษาจีนคือเราชอบทำเค้กชอบทำอาหารมากๆอะ นี่อาจจะเปนเสน่ห์อย่างเดียวในตัวเราที่เรามีก้เปนได้ เราตั้งใจทำมากค่ะ คืนก่อนวันเกิดเค้าเรานอนเกือบตี2 เราลงสีที่ตัวเค้กยากมาก สีเยลลี่หกมารวมกันหมดเลย เราก้ท้อนะคะแต่ว่าเพื่อเค้าอะเราก้พยายามทำ พอถึงวันเกิดเค้าเรากลับหาเรื่องทะเลาะกับเค้าค่ะ วันนั้นประมานจะเที่ยงคืนละเค้าก้ออกไปทะเลาะกับเราแถวข้างถนนโดยมีเพื่อนๆเค้ามาคอยดูด้วยกลัวว่าจะเกิดอะไรไม่ดีขึ้น พอทะเลาะกันหนักๆ เค้าก้วิ่งออกไปให้รถชนเลยค่ะแต่เพื่อนเค้าล็อคตัวไว้ทัน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกนะที่เค้าทำแบบนี้เค้าทำหลายครั้งมากๆแต่เราก้มองว่าไรสาระ สิ่งที่เค้าทำลงไปมันเหมือนกับเค้าไม่ได้รักตัวเองอะ แล้วแบบนี้เค้าจะมารักเราได้ไง จนวันนั้นเราทนไม่ไหวก้เลยเดินเข้าไปตบหน้าเค้าเลยแล้วด่าว่าทำไมไม่รักตัวเอง เค้าก้ไม่ตอบค่ะแต่บอกเราว่าเค้าขอโทดคุยกันดีดีได้ไหม เราก้ไม่ยอมค่ะจะกลับบ้านลูกเดียวเลยคือตอนนั้นไปจัดงานวันเกิดเค้าที่บ้านเพื่อนเค้าจนเค้าบอกว่าได้เดี๋ยวจะขับรถไปส่งที่บ้าน ตอนแรกเราก้ไม่ยอมนะแต่ไปๆมาๆนั่งรถกลับกะเค้าเฉยเลยอะ หลังจากวันนั้นเราก้กลับมาคุยกันตามปกตินะคะ ก้เหมือนๆเดิมคือ เค้ามาง้อเราค่ะคือทุกครั้งที่เราทะเลาะกันนะเค้าจะมาง้อเราถึงที่บ้านเลย โทรหายันแม่เราอะจนแม่เรากลายเปนพวกเค้าไปแล้วคือว่าเราว่าสิ่งที่เราทำอะมันไม่ถูกนะมันผิดงั้นงี้ แต่เราก้ไม่ได้สนใจอะไรเลยนะ เราก้บอกแม่เราไปตรงๆค่ะว่าเราเบื่อแล้ว แม่เราก้ได้แต่ปลงค่ะเพราะแม่เราตามใจเรามาตั้งแต่เด็กแม่เรารักเรามากเพราะว่าพ่อเราเสียตั้งแต่เด็กๆแม่เราเลยให้ความรักกับเราเต็มที่ เราเป็นพี่สาวคนโตที่ไม่มีอะไรเสียหายเลยยิ่งเรื่องการเรียนยิ่งไม่ต้องเปนห่วงเราเปนคนหัวไวมากค่ะ คือเปนเด็กฉลาดอะแต่ว่าขี้เกียจโคตร ทุกครั้งที่เราไม่ไป รร นะแม่เราก้ไม่เคยว่าเพราะเค้าเคารพและมั่นใจในตัวเราเรื่องการเรียนมากๆ แม่เราให้อิสระกับเราทุกเรื่องค่ะยิ่งเรื่องนี้เค้าจะไม่ค่อยยุ่งเพราะเราขี้รำคานมากๆ หลังจากนั้นไม่กี่เดือนเราก้บอกเลิกเค้าค่ะ มันคือช่วงก่อนที่จะเข้ามหาลัยซึ่งเราเลือกแล้วว่าจะโฟกัสแค่เรื่องเรียนเท่านั้นและจะไม่ยุ่งเรื่องความรักอีกเลย อาจเพราะเราเจอเรื่องแบบนี้มาเยอะแล้วเราเลยเริ่มเบื่อมันแล้วค่ะ