ในวันที่สูญเสียไม่มีใครจะรู้ว่าจะมาเมื่อไหร่ จะทำใจยังงัย ขอกำลังใจ คนที่เคยผ่านประสบการณ์แบบนี้หน่อยได้หรือเปล่าคะ จขกท เพิ่งสูญเสีย
น้องสาวที่อายุน้อยกว่าสามปีไป ด้วยอุบัติเหตุทำใจยอมรับอยากมาก (ซึ่งก่อนหน้านี้เพิ่งเสียพ่อได้ไม่ถึงปี จขกททำงานกทมนะ ก็ตัดสินใจกลับตจว มาอยู่กับแม่แหละน้องสาว ช่วงเวลาสูญเสียน้องนี่เสียใจมากๆๆ แต่เราก็ต้องไม่แสดงอาการไม่ไหวแบบนั้นไม่ได้เพราะ ไม่อยากให้แม่เป็นห่วง พยายามเข้มแข็ง แต่ก็หยุดเสียใจและคิดถึงไม่ได้สีกที  ) ในวัยเด็ก และวัยรุ่น นั้น ต่างคนต่างติดเพื่อน จึงไม่รู้คนสำคัญที่สุดไป  (ที่เสียใจก็ตรงนี้ รู้สึกว่าทำให้เค้าน้อยไป คำพูดที่จะพูดว่าขอบคุณน้องสาวจขกท ก็ไม่รับรู้อีกแล้ว ) ทำได้แค่เพียงเขียนระบายเข้าไปคุยในเฟส ในไลน์น้อง ที่เค้าไม่สามารถเปิดอ่าน และรับรู้อีกแล้ว  ) มันทำใจลำบากและเกินยอมรับจริงๆๆทุกวันนี้บางทียังลืมว่าน้องไม่อยู่แล้วจริงๆๆ ที่อยากบอกน้องคือรัก และขอบคุณ  คิดถึง