สวัสดีครับ^^ ผมเป็นนศ.แพทย์จาก ม.ชื่อดังแห่งหนึ่งที่ไปฝึกงานที่ รพ.แห่งหนึ่งในนครสวรรค์ครับ ซึ่งที่นี่ก็จะมี นศ.พยาบาลจากอีกสถาบันนึงขึ้นฝึกด้วยเช่นกัน ปกติแล้วผมเป็นคนมีเพื่อนทั้งผญ.และผช.นะ เพือน ผญ.ที่สวยๆก็มีเยอะ คนเข้าหาผมก็มี แต่ก็ยังไม่มีใครที่ทำให้ผมรู้สึกสะดุดเลย วันๆผมก็อยู่กับคนไข้และตำราเรียนเล่มหนาๆ เลยทำให้ไม่ค่อยได้คิดถึงเรื่องความรักเพราะเรียนหนักมาก จนทำให้ผมเฉยชากับเรืองพวกนี้ไปบ้าง...แต่ประมาณเดือนที่แล้ว ผมกลับเจอคนที่ทำให้ผมสะดุดเข้าจนได้555 เธอเป็นนศ.พยาบาลครับ ตัวเล็กๆสูงไม่ถึง 160 ชัวร์ ผิวคล้ำกว่าผมนะ แต่เธอยิ้มสวยมากเลย ^___^ ตอนนั้นผมยืนอยู่หน้าลิฟท์แล้วบังเอิญหันไปเห็นเธอยิ้มพอดี ^^ เป็นผู้หญิงที่ยิ้มแล้วโคตรน่ารักเลยแหละ55 ผมคิดว่าน่าจะอยู่ปี2นะ เพราะน้องเค้าดูงงๆกัน555 แล้วก็ขึ้นมาวันเดียวด้วยสิ 😐 ตอนแรกผมก็จะลืมเธอแล้วล่ะ แต่ว่า...วันนี้ผมเจอเธอ ที่รพ.ครับ ผมกำลังกลับจากไปทานข้าวข้างนอกมา ตอนแรกก็ไม่แน่ใจ เธอปล่อยผมยาวลงมา ใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ รองเท้าผ้าใบ ผิดตาจากวันนั้นที่ใส่ชุดฟ้าขาว ใจผมเต้นแรงกว่านั้นอีก >< ถ้าเร็วๆนี้เธอจะได้ขึ้นวอร์ดอีก ขอให้เราได้เจอกันนะ เข้ามาทำให้ใจสั่นรับผิดชอบต่อด้วยครับ 😛