พวกมันเป็นแมวจรจัดค่ะแต่ชอบมานอนอยู่บ้านเราเราก็ให้ข้าวกินเกือบทุกวัน
เมื่อวันที่ 30 ตุลาคมช่วงสาย ๆ เราให้ข้าวแมวเหมือนเดิม สังเกตเห็นขาลูกแมวตัวหนึ่งเป็นแผลเลือดสาดแล้วเหมือนหนังเปิดทั้งขาเลยหางก็หักห้อยร่องแร่ง เห็นมันนั่งเลียแผลตัวเองแล้วก็สงสารเลยพาไปหาหมอ หมอเอ็กซ์เรย์บอกว่าโชคดีที่กระดูกไม่หักแต่น่าจะโดนรถชนมา หมอกำชับให้เราป้อนยาและพามาล้างแผลทุกวัน

กลับมาถึงบ้านเราปล่อยมันให้ไปหาแม่แต่ปัญหาคือจากนั้นเราจับมันไม่ได้เลยค่ะ
มันเจอเราก็หนีตลอด จนกระทั่งวันที่ 1 พฤศจิกายนเราจับมันได้ในที่สุด เลยขังเอาไว้ในบ้านจะได้จับง่าย ๆ และเริ่มให้ยาและพาไปล้างแผล แต่พอลูกแมวมาอยู่ในบ้านมันไม่ยอมกินข้าวเลยค่ะ กินแต่น้ำเดาว่าคงเครียด  เราก็ถามหมอว่าเราซื้อนมแพะมาป้อนได้ไหม
(ลูกแมวไม่ได้ถึงขนาดเบบี๋ค่ะ คือกินทั้งอาหารและนมแม่แล้ว ปรกตินางกินเก่งแต่พอเราเอามาไว้ในบ้านไม่แตะเลยค่ะ)
หมอบอกว่าถ้าไม่เคยกินเลยไม่ควรเพราะอาจท้องเสียและอาการแย่กว่าเดิม  

เราจึงตัดสินใจซื้อปลอกคอและสายจูงมาล่ามมันไว้ข้างนอกเพื่อให้มันได้อยู่กับแม่มัน
ได้ผลส่วนหนึ่งค่ะเพราะพอล่ามไว้นอกบ้านและลองหยิบหมูต้มกับลูกชิ้นมาป้อน  นางรีบงับและกลืนลงท้องอย่างตะกละเลย
แต่ปัญหาคือแม่แมวไม่ยอมเข้าใกล้ลูกเลยค่ะ  ไม่เลียขนให้ ไม่ให้กินนม ดูแลแต่ลูกอีกสองตัวที่เหลือ
เจ้าแมวป่วยตัวนี้เอาแต่ร้องหาแม่และมองแบบไม่เข้าใจทำไมแม่ไม่เข้ามาหา

เราเสิร์ชดูพบหลาย ๆ กระทู้บอกว่าให้เอาตูดลูกแมวให้แม่ดม  บางคนก็บอกว่าให้เอานิ้วถู ๆ ตูดลูกแมวแล้วไปป้ายจมูกแม่แมว
วันนี้เราลองทำแล้วแม่แมวเอาแต่หนีค่ะ พยายามมา 3 รอบแล้วจนตอนนี้แม่แมวไม่ให้เราเข้าใกล้แล้ว
เรากังวลและสงสารลูกแมวมากเลยค่ะ ทำอย่างไรดีคะ  ตอนนี้กลุ้มใจมากเลย
รบกวนขอวิธีไม่ฮาร์ดคอร์มากนะคะ เพราะอันที่จริงเราเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบแมวค่ะ ไม่ค่อยกล้าจับมันเท่าไหร่

ขอบคุณล่วงหน้านะคะ ^^