สวัสดีค่ะ ช่วงนี้มีโอกาสได้คุยกับเพื่อนๆหลายคนที่กำลังอยู่ในสภาวะ "อกหักจากคนที่เคยรัก"
ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนว่า จขกท. ก็กำลังอยู่ในสภาวะดังกล่าวเช่นกัน
เคยได้ยินคำพูดที่ว่า "ความทุกข์ อยู่ได้ไม่นาน มาแล้วก็ไป
ความสุข อยู่ได้ไม่นาน มาแล้วก็ไป"
แต่สำหรับหลายคน ความสุข คงมาไวไปไว กว่าความทุกข์ ตัว จขกท. เองก็เช่นกันค่ะ ย้อนไปปีก่อน เราได้มีโอกาสรู้สจักกับพี่คนนึงที่ทำงานบริษัทเดียวกัน แว๊บแรกที่เห็น มันเป็นวินาทีที่เรียกว่า "ตกหลุมรัก" ก็ว่าได้ วันคืนผ่านไป เราก็ได้แต่มองเค้า แอบปลื้มเค้าค่ะ ไม่มีโอกาสได้บอก จนวันนึงมีเหตุให้เราต้องทำงานด้วยกันก็เลยทำให้มีโอกาสพูดคุยกันมากขึน และเริ่มศึกษาดูใจกันตั้งแต่นั้นมา ช่วงนี้เรามีความสุขกันมาก เค้าเป็นคนที่ดีมากคนนึงที่เรารู้จักมานะคะ จนวันนึงที่เราต้องอยู่ห่างกันเป็นเวลานาน แรกๆเราก็คุยกันทุกวันค่ะ พอหลังๆสังเกตสีหน้าเค้าได้เลยค่ะ ว่าดูแปลกไป ส่วนตัวเราเอง บอกตามตรงตอนนั้นเป็นคนที่ขี้ระแวงมากค่ะ เพราะด้วยความที่เค้าเป็นคนใจดี และมีคนเข้าหา มันทำให้เราไม่แน่ใจในตัวเค้า ชอบถามเค้าในหลายๆเรื่อง สุดท้าย "เค้าก็บอกเลิกเรา" ค่ะเพราะความสัมพันธ์ของเราสองนตอนนั้นมันเริ่มอึดอัด แต่บอกเลิกกันทั้งที่เรายังรักกันนะคะ เค้ามักจะพูดเสมอค่ะว่า เค้า "ยังรักและเป็นห่วงเราเสมอ" วันที่เค้าบอกเลิกตัวเค้าเองก็ร้องไห้ ตัวเราเองก็ร้องไห้ พยายามยื้อกันแล้วค่ะ แต่สุดท้ายเค้าก็เริ่มมีกำแพงในใจ เค้ามักจะโทษตัวเองอยู่เสมอว่าตัวเค้าไม่ดี เจ้าชู้ แต่เชื่อมั้ยคะ สำหรับคนที่กำลังมีความรัก มันสามารถมองข้ามข้อผิดพลาดของเค้าได้หมดเลยค่ะ หลังจากบอกเลิก เราก็ไม่ได้คุยกับเค้าประมาณอาทิตย์นึง แล้วเราก็กลับมาคุยกันใหม่ เค้าบอกว่าอาจจะกลับมาคบกันก็ได้ แต่สุดท้ายด้วยเวลาที่ไม่ตรงกัน เราต่างเงียบกันไปไม่คุยกันจากวันกลายเป็นเดือน ตอนนั้นเราก็เสียใจมากค่ะ แม้ว่าจะไม่ได้คุยกัน แต่เราก็เปิดดูไลน์เค้าตลอดนะคะ เผื่อว่าเค้าจะทักมาและสุดท้ายก็ไม่ได้ทักมา จนวันนึงที่เรากลับมา เราก็พยายามติดต่อเค้า พยายามหาเรื่องมาคุยกับเค้า บอกเลยค่ะ เรากลับมาพร้อมกับคำว่า "ความหวัง" พกคำๆนี้มาในใจล้วนๆค่ะ
