เกริ่นเลยว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่โสดหนักมากกกกก แต่ได้เป็นศิราณีประจำกลุ่มตลอดๆ จขกท. ก็ไม่เคยมีแฟนนะคะ แต่น่าจะเป็นเพราะเราเป็นคนนอกเลยมองปัญหาของเพื่อนๆในมุมกว้าง ไม่ใช่คนในที่โดนปัญหาครอบอยู่ เลยตีโจทย์เรื่องความรักแตกอยู่บ่อยๆ ใครที่เป็นศิรานีมากทฤษฏี แต่อ่อนด้อยประสบการณ์เหมือนเราน่าจะเข้าใจ แล้วเราก็จะมีบ้างที่คิดนะว่า เอ๊ะ ถ้าวันนึงเรามีความรักขึ้นมาบ้างมันเป็นแบบไหนนะ จะงี่เง่าเอาแต่ใจ ขี้หึง ขี้ประชดประชันรึป่าว แอบคาดหวังให้มันมีเรื่องขรุขระเหมือนชาวบ้านบ้างเหมือนกัน แล้วก็จะมานั่งคิดว่าเออ เช็คลิสนะความรักฉันอยากได้แบบนี้นะ...... สารพัดอ่ะ สุดท้ายคือเรื่องฝันกลางวันไปเรื่อย

คือแบบ.....ไม่ได้คาดหวังความรักเพอเฟ็คโลกสวยมากมาย เพราะให้คำปรึกษาคนอื่นมาเยอะ เห็นมาเยอะว่าไอ้เรื่องรักๆ แบบนี้มันทำให้คนเรางี่เง่าขึ้นมาได้ซะอย่างนั้น เราก็อยากโดนทำให้เสียความควบคุมบ้างอะไรบ้าง หรือเพราะศิราณีอย่างเราๆจะมีออร่าของความเป็นแม่รึป่าว เลยทำให้คนไม่ค่อยมองใน้เชิงชู้สาว เข้ามาเพราะอยากระบาย คุยด้วยแล้วสบายใจเฉยๆ จบแล้วก็ผ่านไป เพื่อนๆก็พูดนะว่าเรามีทางออกเรื่องความรักตลอดเลย มีเป็นของตัวเองตต้องราบลื่นแน่ๆ........
ก็ไม่รู้สินะ......ไม่เคยมี.... ดีไม่ดีเอาตัวไม่รอดแน่ๆ

เหอออออออ....ทำไมไม่รู้ได้ตั้งกระทู้แล้วสบายใจ ขอเชิญเหล่าศิราณีมาจับเข่าคุยปรับทุกข์กันได้นะคะ กระทู้นี้คือตามชื่อเลย งานระบายล้วนๆ คอยให้คำปรึกษาแต่ไม่เคยมีเองมันน่าหนักใจนะ จริงๆคืออิจฉาเพื่อนๆอยู่ลึกๆแบบ พวกแกโชคดีได้มีความรักแล้วทำไมไม่รักษาให้มันดีๆวั เหอๆ