#เคยแอบชอบใครสักคนไหม?
เราเคยแอบชอบคนๆหนึ่งเว้ย จนวันหนึ่งมีโอกาสได้มาพูดคุยกัน เรายอมรับว่าคนนี้เป็นคนแรกเลยนะที่เราแอบชอบปกติจะมีคนอื่นเขามาพูดคุยด้วยซะมากกว่าแต่สำหรับคนนี้ไม่รู้สิคงมีอะไรบางอย่างที่ทำให้เราชอบเขามั้ง เรามีโอกาสได้คุยกัน เรารู้จักกันด้วยความบังเอิญความสัมพันธ์เริ่มจากคำว่าคนรู้จัก จนกลายมาเป็นเพื่อน ... จนความสัมพันธ์มันเริ่มเปลี่ยนมาเป็นอะไรที่อธิบายไม่ได้ กว่าจะมาถึงจุดๆที่คุยกันได้ขนาดนี้ เรายอมรับนะว่าเราต้องผ่านอะไรแย่ๆมามาก เขาเจ้าชู้แหละจีบคนไปทั่ว ตามลักษณะนิสัยผู้ชายขี้อ่อย หลายคนอาจจะมองว่านิสัยแย่ทุกอย่างเท่าที่ฟังมาจากคนรอบข้าง แต่สำหรับเราเว้ย เขาไม่เคยแย่ให้สายตาเราเลยนะ เขากลับเป็นคนที่น่ารักมากๆด้วยซ้ำ มันไม่มีใครที่จะดีไปหมดหรอก แค่เราเลือกมองข้อดีของเขา มองในมุมที่คนอื่นเขาไม่เคยมอง มองในมุมที่คนอื่นไม่เคยมีโอกาสได้เห็น มันเกิดขึ้นแค่กับเราและเขา "ก็แค่คนสองคน" ..... เราต่างผ่านเรื่องแย่ๆมาเยอะ เรายอมรับนะว่าเราก็คุยเยอะเหมือนกัน และเขาก็คงเช่นกัน แต่เหมือนอะไรๆมันดีมากทุกอย่าง ต่างฝ่ายต่างยอมเลิกคุยกับทุกคนเพื่อกันและกันเว้ย เขาบอกกับเราว่า "ก็กูเลือกไง ไม่เคยเสียใจเสียใจเลยนะก็เลือกแล้ว" เราผ่านปัญหามากมายจนอธิบายไม่หมด แต่เราผ่านมันมาได้ จนมาถึงจุดที่อะไรๆมันดีแล้วอะ เราคุยกันตลอดมันเป็นโมเม้นที่แบบว่าเหมือนเสียใจมามากจนมาถึงจุดที่มีความสุขแล้วอะ เขาขอเราคบนะ เราไม่ได้ตกลงตอนนั้น แต่ก็เหมือนคบกันแหละ เขาให้คำว่าแฟนสำหรับเราตลอด คือเวลาว่างก็โทมาหาทั้งๆที่อยู่กับเพื่อน คุยกันแบบไม่อายใคร บางครั้งเราก็สงสัยนะว่าคนแบบเราหน้าตาแบบนี้เหรอ เขาจะไม่อายใครเหรอ? แต่เขาไม่เคยสนใจอะไรพวกนั้นเลยเว้ย เขากับบอกรักเราทุกวัน บอกคิดถึงทุกวัน ยอมทำทุกอย่าง คอยดูแลเสมอ โทหาก่อนนอนตลอด คือมันเป็นโมเม้นแบบสมหวังกับคนที่แอบชอบ แล้วเขาก็ชอบเราอะ คือมันดี มันดีมากๆเลยนะ ... แต่อยู่ๆความสัมพันธ์ก็จบลง ซึ่งเราก็ไม่เข้าใจเว้ย ทำไมต้องจบแบบนี้ ประโยคสุดท้ายที่คุยกัน เราแค่บอกฝันดีกันและกัน แล้วอยู่ๆเขาก็หายไป หายไป หายไป แล้วอยู่เพื่อนเขาก็แคปบทสนทนาส่งมาให้อ่าน เขาฝากเรากับเพื่อน ฝากดูแล ฝากทุกอย่าง ซึ่งเราอ่านแล้วร้องไห้ออกมาตรงนั้นอะ เพื่อนเขาบอกว่าอยากให้เราเจอคนที่ดีกว่า แต่เขาเคยถามเราปะว่า "เราอยากได้คนที่ดีกว่าไหม?" นี่เราควรทำไง? เราเลือกรอมันไม่ผิดใช่ไหม ทุกวันนี้ก็เจอกันตลอด ห้องเรียนก็ติดกัน ไปไหนก็เจอกันอะ คือมันยากปะ เจอคนที่เราเคยคุ้นเคยอยู่ตรงหน้า แล้วอยู่ๆมาวันนี้กลับทำไรไม่ได้ แม้แต่คำทักทายก็ยังพูดไม่ได้ทั้งๆที่อยากจะวิ่งเข้าไปกอดใจจะขาดอะ มันเป็นความสัมพันธ์ที่โครตเสียใจอะ เราควรทำไง เราเข้าไปถามไหมว่าทำไมอยู่ๆก็หายไป นี่อาทิตหน้าเราก็ต้องไปค่ายด้วยกันเว้ย เราคงทำใจไม่ได้แน่ๆยิ่งต้องไปด้วยกันบ่อยขนาดนี้ ... เราอยากให้เขากลับมานะ กลับมาที่เดิม กลับมาเป็นคนเดิม เราไม่ได้ต้องการคนที่ดีกว่าเว้ย ก็เลือกที่จะชอบคนนี้แล้ว ต่อให้ดีกว่าแค่ไหน "เราก็ยังเลือกแกเสมอนะ"
ทำไมความสัมพันธ์ที่มันกำลังดีขึ้นเรื่อยๆต้องมีอะไรเข้ามาทำให้ห่างกันไปด้วย?
เราเคยแอบชอบคนๆหนึ่งเว้ย จนวันหนึ่งมีโอกาสได้มาพูดคุยกัน เรายอมรับว่าคนนี้เป็นคนแรกเลยนะที่เราแอบชอบปกติจะมีคนอื่นเขามาพูดคุยด้วยซะมากกว่าแต่สำหรับคนนี้ไม่รู้สิคงมีอะไรบางอย่างที่ทำให้เราชอบเขามั้ง เรามีโอกาสได้คุยกัน เรารู้จักกันด้วยความบังเอิญความสัมพันธ์เริ่มจากคำว่าคนรู้จัก จนกลายมาเป็นเพื่อน ... จนความสัมพันธ์มันเริ่มเปลี่ยนมาเป็นอะไรที่อธิบายไม่ได้ กว่าจะมาถึงจุดๆที่คุยกันได้ขนาดนี้ เรายอมรับนะว่าเราต้องผ่านอะไรแย่ๆมามาก เขาเจ้าชู้แหละจีบคนไปทั่ว ตามลักษณะนิสัยผู้ชายขี้อ่อย หลายคนอาจจะมองว่านิสัยแย่ทุกอย่างเท่าที่ฟังมาจากคนรอบข้าง แต่สำหรับเราเว้ย เขาไม่เคยแย่ให้สายตาเราเลยนะ เขากลับเป็นคนที่น่ารักมากๆด้วยซ้ำ มันไม่มีใครที่จะดีไปหมดหรอก แค่เราเลือกมองข้อดีของเขา มองในมุมที่คนอื่นเขาไม่เคยมอง มองในมุมที่คนอื่นไม่เคยมีโอกาสได้เห็น มันเกิดขึ้นแค่กับเราและเขา "ก็แค่คนสองคน" ..... เราต่างผ่านเรื่องแย่ๆมาเยอะ เรายอมรับนะว่าเราก็คุยเยอะเหมือนกัน และเขาก็คงเช่นกัน แต่เหมือนอะไรๆมันดีมากทุกอย่าง ต่างฝ่ายต่างยอมเลิกคุยกับทุกคนเพื่อกันและกันเว้ย เขาบอกกับเราว่า "ก็กูเลือกไง ไม่เคยเสียใจเสียใจเลยนะก็เลือกแล้ว" เราผ่านปัญหามากมายจนอธิบายไม่หมด แต่เราผ่านมันมาได้ จนมาถึงจุดที่อะไรๆมันดีแล้วอะ เราคุยกันตลอดมันเป็นโมเม้นที่แบบว่าเหมือนเสียใจมามากจนมาถึงจุดที่มีความสุขแล้วอะ เขาขอเราคบนะ เราไม่ได้ตกลงตอนนั้น แต่ก็เหมือนคบกันแหละ เขาให้คำว่าแฟนสำหรับเราตลอด คือเวลาว่างก็โทมาหาทั้งๆที่อยู่กับเพื่อน คุยกันแบบไม่อายใคร บางครั้งเราก็สงสัยนะว่าคนแบบเราหน้าตาแบบนี้เหรอ เขาจะไม่อายใครเหรอ? แต่เขาไม่เคยสนใจอะไรพวกนั้นเลยเว้ย เขากับบอกรักเราทุกวัน บอกคิดถึงทุกวัน ยอมทำทุกอย่าง คอยดูแลเสมอ โทหาก่อนนอนตลอด คือมันเป็นโมเม้นแบบสมหวังกับคนที่แอบชอบ แล้วเขาก็ชอบเราอะ คือมันดี มันดีมากๆเลยนะ ... แต่อยู่ๆความสัมพันธ์ก็จบลง ซึ่งเราก็ไม่เข้าใจเว้ย ทำไมต้องจบแบบนี้ ประโยคสุดท้ายที่คุยกัน เราแค่บอกฝันดีกันและกัน แล้วอยู่ๆเขาก็หายไป หายไป หายไป แล้วอยู่เพื่อนเขาก็แคปบทสนทนาส่งมาให้อ่าน เขาฝากเรากับเพื่อน ฝากดูแล ฝากทุกอย่าง ซึ่งเราอ่านแล้วร้องไห้ออกมาตรงนั้นอะ เพื่อนเขาบอกว่าอยากให้เราเจอคนที่ดีกว่า แต่เขาเคยถามเราปะว่า "เราอยากได้คนที่ดีกว่าไหม?" นี่เราควรทำไง? เราเลือกรอมันไม่ผิดใช่ไหม ทุกวันนี้ก็เจอกันตลอด ห้องเรียนก็ติดกัน ไปไหนก็เจอกันอะ คือมันยากปะ เจอคนที่เราเคยคุ้นเคยอยู่ตรงหน้า แล้วอยู่ๆมาวันนี้กลับทำไรไม่ได้ แม้แต่คำทักทายก็ยังพูดไม่ได้ทั้งๆที่อยากจะวิ่งเข้าไปกอดใจจะขาดอะ มันเป็นความสัมพันธ์ที่โครตเสียใจอะ เราควรทำไง เราเข้าไปถามไหมว่าทำไมอยู่ๆก็หายไป นี่อาทิตหน้าเราก็ต้องไปค่ายด้วยกันเว้ย เราคงทำใจไม่ได้แน่ๆยิ่งต้องไปด้วยกันบ่อยขนาดนี้ ... เราอยากให้เขากลับมานะ กลับมาที่เดิม กลับมาเป็นคนเดิม เราไม่ได้ต้องการคนที่ดีกว่าเว้ย ก็เลือกที่จะชอบคนนี้แล้ว ต่อให้ดีกว่าแค่ไหน "เราก็ยังเลือกแกเสมอนะ"