เรื่องราวที่เขียนขึ้นนี่ เหมือนบันทึกชีวิตที่ผิดพลาดก้แอบมีเรื่องดีอยู่บ้าง ผมเองไม่รู้ว่าจะมีชีวิตได้ถึงเมื่อไร ไม่ช้าก้เร็วก้ต้องตาย ผมเป็นคนที่เชี้ยมาก เรียนก้ไม่ได้เรื่อง ทำไรก็ผิด กุผิดตั้งแต่เกิดมาล่ะ ญาติชอบดูถูก โดยเฉพาะยายเป็นไร ชอบเปรียบเทียบกุกับคนอื่น แต่กุไม่สน ส่วนพ่อแม่ผมก้ไม่ได้อยู่กัน ย้ายมาอยู่กับน้า อยู่มา6ปีได้นะ ย้อนไป2ปีหลังมีแต่เรื่องไม่ดีคงโทษใครไม่ได้นอกจากตัวกุเอง ขอโทษพ่อแม่ญาติๆ หวังพึ่งน้องๆนะครับ ผมมันไม่มีไรดี แต่ก้ขอบคุณที่เลี้ยงดูผมมา มีอยู่ช่วงนึงที่ผมเชี้ยๆอยากขอโทษ
เมย์ ยอเซฟ M.3
แพร ตอ M.4
แพร อัสสัมคอน M.4
ดรีม เซนโย M.2
เกรซ มาแตร M.1
เดีย เซนโย M.4
โย มาแตร M.2
แบม มาแตร M.2
แบม เซนโยบางนา M.4
อ้อ สมศว M.1
สายหมอก สมศว M.5
นุ่น เซนโยบางนา M.4
โดนัส ม.กรุงเทพ G.2
มีนรวย เซนโย M.6
มีนแรด เซนโย M.4
โฟม เซนโย M.6
น้ำหอม สารสาสน์ M.3
ผักกาด เซนโย M.3
เฟร์น เซนโย M.4
เฟร์น เซนปอล M.6
เฟร์น โยนออฟอาท M.6
เฟร์น เซนฟรัง M.1
เฟร์น สตรีวิท M.5
เทียน อัสสัมศึกษา M.5
ลิตเติ้ล เซนโย M.5
แพท อัสสัมศึกษา M.4
บุษ อัสสัมคอน M.5
พิมโยธิน M.1
จินนี่ มาแตร M.5
พิม อัสสัมศึกษา M.4
ขิม The regent  M.4
การตูน สาธิตเกษตร M.6
ขอโทษจริงๆกับบางคนก้ทำไว้เชี้ยเกินน ที่จะให้อภัย บางคนที่เคยทำเราเจ็บไม่เป้นไรเราให้อภัย อนาคตไรคงไม่มีแล้ว ถ้ามีลูกผญ คงต้องชื่อ เดีย หมดหนทางแล้วมองทางไหนก้มืดไปหมด


Sent from my iPhone