คือผมสงสัยคับว่าทำไมชาวคริสต์ที่มีการเผยแผ่ศาสนาเชิงรุกเนี่ย ที่ผมเจอน่ะครับ ทั้งภาษา หลักธรรม หรือ วัฒธรรมต่างๆ มักคักลอกเอาของพุทธไป เช่นคำว่าว่า พระ สามเณร วัด สังฆราช เงี่ยก็เอาไปใช้ คือที่เคยจำมา นักบวชคริสต์ก็เรียก บาทหลวง หรือคุณพ่อ นิคับ ทำไมทุกวันนี้ถึงใด้มาถึงจุดนี้ได้ แม้กระทั่งการแห้นาคบวชก็มีน่ะครับในคริสต์ ที่ต.ท่าแร่ สกลนคร ไปดูได้ครับ แถมยังบอกว่า คริสต์เนี่ยเรียกว่าสงฆ์ แต่พุทธเรียกว่าพระ ทั้งๆที่มันก็คือคำเดียวกัน มีแม้กระทั่งผ้าป่าน่ะครับ หนักกันไปใหญ่ คือทุกอย่างที่พุทธศาสนิกชนทำนะมีในพระวินัยหรืออณุญาติให้พระสงฆ์ทำใด้ร่ะ คริสต์มีไบเบิลรับรองหรอคับ เช่น "พวกเธอจงหาผ้าป่ามาร่วมสร้างโบสถ์เถิด บุญจะส่งผลให้มาเจอเรา .มัธธิว 301.33" อะไรเงี่ย เคยถามหลายคนเขาเลยย้อนว่า อ่าวขนาดพุทธยังใช้คำว่า monk แทนพระเลย ผมเลยตอบว่า "monk อะมันเป็นภาษาอังกฤษป่ะ คือมันเป็นภาษากลาง แต่พวกเขาไม่ใช้ภาษากลางนี่สิ ใครๆก็รู้ว่า ภาษาบาลีและสันสกฤษใด้รับอิทธพลมาจากพราหมณ์และพุทธ ในขณะเดียวกันภาษาแม้ของคริสต์ไม่ใช่อังกฤษน่ะ เป็นละตินมั่งไม่แน่ใจ" คือต่างจากอิสลามคับ (ไม่ได้อวยน่ะ) ผมยอมรับว่าเขากลืนกินพุทธน่อยมาก จะเจอภาษาก็นิดหน่อย แต่ทุกอย่างเขาไม่ยอมรับและถือเป็นเอกลักษณ์ อันนี้ผมชอบ เพราะคนเราต้องมีเอกลักษณ์ ผมเลยสงสัยว่าถ้าคนคริสต์ให้ความหมายของคำว่าความรักเป็น แล้วทำไม่ใช้ความรักที่พระเจ้าสร้าง ทำไมต้องเอาความเป็นสิ่งอื่นแล้วเอามายัดใส่ปากพระเจ้าว่านี่คือความรักจากพระเจ้าล่ะคับ?
***ครั้งหน้าจะมาเล่าประสปการณ์การเปลี่ยนศาสนาให้ฟังน่ะครับ