เรากะแฟนอยู่ด้วยกันมาเกือบ 13 ปีละ พ่อแม่เขาแยกทางและทิ้งเขาไปก่อนเราจะรู้จักกันประมาณ2ปี ตอนนั้นแฟนเพิ่งจบมอ6พอดี เลยไม่มีโอกาสเรียนต่อ ต้องหางานทำเลย ส่วนพ่อเขาตอนนี้มีลูกเมียเก่าดูแล น้องสาวเขาก็อยู่กับแฟนช่วยแฟนขายของหน้าร้าน

แม่แยกทางกะพ่อไปได้ประมาณปีนึงก็มีสามีใหม่ที่ ตจว พวกเขาช่วยกันสร้างครอบครัว ปลูกบ้าน ผ่อนรถ แต่ไม่มีลูกด้วยกัน ไม่ได้จดทะเบียนสมรสกัน  ปัญหาคือ ช่วงสองปีมานี้แม่มีอาการทางสมอง ขี้หลงขี้ลืม เรากับแฟนจะซื้อยาไปให้เขาทุกเดือน ค่ายาเดือนละประมาณ1พันบาท ช่วงที่แม่อยู่คนเดียวไม่ได้ทำงาน(สามีเขาเข้ามาทำงาน กทม) เราก็จะให้เงินติดตัวบ้างเดือนละพันสองพัน เขาก็ไม่ได้ใช้ มัดเงินเก็บไว้เป็นก้อน เคยแกะมานับ ก็มีอยู่เป็นหมื่น แล้วเขาก็ทำเงินหาย หลังจากนั้นเลยไม่ได้ให้เงินเขาอีก แต่จะพาเขาไปซื้อของที่ห้างแทน

ต่อมาสามีเขาก็ออกจากงานกลับมาอยู่ด้วยกัน ขับรถกระบะรับซื้อของเก่า ทำได้ไม่กี่เดือน ของเก่าขายได้ราคาไม่ดีก็เลิกไป แล้วก็ไม่ได้ทำงานอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ก็พอดีกับว่าเขาเพิ่งส่งรถหมดเลยไม่มีภาระมั้ง ช่วงนี้อาการแม่เริ่มแย่ลง ดูเครียด บ่นอยากกลับไปอยู่บ้านนอกกับยาย เรากะแฟนเข้าไปหาเขาเดือนละครั้งเอายาไปให้ เขาก็พูดคุยรู้เรื่อง แต่สามีเขาบอกว่ากลางคืนชอบเพ้อ พูดคนเดียว โวยวาย (ซึ่งเราไม่เห็น) สามีเขาพาไป รพ แถวบ้านหาหมอจิตเวชแล้วหยุดยาที่เราซื้อให้ ไปกินยาจิตเวชแทน

หลังจากนั้นมา อาการหนักเลย เดินช้า ซึม สั่น เกร็ง ผอมมาก ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ มีอยู่วันนึงเรากะแฟนแวะเข้าไปตอนเย็น เห็นแม่คอตก เงยหน้าขึ้นไม่ได้เลย แขนขาสั่นเกร็ง กินข้าวไม่ได้ เป็นอย่างนี้มาครึ่งเดือนกว่า สามีเขาก็ไม่พากลับไปหาหมอ เราเลยต้องรีบพาไปฉุกเฉิน แล้วหมอก็ปรับลดยาให้ อาทิตย์ต่อมาพวกเราแวะไปอีก คอตกหายแล้วแต่ก็ยังไม่ค่อยกินข้าว สามีเขาบอกให้พวกเราพาไปหาหมอให้น้ำเกลือ เราก็แปลกใจว่า แล้วทำไมวันธรรมดาไม่ยอมพาไปเอง ต้องรอให้เราพาไปนอกเวลาด้วย ก็ได้แต่คิดว่าเขาคงกลัวเสียเงินเยอะมั้ง อาจจะไม่มีเงิน เพราะช่วงนี้เขาไม่ได้ทำงาน  แฟนเราก็ให้เงินเขาบ้าง สองสามพัน เผื่อค่ารถ ค่ายานอกบัญชียาหลัก เพราะใช้สิทธิบัตรทอง ที่ไม่ได้ให้เยอะ เพราะแฟนเราบอกว่า ที่ถูกต้องคือเขาควรไปทำงานแล้วมาเลี้ยงดูกันเอง ถ้าเราให้เยอะจะกลายเป็นหน้าที่เราแทน