สำหรับความหวัง "ยิ่งคนเราหวังมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งผิดหวังมากเท่านั้น" เหมือนเราพยายามเข้าหา พยายามเป็นเพื่อน พยายามคุยด้วย เค้ากลับยิ่งห่างออกไปค่ะ ทุกวันนี้เจอแต่คำว่า "ปฏิเสธ" จากคนที่เคยรักกันมาก เป็นใครก็ต้องเสียใจมากใช่ใั้ยคะ ตัว จขกท.เองก็พยายามเข้มแข็งให้ได้ทุกวัน ใช้ชีวิตให้ได้เหมือนแต่ก่อนที่ยังไม่มีเค้าเข้ามาค่ะ ช่วงแรกๆมันก็ยากนะคะ บอกตรงๆว่าทุกวันนี้ก็ยังไม่ชิน มันเป็นความรู้สึกงงๆ เหมือนกับเรากำลังฝันดีอยู่ แต่อยู่ๆความฝันดีนั้นก็เปลี่ยนไปเป็นฝันร้ายแบบไม่ทันตั้งตัว จนทุกวันนี้ก็ยังรู้สึกตั้งตัวไม่ได้เลยค่ะ
อีกประโยคนึงที่แฟนเก่าเราพูดตอนนั้นคือ "ให้เรารักตัวเองเยอะๆ" บอกตรงๆค่ะ เราก็รักตัวเองนะคะ รักคนในครอบครัวของเราด้วย เราไม่เคยคิดว่าจะทำอะไรไม่ดีหรือทำอะไรให้ครอบครัวเราเสียใจค่ะ แต่ถึงยังไงเราก็อยู่ได้ค่ะ ถ้าไม่มีเค้า แต่ถ้ามีเค้าเราก็คงมีความสุขมากกว่านี้ ตอนนี้เวลาเราก็กันทักทายกันแค่คำว่า "สวัสดีค่ะ" และยิ้มให้เท่านั้น จากคนที่เคยสนิทกัน กลายเป็นแค่คนรู้จักเนี่ย รู้สึกทำตัวลำบากมากค่ะ เพราะไม่รู้ว่าอะไรที่ทำได้และอะไรที่ทำไม่ได้ บอกให้เราเป็นเพื่อน เราก็วางตัวเป็นเพื่อนค่ะ แต่ปฏิกิริยาตอบกลับของเค้าเนี่ยเหมือนเราเป็นคนอื่นไปแล้ว แต่เราก็ยังคอยเป็นห่วงเค้าอยู่ตลอดนะคะ อยากรู้ว่าเค้าเป็นยังไง สบายดีมั้ย
และเมื่อไม่นานมานี้ค่ะ เรามีโอกาสได้รู้ว่า "เค้ากำลังเริ่มศึกษาดูใจกับคนอื่นอยู่" ค่ะ สำหลับคนที่ขึ้นชื่อว่า "แฟนเก่า" อย่างเรา พอรู้แล้วกลับเสียใจมากเลยค่ะ แต่สุดท้ายก็ทำอะไรไม่ได้ค่ะ เราได้แต่บอกเค้าว่า "ยินดีด้วยค่ะ รักกันไปนานๆนะคะ" ประโยคแบบนี้ใครได้ยินคงแบบนึกในใจ... เราพูดได้แค่นี้จริงๆค่ะ เพราะสุดท้ายแล้ว "คนจะไป ต่อให้เราจะยื้อ จะรั้งไว้ยังไง มันก็คงยื้อคงรั้งไว้ไม่อยู่" ทุกวันนี้เราก็ยังมีความปรารถนาดีและยังรอคอยเค้าอยู่ค่ะ หวังว่าวันหนึ่งวันใด เค้าอาจจะนึกขึ้นมาได้ว่า "เราเคยรักกัน" และนึกถึงเราขึ้นมาบ้าง
