ไม่รู้เราจะเริ่มต้นอย่างไงดี!!ที่เราจะเล่า เรื่องราวชีวิตตัวเอง ถ้าเขียนผิดก็ขอโทษด้วยค่ะ ชีวิตเราไม่รู้จะแย่ที่สุดไหม เราเคยมีชีวิตที่สดใสมีหน้าที่การงานดีมีแฟนที่ดี แต่อยู่มาไม่นานเราก็ป่วยเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว แฟนเรา คนที่เราคิดว่าเขารักเรา พร้อมจะใช้ชีวิตด้วยกัน พอเราป่วยเขาก็ตีตัวออกห่าง!โทรไปก็ไม่รับ แชตไลน์ อ่านก็ไม่ตอบ เฟสบุคเขาลบเราออกจากการเป็นเพื่อน! ในที่สุดผู้ชายที่เคยสัญญา ว่าจะรักกันไม่ทิ้งกัน ก็มาทิ้งกัน !!ในวันที่เราต้องการกำลังใจมากที่สุด !!คนที่เรามองเห็น ก็มีแต่พ่อแม่ พี่ น้องที่เขาดูแลเรา เป็นกำลังใจให้ เคยคิดจะฆ่าตัวตายนะ !!แต่พอเห็นน้ำตาพ่อแม่เราทำไม่ลง ทุกวันนี้ก็รักษาตัวเอง  ใช้หลักธรรมะ ข่มใจไม่คิดมาก ค่ะ ขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ที่ได้ระบายความทุกข์ในใจค่ะ