ไม่ทะเลาะกันแปลว่าไม่รักกันเหรอคะ

เราไม่เคยทะเลาะกับสามีค่ะ ตั้งแต่สมัยเป็นแฟนแล้ว สิริรวม 10ปี+
บอกก่อนว่า เรากับสามีทุกกันทุกวันและทุกเรื่อง  มีความคิด ทัศนคติแบบเดียวกัน

แล้วเรานี่ เคยขอเค้านานมากแล้วว่า เวลามีปัญหาอะไรกัน ก็พูดกันตรงๆ พูดให้หมด
อย่าปิดบัง แต่พูดดีๆนะ  ถึงเราจะเป็นคนที่เอาแต่ใจมาก แต่ก็มีมรรยาทในการฟังสูงค่ะ
แต่ขอว่าอย่าหยาบคายใส่ อย่าชวนทะเลาะ

เราไม่ชอบอะไรที่มันขัดแย้ง ถ้าจะมาทะเลาะกัน เลิกกันเลยดีกว่า  ก็บอกไปประมาณนี้ จนวันเวลามันผ่านมา
แต่ก็ไม่ใช่ว่ารักจะหวานแหววตลอด   ก็มีสถานการณ์ที่งอนกัน  แผ่รังสีอำมหิต เช่นกันค่ะ  

แต่อย่างที่บอกว่า คู่เรามีเรื่องอะไร คุยหมด เล่าหมด ใช้น้ำเสียงดีๆไม่หาเรื่อง
และก็ตั้งใจฟังอีกฝ่าย ด้วยใจที่ไม่อคติ ก็ช่วยได้เยอะ
ประกอบกับรู้จักสังเกตอีกฝ่าย เรียกว่า ใช้ความใส่ใจ
ไม่ว่าจะดูจากท่าที น้ำเสียง สีหน้า สายตา ในขณะนั้น
ว่าเค้ากำลังคิดอะไร เราก็จะรู้แล้วว่า เวลานั้นเราควรทำตัวอย่างไร

เช่น ถ้าแฟนทำหน้าหงุดหงิดมา ก็อย่าไปกวนประสาทเค้า  หาน้ำให้ดื่ม หาขนมให้ทาน ไปนวดให้เค้าผ่อนคลาย
ไม่ไปถามจี้ใจดำว่าทำไม่หน้าบูด หรือทำหน้าหงิกใส่กลับ พอเค้าอารมณ์ดีขึ้น ก็ปกติละ
หรือถ้า เป็นตอนที่ตกลงอะไรกันไม่ได้ แต่แยกมุมกันก่อน ชัก10นาที จากนั้น ก็กลับมาคุยกันใหม่ ต่างคนต่างฟังเหตุผลอีกฝ่าย
แล้วก็ช่วยกันหาจุดที่ลงตัว ก็วินๆทั้งคู่  ไม่ก็ฝ่ายหนึ่ง เสียสละตามใจฝ่ายหนึ่งไปก่อน พอครั้งต่อไปก็ตามใจอีกฝ่ายหนึ่งกลับ
เช่น คุยกันว่าจะไปเที่ยว เราจะไปเหนือ เค้าจะลงใต้  ไปพร้อมกันก็ไม่ได้อีก
ก็อาจจะลงใต้ตามใจเค้าก่อน พอทริปหน้าก็ไปเหนือตามใจเรา  แบบนี้ก็ได้

ส่วนอันนี้เป็นเคล็ดลับของเรา คือ  เราเคยไปอ่าน ที่เผิงลี่หยวน เคยกล่าวไว้ว่า ทำนองว่า ไม่ต้องไปควบคุมผู้ชายหรอก
ผู้หญิงเราควรจะควบคุมตัวเองและจิตใจตัวเองจะดีกว่า  จากที่ทำตามมาหลายปี เราก็ว่าจริงตามที่เธอกล่าวนะคะ

“สำหรับผู้หญิงแล้วขอเพียงควบคุมดูแลความประพฤติตนได้ก็ถือว่ายอดเยี่ยมแล้ว
ไฉนต้องไปควบคุมผู้ชายด้วยล่ะ? ผู้ชายที่เชื่อฟังคำพูดของเราก็ไม่ต้องควบคุม
สำหรับผู้ชายที่ไม่ฟังเราแม้ว่าเราจะอยากจะควบคุมเขาแต่ก็คงจะทำไม่ได้หรอก
ผู้ชายที่ดีกับคุณไม่จำเป็นต้องควบคุม
ผู้ชายที่ทำแย่ๆกับคุณจะไม่ยอมให้คุณควบคุม ผู้ชายที่รักคุณก็ไม่จำเป็นต้องควบคุม
แล้วหากเขาไม่รักคุณ คุณก็ควบคุมเขาไม่ได้อยู่ดี”


ชีวิตคู่ มันต้องมีศิลปะในการใช้ชีวิต คนหนึ่งตึง อีกคนตึงมันก็ขาด    
มันต้องมีการผ่อนปรน แต่ไม่ใช่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะต้องยอมไปทุกเรื่อง หรือยอมตลอด
อะไรที่มันไม่ดี  ก็ต้องมีสิทธิที่จะไม่ยอม   และดึงอีกฝ่ายออกจากตรงนั้น รักกันก็ต้องพากันไปสู่สิ่งที่ดีค่ะ

สุดท้ายคือ เลือกคนที่พอดีกับเราค่ะ    พอเราได้คนที่พอดี เค้าจะไม่ดีเกินไป จนเรารู้สึกแย่
หรือเลวเกินกว่าที่เราจะรับไม่ไหว  

รักกัน รักอย่างเดียวไม่พอ ต้องมีสติด้วย
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่