สุดท้ายนี้ ต้องขอบคุณเค้าค่ะ ที่สอนให้เรารู้จักคำว่า "รัก ผิดหวัง เสียใจ" ตั้งแต่เราโตมา ไม่เคยคิดเลยค่ะ ว่าจะมีเรื่องความรักอยู่ในหัว เพราะเรามีอะไรต้องทำเยอะมาก ทุกควันนี้มีความสุขดีค่ะ และยินดีกับความสุขของเค้า แม้ว่าสุดท้ายแล้ว ความสุขของเค้าจะไม่มีเราอยู่ในนั้นอีกต่อไปก็ตามค่ะ
เป็นกำลังใจทุกคนที่กำลังอกหักนะคะ เข้มแข็งให้ได้ไวไว ถ้าเมื่อไหร่ที่เราผ่านมันไปได้ เราจะโตขึ้นและเรียนรู้จักคำว่า "รัก" มากขึ้นค่ะ และที่สำคัญต้องขอ "ขอบคุณครอบครัว" ของเราค่ะ ที่คอยปลอใจและยังให้กำลังใจกันอยู่.........
"อดีต" เป็นสิ่งที่ลืมไม่ได้หรอกค่ะ มันขึ้นอยู่กับเราค่ะว่า จะยอมรับและอยู่กับมันได้มากน้อยแค่ไหน หรือเราเลือกจะจดจำเรื่องอะไรจากอดีตที่ผ่านมา
"อนาคต" เป็นสิ่งที่ยังมาไม่ถึงและคาดเดาไม่ได้ เหมือนที่ใครหลายคนมักพูดกัน แต่เราทำ "ปัจจุบัน" ให้ดี ก็ย่อมทำนายอนาคตที่จะเกิดขึ้นข้างหน้าได้
อย่าให้ใครมาทำร้ายใจเราค่ะ
"อกหัก" อีกครั้งจากคน "เคยรัก"
ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนว่า จขกท. ก็กำลังอยู่ในสภาวะดังกล่าวเช่นกัน
เคยได้ยินคำพูดที่ว่า "ความทุกข์ อยู่ได้ไม่นาน มาแล้วก็ไป
ความสุข อยู่ได้ไม่นาน มาแล้วก็ไป"
แต่สำหรับหลายคน ความสุข คงมาไวไปไว กว่าความทุกข์ ตัว จขกท. เองก็เช่นกันค่ะ ย้อนไปปีก่อน เราได้มีโอกาสรู้สจักกับพี่คนนึงที่ทำงานบริษัทเดียวกัน แว๊บแรกที่เห็น มันเป็นวินาทีที่เรียกว่า "ตกหลุมรัก" ก็ว่าได้ วันคืนผ่านไป เราก็ได้แต่มองเค้า แอบปลื้มเค้าค่ะ ไม่มีโอกาสได้บอก จนวันนึงมีเหตุให้เราต้องทำงานด้วยกันก็เลยทำให้มีโอกาสพูดคุยกันมากขึน และเริ่มศึกษาดูใจกันตั้งแต่นั้นมา ช่วงนี้เรามีความสุขกันมาก เค้าเป็นคนที่ดีมากคนนึงที่เรารู้จักมานะคะ จนวันนึงที่เราต้องอยู่ห่างกันเป็นเวลานาน แรกๆเราก็คุยกันทุกวันค่ะ พอหลังๆสังเกตสีหน้าเค้าได้เลยค่ะ ว่าดูแปลกไป ส่วนตัวเราเอง บอกตามตรงตอนนั้นเป็นคนที่ขี้ระแวงมากค่ะ เพราะด้วยความที่เค้าเป็นคนใจดี และมีคนเข้าหา มันทำให้เราไม่แน่ใจในตัวเค้า ชอบถามเค้าในหลายๆเรื่อง สุดท้าย "เค้าก็บอกเลิกเรา" ค่ะเพราะความสัมพันธ์ของเราสองนตอนนั้นมันเริ่มอึดอัด แต่บอกเลิกกันทั้งที่เรายังรักกันนะคะ เค้ามักจะพูดเสมอค่ะว่า เค้า "ยังรักและเป็นห่วงเราเสมอ" วันที่เค้าบอกเลิกตัวเค้าเองก็ร้องไห้ ตัวเราเองก็ร้องไห้ พยายามยื้อกันแล้วค่ะ แต่สุดท้ายเค้าก็เริ่มมีกำแพงในใจ เค้ามักจะโทษตัวเองอยู่เสมอว่าตัวเค้าไม่ดี เจ้าชู้ แต่เชื่อมั้ยคะ สำหรับคนที่กำลังมีความรัก มันสามารถมองข้ามข้อผิดพลาดของเค้าได้หมดเลยค่ะ หลังจากบอกเลิก เราก็ไม่ได้คุยกับเค้าประมาณอาทิตย์นึง แล้วเราก็กลับมาคุยกันใหม่ เค้าบอกว่าอาจจะกลับมาคบกันก็ได้ แต่สุดท้ายด้วยเวลาที่ไม่ตรงกัน เราต่างเงียบกันไปไม่คุยกันจากวันกลายเป็นเดือน ตอนนั้นเราก็เสียใจมากค่ะ แม้ว่าจะไม่ได้คุยกัน แต่เราก็เปิดดูไลน์เค้าตลอดนะคะ เผื่อว่าเค้าจะทักมาและสุดท้ายก็ไม่ได้ทักมา จนวันนึงที่เรากลับมา เราก็พยายามติดต่อเค้า พยายามหาเรื่องมาคุยกับเค้า บอกเลยค่ะ เรากลับมาพร้อมกับคำว่า "ความหวัง" พกคำๆนี้มาในใจล้วนๆค่ะ
สำหรับความหวัง "ยิ่งคนเราหวังมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งผิดหวังมากเท่านั้น" เหมือนเราพยายามเข้าหา พยายามเป็นเพื่อน พยายามคุยด้วย เค้ากลับยิ่งห่างออกไปค่ะ ทุกวันนี้เจอแต่คำว่า "ปฏิเสธ" จากคนที่เคยรักกันมาก เป็นใครก็ต้องเสียใจมากใช่ใั้ยคะ ตัว จขกท.เองก็พยายามเข้มแข็งให้ได้ทุกวัน ใช้ชีวิตให้ได้เหมือนแต่ก่อนที่ยังไม่มีเค้าเข้ามาค่ะ ช่วงแรกๆมันก็ยากนะคะ บอกตรงๆว่าทุกวันนี้ก็ยังไม่ชิน มันเป็นความรู้สึกงงๆ เหมือนกับเรากำลังฝันดีอยู่ แต่อยู่ๆความฝันดีนั้นก็เปลี่ยนไปเป็นฝันร้ายแบบไม่ทันตั้งตัว จนทุกวันนี้ก็ยังรู้สึกตั้งตัวไม่ได้เลยค่ะ