แล้วอยู่ ๆ เขาก็พาแม่มาทิ้งไว้ที่ รพ...(รักษาอาการทางจิตโดยเฉพาะ) ซึ่งอยู่ติดกับบ้านเราและแฟนเลย แต่วันที่เขาพามาแฟนเราไม่รับโทรศัพท์ เขาเลยโทรไปหาน้องสาวแฟนให้มาช่วยทำเรื่องให้  โดยที่เราไม่รู้เรื่องเลย ซึ่งสองวันต่อมาพวกเราขับรถไปถึงบ้านเขาที่ ตจว แล้วเห็นเขาอยู่บ้านคนเดียวถึงเพิ่งจะรู้เรื่องว่าแม่มาพักอยู่ที่ รพ แถวบ้านเราแล้ว หลังจากนั้นเรากับแฟนก็จะเข้าไปเยี่ยมแม่อาทิตย์ละครั้ง หรือสองอาทิตย์ครั้ง ที่ไม่ไปทุกวันทั้ง ๆ ที่ใกล้บ้านก็เพราะแฟนเราโกหกทุกคนไว้ว่าเขาไปทำงานอยู่ ตจว อันไกลโพ้น เพื่อเป็นข้ออ้างไม่ให้ใครมาบังคับเขาเรื่องต้องเลี้ยงดูแม่

1 เดือนผ่านไป น้องสาวเขาส่งข้อความมาหาเราเพราะติดต่อแฟนเราไม่ได้ บอกว่า รพ โทรมาทวงค่ายาแม่เดือนละพัน ให้ช่วยกันออกคนละห้าร้อย คือแบบว่า เราซื้อยาให้แม่เดือนละพันเป็นปียังไม่เคยหารค่ายาด้วยเลย มันแค่นิดหน่อยเอง ทำไมต้องมาหารกัน วันต่อมาเรากะแฟนก็เลยเข้าไปจ่ายค่ายาเอง พยาบาลบอกว่า ไม่มีใครเข้ามาเยี่ยมแม่เลย ไม่ว่าจะเป็นสามีเขา ลูกสาว หรือพวกน้า ๆ  เหมือนเอาแม่มาทิ้งไว้

ให้หลังมาอีกอาทิตย์นึง รพ โทรบอกน้องสาวแฟนว่าให้มารับแม่กลับได้แล้ว แล้วน้องสาวเลยโทรมาบอกแฟนเราอีกที บอกว่าสามีแม่กลับมาทำงานที่ กทม แล้ว เซ็นสัญญาทำงานไว้ 4 ปี แล้วแม่จะอยู่ยังไง พูดประมาณว่าให้แฟนเรารับแม่มาอยู่ด้วย แต่แฟนเราบอกว่าไม่สะดวก สรุปคือตอนนี้ยังอยู่ รพ ข้างบ้านเราเนี่ยแหละ เราถามแฟนว่า ถ้าสามีแม่ตั้งใจพาแม่มาทิ้งไว้จริง ๆ จะทำยังไง ถ้าไม่มีทางเลือกก็คงต้องมาเลี้ยงดูเองแล้วหละ แต่แฟนเราบอกว่าเขาไม่ได้เป็นคนพามาส่ง รพ ใครพามาส่งก็ต้องเป็นคนมารับ

คือถ้าให้มาอยู่ด้วยกันจริง ๆ  เราก็ดูแลไม่ไหวนะ เคยพามาอยู่ด้วยพักนึงตอนช่วงรักษาอาการทางสมอง เราก็เหนื่อยมากๆ แฟนเราก็ประสาทเสีย คือคนไม่ได้อยู่ด้วยกันมาสิบกว่าปี มันจูนกันไม่ติดไง แล้วจะยังไงดีหล่ะ แต่ละคนเฉยกันหมด มีเรานี่แหละคิดมากอยู่คนเดียว สงสารแม่จัง ตอนนี้เรากะแฟนเลยไม่ได้ไปเยี่ยมแม่เลย เพราะกลัว รพ จะให้รับตัวกลับ

ไม่ใช่เรื่องแต่งนะคะ อันนี้กระทู้ปีที่แล้ว http://ppantip.com/topic/32350689