จากในเรื่อง งานกีฬาสีเป็นกิจกรรมของนักเรียน ที่สภานักเรียนจัดการ ดูแล ควบคุมการดำเนินงาน และให้การสนับสนุนชนิดที่ว่าเต็มรูปแบบ ทำทุกอย่างตั้งแต่ติดป้ายไวนิลงาน เย็บผ้าใบกันแดแ ยันแจกน้ำกระเจี๊ยบนักกีฬา เป็นผู้ประสานงานและคอยไกล่เกลี่ยเรื่องราวทะเลาะวิวาท และอีกหลายอย่างที่สภานักเรียนนาดาวทำ

เลยอยากรู้ว่า ใครเคยเป็นคณะกรรมการสภานักเรียนแล้วต้องทำแบบในเรื่องไหม หรือคนที่ไม่เคยเป็นแต่ต้องมีหน้าที่ดูแลรับผิดชอบแบบนี้มีไหม อยากฟังประสบการณ์คนอื่นบ้าง แล้วมีโรงเรียนไหนที่ให้สภานักเรียนคุมงานแบบนาดาวทั้งหมดไหมครับ ขอชื่นชมมากๆถ้าคุณทำมันสำเร็จและผ่านมันมาได้ และโรงเรียนคุณวางรูปแบบการฝึกนักเรียนได้ดีในแง่ที่ให้เด็กได้ลงมือทำงานจริงๆจัง รู้จริง เจ็บจริง โดยที่คุณครูเฝ้ามองแบบห่างๆ(ผมว่าในเรื่องนี่ห่างมากๆเลยนะ)

เพราะหลังจากที่ได้ดูการเตรียมงานกีฬาสีนาดาวมา ผมรู้สึกว่ามันขาดชีวิตชีวาของความเป็นกีฬาสีไป ใครที่เคยได้ทำงานกีฬาสีมาคงจะเข้าใจหลายๆอย่างในเรื่องว่ามันมีปัญหาต่างๆนานามากมาย นั่นก็เคยเจอ นี่ก็โดนมาแล้ว เรื่องคน เรื่องน้อง เรื่องเงินและอื่นๆ แต่ท่ามกลางปัญหาที่ถมเข้ามา ความสนุกและความมีชีวิตชีวาโดยภาพรวมมันยังอยู่อะครับ เรื่องนี้สะท้อนปัญหาที่ก็เกิดขึ้นจริงในหลายๆโรงเรียน แต่ผมว่าระบบการแก้ไขสิ่งที่เกิดขึ้นของทั้งโรงเรียนนาดาวนี่แหละทำให้กีฬาสีปีนี้ตายลง

กีฬาสีที่ผมเคยผ่านมา ไม่ได้จบลงสวยงามด้วยตัวนักเรียนเพียงอย่างเดียว แต่มีกลุ่มบุคคลที่สนับสนุนพวกเราอยู่ตลอดซึ่งก็คือคุณครูอาจารย์ที่สอนพวกเราอยู่หนะครับ ตัวผมมองว่าโรงเรียนนาดาวขาดตรงนี้ ซึ่งไม่รู้ว่าหลายๆโรงเรียนเป็นเหมือนกันไหม แต่เรื่องมันทำให้ผมคิดว่าสภานักเรียนนาดาวเหมือนอยู่ในเมืองจำลองที่ถูกใช้ทดลองรูปแบบงานกีฬาสีว่า กลุ่มคนนี้จะพาไปรอดไหม จนสุดท้ายเมื่อไปไม่รอด ผู้สร้างเมืองจำลองก็ตัดฉับเฉยเลย แต่ชีวิตนักเรียนจริงๆของผมมันไม่ได้เป็นอย่างนั้น กีฬาสีคือการใช้ชีวิตอีกรูปแบบหนึ่งที่เมื่อมีปัญหาเราก็ร่วมกันแก้ไข แต่เราก็มี mentor หรือครูอาจารย์ที่พร้อมให้เราเข้าไปปรึกษาหรือให้ความช่วยเหลือเมื่อเราต้องการมันจริงๆ

เรื่องเงินกีฬาสี เรื่องเด็กซ้อมเชียร์ เรื่องสวัสดิการ เรื่องลีดเดอร์ นี่ในเรื่องยังไม่รวมทำขบวนพาเหรดอีก เรื่องพวกนี้มันดันถูกปัญหาลามลากยาวโดยที่ไม่ได้รับการแก้ไขจริงๆจังๆ และไม่มีผู้ใหญ่ในโรงเรียนแสดงท่าทีว่ารับรู้และยื่นมือเข้ามาช่วยหรือให้คำแนะนำเลยหรอครับ

ผมเลยคิดว่าเรื่องนี้มันดูเหมือนจะเป็นงานกีฬาสีแต่ไม่รู้สึกว่าใช่เสียทีเดียว
คงเหมือนกินส้มเขียวหวานที่รสเหมือนส้มโอมั้งครับ มีรูปลักษณ์เป็นผลส้ม ปอกเปลือกแล้วก็เหมือนส้มเขียวหวาน แต่ดันขาดรสที่จะบอกว่าส้มชนิดนี้แหละคือส้มเขียวหวาน

- แต่เขาไม่ได้มานำเสนอสารคดีงานกีฬาสีนี่นา เขามีเส้นเรื่องของเขาที่ต้องเดิน ก็เข้าใจได้ครับ