อีกประโยคนึงที่แฟนเก่าเราพูดตอนนั้นคือ "ให้เรารักตัวเองเยอะๆ" บอกตรงๆค่ะ เราก็รักตัวเองนะคะ รักคนในครอบครัวของเราด้วย เราไม่เคยคิดว่าจะทำอะไรไม่ดีหรือทำอะไรให้ครอบครัวเราเสียใจค่ะ แต่ถึงยังไงเราก็อยู่ได้ค่ะ ถ้าไม่มีเค้า แต่ถ้ามีเค้าเราก็คงมีความสุขมากกว่านี้ ตอนนี้เวลาเราก็กันทักทายกันแค่คำว่า "สวัสดีค่ะ" และยิ้มให้เท่านั้น จากคนที่เคยสนิทกัน กลายเป็นแค่คนรู้จักเนี่ย รู้สึกทำตัวลำบากมากค่ะ เพราะไม่รู้ว่าอะไรที่ทำได้และอะไรที่ทำไม่ได้ บอกให้เราเป็นเพื่อน เราก็วางตัวเป็นเพื่อนค่ะ แต่ปฏิกิริยาตอบกลับของเค้าเนี่ยเหมือนเราเป็นคนอื่นไปแล้ว แต่เราก็ยังคอยเป็นห่วงเค้าอยู่ตลอดนะคะ อยากรู้ว่าเค้าเป็นยังไง สบายดีมั้ย
และเมื่อไม่นานมานี้ค่ะ เรามีโอกาสได้รู้ว่า "เค้ากำลังเริ่มศึกษาดูใจกับคนอื่นอยู่" ค่ะ สำหลับคนที่ขึ้นชื่อว่า "แฟนเก่า" อย่างเรา พอรู้แล้วกลับเสียใจมากเลยค่ะ แต่สุดท้ายก็ทำอะไรไม่ได้ค่ะ เราได้แต่บอกเค้าว่า "ยินดีด้วยค่ะ รักกันไปนานๆนะคะ" ประโยคแบบนี้ใครได้ยินคงแบบนึกในใจ... เราพูดได้แค่นี้จริงๆค่ะ เพราะสุดท้ายแล้ว "คนจะไป ต่อให้เราจะยื้อ จะรั้งไว้ยังไง มันก็คงยื้อคงรั้งไว้ไม่อยู่" ทุกวันนี้เราก็ยังมีความปรารถนาดีและยังรอคอยเค้าอยู่ค่ะ หวังว่าวันหนึ่งวันใด เค้าอาจจะนึกขึ้นมาได้ว่า "เราเคยรักกัน" และนึกถึงเราขึ้นมาบ้าง
สุดท้ายนี้ ต้องขอบคุณเค้าค่ะ ที่สอนให้เรารู้จักคำว่า "รัก ผิดหวัง เสียใจ" ตั้งแต่เราโตมา ไม่เคยคิดเลยค่ะ ว่าจะมีเรื่องความรักอยู่ในหัว เพราะเรามีอะไรต้องทำเยอะมาก ทุกควันนี้มีความสุขดีค่ะ และยินดีกับความสุขของเค้า แม้ว่าสุดท้ายแล้ว ความสุขของเค้าจะไม่มีเราอยู่ในนั้นอีกต่อไปก็ตามค่ะ
เป็นกำลังใจทุกคนที่กำลังอกหักนะคะ เข้มแข็งให้ได้ไวไว ถ้าเมื่อไหร่ที่เราผ่านมันไปได้ เราจะโตขึ้นและเรียนรู้จักคำว่า "รัก" มากขึ้นค่ะ และที่สำคัญต้องขอ "ขอบคุณครอบครัว" ของเราค่ะ ที่คอยปลอใจและยังให้กำลังใจกันอยู่.........
"อดีต" เป็นสิ่งที่ลืมไม่ได้หรอกค่ะ มันขึ้นอยู่กับเราค่ะว่า จะยอมรับและอยู่กับมันได้มากน้อยแค่ไหน หรือเราเลือกจะจดจำเรื่องอะไรจากอดีตที่ผ่านมา
"อนาคต" เป็นสิ่งที่ยังมาไม่ถึงและคาดเดาไม่ได้ เหมือนที่ใครหลายคนมักพูดกัน แต่เราทำ "ปัจจุบัน" ให้ดี ก็ย่อมทำนายอนาคตที่จะเกิดขึ้นข้างหน้าได้
อย่าให้ใครมาทำร้ายใจเราค่ะ