เกริ่นหน่อยนะครับ ผมคุยๆกับผู้หญิงคนนึงมาที่ทำงานซักพัก ซึ่งตอนแรกผมมั่นใจว่าเค้าชอบผมก่อน แล้วผมถึงชอบเค้า เราเป็นเพื่อนกันที่ถือว่าสนิทพอควร ผ่านช่วงนึงผมถึงโทรหาเค้าคุยเล่นกันไป แต่พอผ่านไปเรื่อยๆ เราเหมือนแบบบางครั้งก็หวานสุดขั้ว  แต่บางทีก็ขม แต่เธอเหมือนมีกำแพงอะไรกั้นอยู่เหมือนกัน ผมเลยไม่ค่อยโทรไปยกเว้นเรื่องงานสำคัญจริงๆ จนวันนึงผมได้มีโอกาสเดินไปกับเธอตอนช่วงพักเลยแอบหยอดขำๆ เธอก็หัวเราะแล้วก่อนเธอจะไปก็หันมาบอกว่าเดี๋ยวนี้ไม่โทรหาเลยนะ วันนันผมเลยโทรหาเลย

นานวันเข้าซึ่งปรกติแรกๆเธอจะเข้าหาผมหรือแสดงออกกับผมนิดๆหน่อยๆตลอด แบบเดินไปก็นวดไหล่ให้ทั้งที่เราไม่ได้ปวด เคยพูดว่าโบนัสออกให้ขับรถพาไปเลี้ยงข้าวนะ ไรแบบนี้ มีอีกเยอะ นึกไม่ออก ผ่านไปซักพักผมเลยลองชวนไป เธอก็บอกว่าไม่ว่างบ้าง ไม่ไรบ้าง หลายครั้งก็พูดๆแนวอ้อมๆว่าไม่ได้ชอบอะไรสนใจอะไรผม ทั้งๆที่ช่วงหลังๆผมแสดงออกชัดเจนมาก คนอื่นๆยังมองกันออก

ผมผู้หญิงอีกคนที่อยู่สาขาต่างกันออกไป เขาชอบผมแล้วเข้ามาหา ซึ่งก็น่ารักดี ผมเคยแกล้งๆปรึกษาโดยที่ผมบอกว่าไม่ได้รู้สึกชอบอะไรคนนั้นเลย เธอก็พุดอะไรหลายอย่าง แล้วผ่านไปซักพักเธอก็เล่าว่าเนี่ย มีคนๆนึงมาจีบเธอซักพักละ คุยกันบ่อยๆ ผมก็ถามๆไป แต่เธอบอกก็ไม่ได้รู้สึกอะไรนะ แค่คุยได้ก็คุยแบบเพื่อนๆ ทีนี้มีวันนึง เธอบอกว่าเธอไปกินข้าวกับคนนั้นละ แบบเขาชวนไป ผมเลยเกิดน้อยใจ แล้วพูดแนวขำๆว่า ทีผมเคยชวนไป ทำไมไม่ไป แล้วก็ขำๆ
เธอก็เงียบไป

หลังเหตุการณ์นั้นปั๊บ เพราะความน้อยใจ ผมเลยคุยกับน้องที่มาชอบผมจากอีกสาขา ซึ่งหลังๆผมก็ไม่ได้โทรหาเธอคนนั้นอีกเลย ยกเว้นคุยกันปรกติที่ทำงาน จนเราได้คุยกันที่ทำงานว่าผมลองคุยกับน้องคนนั้นที่เคยโทรปรึกษาละนะ เขาก็บอกว่าดีๆ ก็พูดไรดี ช่วงวันต่อมาผมมาพักก่อน เลยได้นั่งกินข้าวคนเดียวเพราะต้องออกไปข้างนอกต่อ โทรคุยกับเพื่อนเก่าที่โทรมาหา ก็พูดแบบเพื่อนๆนะ แต่เธอกับเพื่อนเธอผ่านมาพอดี เพื่อนเธอที่รู้เรื่องว่าผมคบกับอีกคนเข้าใจผิดว่าผมคุยกับคนที่ผมคุยๆด้วย ก็แซวๆว่าหวานจังเลยนะ เธอพอจะนั่งแทนที่จะนั่งกับเพื่อนเธอปรกติกลับมานั่งข้างๆผม ซึ่งเพื่อนเธอก็ดูอึ้งๆแต่ก็ไม่พูดอะไร ซึ่งทุกครั้งถ้าผมไปกับเพื่อนเธอกับเธอ เธอจะนั่งกับเพื่อนเธอเสมอ วันนั้นต่างออกไป เธอนั่งข้างผมทั้งเอาเข่ามาชิดขาผม พอผมเดินไปไหน เธอก็จะเดินมาด้วยข้างๆ แล้วเอามืมาจับต้นแขนผม เกาะไหล่บ้าง คือเธอแทบจะไม่ไปไหนกับเพื่อนเธอคนอื่นเลย เดินตามผมแทบทั้งวัน ซึ่งแบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นมานานละ เมื่อก่อนมีแบบนี้บ้าง

เป็นดังข้างต้นมา3 วันละ ผมยอมรับว่าผมยังชอบเธอเสมอ แต่เธอเหมือนปิดกั้นอะไรตอนผมทุ่มเทเข้าหาสุดตัว แล้วกับคนที่ผมเพิ่งคุยด้วย ผมก็ยังคุยๆอยู่ ถึงจะยังไม่ได้ชอบอะไรก็เถอะ เพราะผมคิดว่าตอนนั้นคงไม่คืบหน้าอะไรกับคนๆนี้ เพราะขนาดเคยชวนไปกินข้าวยังไม่เคยไป แต่บอกไปกับอีกคนที่มาจีบๆ พอหลังๆผมถามอะไรถึงคนนั้นช่วงเจอที่ทำงาน เธอก็จะเงียบๆเลี่ยงตอบ ซึ่งเธอก็จะไม่ถามเกี่ยวกับคนที่ผมคุยเหมือนกัน ซึ่งผิดธรรมชาติสำหรับเพื่อนๆกัน 5555

ตามนี้ละ มีความเห็นว่าไงกันบ้างครับ ผมอาจจะเปลี่ยนเนื้อหานิดหน่อยเพราะไม่อยากให้ใครที่ทำงานมาอ่าน แต่เนื้อหาประเด็นหลักๆของผมกับเธอก็ตามนั้น 99%  ละครับ