ต่อนร้าาา><
หลังจากนั้นมา 1 ปี ตอนที่มีพี่ทีเรียนจบไป ตอนนั้นห้องเราต้องไปสอบ O-net ที่ห้องจีน แต่ต้องยกโต๊ะเรียนขึ้นบันไดไป จังหวะที่เรากำลังยกโต๊ะขึ้นไปเท่านั้นแหละเราเผลอเหยียบขั้นบันไดพลาด แล้วเราก็ตกบันไดลงมา (18 ขั้น) ตกแบบฮาร์ดคอร์มากโลกหมุนหลายตลบเลย =_= ปล.เว่อร์ไป == ตอนนั้นแบบอายประชาชีมาก คนอยู่เยอะมากกกก ครูก็อยู่ด้วย!!!
พอเราลุกขึ้นมาแล้วเดินขึ้นบันได เราก็หาว่าโต๊ะที่เราถือมาเมื่อกี้มันหายไปไหนแล้ว เพื่อนเราก็รีบวิ่งเข้ามาดู เสียงมันดังมากอ่ะ!!! เจ็บมากกก มีพี่คนหนึ่งขอใช้นามสมมติว่า 'พี่ซี' พี่เค้ากำลังยกโต๊ะที่เราถืออยู่เอาเข้าไปไว้ในห้องจีน แล้วเดินมาถามเราว่า "น้องเป็นอะไรรึเปล่า???" คือตอนนั้นแบบทั้งงงทั้งเงิบทั้งตกใจ เราก็งงๆว่าพี่เค้ามาช่วยเรายกโต๊ะไปตอนไหน แต่เราก็ไม่ได้เอะใจอะไรเท่าไหร่ พี่ซีก็สูงประมาณ 160 กว่าๆ ขาว ตาตี่ (ดูผ่านเหมือนไผ่ ฮอร์โมน โดยเฉพาะทรงผมอ่ะ) เราไม่เคยชอบพี่เค้าเลยนะ เพราะเพื่อนสนิทเราก็ชอบพี่คนนี้ แต่หลังจากเหตุการณ์นั้นเราก็รู้สึกว่า เราคงจะชอบพี่เค้าขึ้นมาจริงๆแหละมั้ง
เราก็พับดาวใส่ขวดโหล เพื่อที่จะเอาไปให้พี่เค้าในวันวาเลนไทน์ พอดีตอนนั้นเราก็ใกล้จะจบพอดี เลยขอให้พี่เค้าเขียนเฟรนด์ชิฟให้ แล้วเราก็ให้รูปที่เราแอบไปสเก็ตรูปพี่เค้า เราก็ติดสติ๊กเกอร์บนปกคอเสื้อพี่เค้า (ซึ่งมีดวงเดียวบนปกเสื้อ) คือโมเม้นต์ตอนนั้นแบบฟินมากอ่ะ^^ พอมาวันปัจฉิมเราก็พับดาวใส่ขวดโหลทุกวัน ดีนะที่เพื่อนช่วยไม่งั้นคงไม่เสร็จอ่ะ แล้วเราก็นัดพี่เค้าในแชทว่า ให้มาเจอกันที่หอประชุมของรร.
WS : มาเจอกันที่หอประชุมได้มั้ยอ่ะ มีอะไรจะให้ด้วย อันนี้พิเศษจริงๆ
P'C :  อืม ได้ดิ
หลังจากนั้นเราก็แอบไปดูราดราวก่อนว่าพี่เค้ามารึยัง พี่เค้ามาจริงๆ มาก่อนประมาณ 2-3 นาทีได้อ่ะ
แล้วก็ยื่นขวดโหลที่พับดาวให้พี่เค้า แล้วเราก็พูดประมาณว่า "เก็บไว้ดีๆนะ ห้ามหายเด็ดขาดเลย"
พี่เค้าก็ตอบประมาณว่า "ขอบคุณครับ^_^" วันนั้นเราตัวร้อนมากอ่ะ แต่เราก็ยังพยายามฝืนตัวเองเพื่อที่จะมาโรงเรียน เราไม่บอกใครเลยว่าเราปวดหัวตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เราอยากให้ของที่เราทำจากใจจริงๆให้พี่เค้า พอตอนบ่ายเราก็รู้สึกว่าตัวเองคงไม่ไหวล่ะ ตอนนั้นเราก็เลยรู้ว่า เราเป็นไข้หวัดใหญ่ =_= คือแบบเรียนๆไป นี่ซึมตลอดเวลาเลย อยากนอนมากกกก!!!