สามีเป็นคนที่เอาแต่ใจตัวเองอยากได้อะไรคือต้องได้เดียวนี้ ไม่ชอบฟังใคร คือพ่อแม่เค้าเลี้ยงมาแบบตามใจมากๆค่ะลูกโตมีครอบครัวแล้วก็ไม่กล้าด่าคือไม่เคยด่าลูกจริงๆ คือเราสองคนมีลูกด้วยกันตอนนี้ลูก 1ขวบแล้วแต่งงานอยู่ด้วยกันจะ3ปีแล้วแต่สามียังมีนิสัยเหมือนเดิมชอบพูดตะคอกใสเสียงดังชอบขึ้นเสียงนิดๆหน่อยก็ขึ้นเสียงและชอบหาเรื่องทะเลาะมากๆคือเราเงียบแต่เค้าไม่เงียบยังต่อได้อีก เป็นเพราะเรายังเด็กมั่งเราอายุ 22 ปีสามี 23 ค่ะแต่มีลูกเร็ว เราแค่เหนือยใจมากที่เค้าไม่เป็นผู้นำไม่สนใจ ดูแลใครไม่เป็นนอกจากลูกดูบ้าง และเค้าเป็นคนที่ติดเพื่อนมากกินเหล้าบ่อยกับเพื่อนถ้าธุระเพื่อนเค้าพาไปได้ตลอดส่วนธุระของเมียหรืออยากพาลูกไปเที่ยวบ้างนานทีเค้าก็ไม่อยากพาไปค่ะ บางทีคิดว่าเค้าอายคนรึป่าวที่ตัวเองมีครอบครัวแล้ว คือเค้าจะทำแค่ตามใจตัวเองไม่สนใจใคร พูดแต่ละคำไม่แคร์ความรู้สึกกันเลยค่ะน้อยใจเสียใจจนชินมั่งค่ะ บางคนถามทนอยู่ทำไม อยู่ไปก็ทุกข์มากกว่าสุข ถ้าเราเลิกกับสามีเราต้องลูกไปให้แม่เราเลี้ยงเพราะลูกต้องอยู่ทางเราอยู่แล้ว แต่ที่บ้านเราเป็นครอบครัวที่มีปัญหาเลยก็ว่าได้มีพี่ชายที่สติไม่ดีเพราะยาเสพติดต้องกินยาจิตเวทกินบ้างไม่กินบ้างแม่ก็ทำสวนบ้านเราฐานะจนค่ะเป็นโรคความดันและต้องเลี้ยงหลาน4ขวบที่ซนมากลูกพี่สาวที่เลิกกับสามีเค้าแล้วมาให้แม่เลี้ยงแม่ก็ไม่มีสามีคือครอบครัวเราเป็นกำพร้าแต่เด็กๆ พอมีครอบครัวก็อยากจะมีสมบูรณแบบบ้างแต่ก็ไม่ใช่อยากที่คิดเลยค่ะ นั้นเระอีกอย่างไม่อยากเอาลูกไปให้แม่เหนือยเป็นภาระแม่อีกเคยเลิกกันครั้งนึงคือทนไม่ได้ที่ต้องให้ลูกอยู่แบบนี้เลยกลับไปอยู่กับสามีค่ะบ้านสามีมีฐานะหน่อยอยากให้ลูกได้สบายไม่ต้องลำบากเหมือนเราไม่อยากให้เค้าเป็นกำพร้าพ่อเหมือนเราค่ะคิดว่าถึงมันไม่รักเรามันก็ยังรักลูก