เราเคยมีแฟนอยู่คนนึง พูดว่าเป็นแฟนคนแรก คนเดียวของเราเลยก็ได้...
แต่ตอนนี้...มันไม่ใช่แล้วแหละ มันมีเหตุผลที่ทำให้เราต้องเลิกรากันไป
...เราคบกับเค้ามาเกือบ5ปีแล้วละ เค้าเป็นผู้ชายธรรมดา แต่เวลาเราอยู่กับเค้า เค้าทำให้ทุกอย่างมันดูพิเศษไปหมด เค้าไม่ได้เพอร์เฟ็คเลยนะ แต่เค้าเป็นคนที่สร้างเสียงหัวเราะให้เราได้ เค้าทำทุกอย่างเพื่อให้เราสบายใจ และนี่ก็อาจจะเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เค้าทิ้งเราไป ด้วยความที่เราชอบทำอะไรตามใจตัวเอง จนบางทีที่เค้าต้องมาตามใจเราอาจทำให้เค้าอึดอัดใจ บางทีที่เรสห้ามไม่อยากให้เค้าไปไหน อาจทำให้เค้ารู้สึกโดนกีดกัน ไม่มีอิสระ เราเข้าใจแล้ว
เราแค่อยากจะบอกว่าที่ ผญ ทำแบบนี้เพราะรักและห่วงเท่านั้นแหละ เราคิดมาเสมอว่าที่เรางี่เง่ากับเธอแค่คนเดียวเพราะเราคิดว่าเธอเข้าใจเรา และรับฟังเรา แต่มันอาจจะไม่ใช่แบบที่เราคิดใช่ไหมละ เรากลายเป็นผู้หญิงน่ารำคานและงี่เง่าในสายตาเธอ จนทำให้เธอลำบากใจที่จะต้องมาคอยตามใจคนงี่เง่าแบบเรา เราชอโทษนะ
แต่ความรู้สึกของเรา...เวลาไปที่เก่าๆ กินอะไรที่เค้าเคยพาไปกิน เห็นรูปเก่าๆ มันก็คิดถึงตลอด
สิ้นเดือนนี้ก็ครบ1ปีพอดี ถ้าเค้าคิดจะกลับมา เค้าคงกลับมาแล้วเนอะ
อาจจะมีแค่เราที่คิดถึงเค้าอยู่ฝ่ายเดียวก็ได้ เราไม่กล้าทักไปหรอก เพราะเรารู้ว่าเค้าไม่ได้สนใจเราอีกแล้ว เราคงเป็นได้แค่แฟนเก่าของเค้า เป็นแค่ความทรงจำของเค้า ไม่อาจจะกลับมาเป็นคนปัจจุบันของเค้าได้