ก่อนอื่นต้องขออธิบายก่อนนะค่ะตอนนี้ตัวเองทำงานดูแลผู้สุงอายุตามบ้านซึ่ง1ปีจะได้หยุดเพียง2-3ครั้งแต่หยุดแต่ละทีก็หยุดทีละอาทิตย์เลย
ที่ไม่อยากหยุดบ่อยเพราะเวลาหาคนมาแทนงานจะจ้างแพงวันละ800ซึ๋งมันก็แพงพอสมควรเพราะเราต้องออกเองตัวเราเองก็ได้เงินเดือนเดือนหนึ่งรวมotค่าอาหารแล้วเดือนละ19000บาท(เอาเข้าประเด็นนะค่ะคือเราเป็นอะไรไม่รู้สาเหตุค่ะบางวัน เหงา เบื่อ เศร้า อยู่ดีๆ ก็อยากร้องให้ ท้อแท้ หมดหวัง อยากตายเป็นบ่อยพอสมควร)
อยากจะรู้อะค่ะคือแบบนี้เขาเรียกโรคซึมเศร้ามั้ย เพราะตัวเราเองก็ทำงานแบบนี้มาหลายปีมากตั้งแต่เรียนจบหลักสูตรดูแลผู้สุงอายุมาก็ทำมาตลอด
วันๆก็อยู่กับคนไข้ไม่ได้ออกไปไหนอย่างมากก็ได้แค่ออกไปซื่อกับข้าวบางทีเราก็เบื่อชีวิตแบบนี้มากๆบางวันก็มีบางเรื่องให้กดดันพอสมควร
เราพยายามจะไปหางานแบบอื่นทำแต่ค่าใช้จ่ายเราเยอะเดือนหนึ่งเป็นหมื่นเราต้องใช้หนี้ให้ทางบ้านส่งทางบ้านผ่อนมอเตอร์ไซค์คือรายจ่ายตกเดือนประมาณ
เดือนละหมื่นทำงานแบบอื่นเลยไม่พอค่าใช้จ่ายอะค่ะนี่ยังดีที่เรายังไม่มีครอบครัวงั้งแย่กว่านี้มาก
ตอนนี้เราสงสัยตัวเองว่าเราเป็นโรคซึ่มเศร้าหรือเปล่า
อยู่ดีๆก็อยากร้องไห้ท้อแท้เบื่อเหงา
ที่ไม่อยากหยุดบ่อยเพราะเวลาหาคนมาแทนงานจะจ้างแพงวันละ800ซึ๋งมันก็แพงพอสมควรเพราะเราต้องออกเองตัวเราเองก็ได้เงินเดือนเดือนหนึ่งรวมotค่าอาหารแล้วเดือนละ19000บาท(เอาเข้าประเด็นนะค่ะคือเราเป็นอะไรไม่รู้สาเหตุค่ะบางวัน เหงา เบื่อ เศร้า อยู่ดีๆ ก็อยากร้องให้ ท้อแท้ หมดหวัง อยากตายเป็นบ่อยพอสมควร)
อยากจะรู้อะค่ะคือแบบนี้เขาเรียกโรคซึมเศร้ามั้ย เพราะตัวเราเองก็ทำงานแบบนี้มาหลายปีมากตั้งแต่เรียนจบหลักสูตรดูแลผู้สุงอายุมาก็ทำมาตลอด
วันๆก็อยู่กับคนไข้ไม่ได้ออกไปไหนอย่างมากก็ได้แค่ออกไปซื่อกับข้าวบางทีเราก็เบื่อชีวิตแบบนี้มากๆบางวันก็มีบางเรื่องให้กดดันพอสมควร
เราพยายามจะไปหางานแบบอื่นทำแต่ค่าใช้จ่ายเราเยอะเดือนหนึ่งเป็นหมื่นเราต้องใช้หนี้ให้ทางบ้านส่งทางบ้านผ่อนมอเตอร์ไซค์คือรายจ่ายตกเดือนประมาณ
เดือนละหมื่นทำงานแบบอื่นเลยไม่พอค่าใช้จ่ายอะค่ะนี่ยังดีที่เรายังไม่มีครอบครัวงั้งแย่กว่านี้มาก
ตอนนี้เราสงสัยตัวเองว่าเราเป็นโรคซึ่มเศร้าหรือเปล่า