ขอเล่าก่อนเลยนะว่าทำไมเราถึงคิดจะอยู่หอ
(เราเลือกเป็นหอหญิงนะ เพื่อความปลอดภัยและความสบายใจของพ่อแม่)
ตอนนี้เราอยู่บ้านเช่ากับแม่ แม่เรามีสามีใหม่และมีลูกเช่นเดียวกับพ่อ(พ่ออยู่ ตจว)
เรามาอยู่กทมกับแม่ตั้งแต่แม่ยังไม่มีสามีคนนี้ ตอนแรกบ้านเราฐานะถือว่าดีเลยแต่พอมีแฟนคนนี้เขามาก้แย่ลงมากเพราะแม่ทำงานฝ่ายเดียว ทุกวันนี้ค่าใช้จ่ายทุกอย่างพ่อเป็นคนส่งเสียเพราะเรายังต้องเรียน
วันหนึ่งน้องชายของแฟนแม่พยายามที่จะข่มขืนเราแต่เราต่อสู้มาได้ แต่ก้มีรอยแผลและเขียวช้ำจากการขัดขืน บอกก่อนเลยนะว่าแม่รักแฟนคนนี้มากยอมลำบากและให้ทุกอย่าง ไม่มีญาติชอบเลย ญาติทางฝ่ายพ่อและแม่รู้ว่าเกิดเรื่องแบบนี้กับเราทุกคนบอกว่าให้แจ้งความและเอาเรื่องแต่แม่เราขอไว้ว่าไม่เอาเรื่องเพราะเขาจะมีปัญหากับแฟน เราก้เลยจำใจ (ครอบครัวแฟนแม่ประวัติไม่ดีนักมีที่น้อง4คน มีคดีข่มขืน2คน) เราจึงไม่คิดไว้ใจใครทั้งนั้น แต่แม่เราไว้ใจและรักแฟนเขามาก ทุกวันนี้เราอยู่บ้านแฟนแม่และครอบครัวแฟนแม่มาบ้างบางครั้งบางคราว บางครั้งก็มานอน นอนณที่นี้คือ แม่เราจะทำงานทั้งแต่เช้าถึงประมาณ4ทุ่ม แฟนแม่จะมีกุจแจบ้าน เขาจะพาน้องชายคนที่เคยจะข่มขืนเรามานอน ซึ่งเป็นเวลาที่เราอยู่บ้านคนเดียว เราบอกเลยเราไม่โอเค ไม่เลย ถ้ามันเกิดขึ้นซ้ำครั้งนี้เราคงไม่รอด แต่แม่ให้เขามานอนเป็นอาทิตย์ เรามีห้องส่วนตัว แต่ใครจะสบายใจได้ แล้วตอนเราอาบน้ำตอนเรากินข้าวหล่ะ
แฟนเราจะมาส่งเราที่บ้านทุกวัน เมื่อเขารู้ว่ามีคนที่อันตรายอยู่ หรือมีคนอื่นนอกจากเราที่เป็นผู้ชายอยู่ในบ้านเขาจะขึ้นไปส่งเราที่หน้าห้องก่อนกลับทุกครั้ง แต่เมื่อแฟนแม่เห็น เขาจึงโทรไปบอกแม่และบอกว่าไม่ให้แฟนเราส่งหน้าห้องส่งแค่หน้าบ้านพอ แม่เราก็โทรมาสั่งเรา เราบอกถึงเหตุผลแต่ก้ไม่มีไรดีขึ้นเราก็ทนรอจนกว่าพวกเขาจะออกไป แต่เมื่อเขาออกไปเราก็ยังไม่สบายใจเพราะแม่อนุญาติให้เขาเข้าบ้านตอนไหนก็ได้และปั้มกุจแจไว้ให้
เมื่อพ่อรู้จึงให้เราอยู่หอเป็นหอหญิง เราจะได้สบายใจมากขึ้นและปลอดภัยกับตัวเรา แต่ทำยังไงแม่ก็ไม่เข้าใจเรา เขาบอกว่าเราจะทิ้งเขาเราไม่รักเขา และบอกว่าหอหญิงเขาก็ให้ผู้ชายขึ้นได้หมดแหละ (เราก้สงสัยนะว่าแล้วจะตั้งชื่อว่าหอหญิงทำไม)
เราควรทำยังไง....
อยู่บ้านแล้วไม่สบายใจ อยู่หอดีไหม?
(เราเลือกเป็นหอหญิงนะ เพื่อความปลอดภัยและความสบายใจของพ่อแม่)
ตอนนี้เราอยู่บ้านเช่ากับแม่ แม่เรามีสามีใหม่และมีลูกเช่นเดียวกับพ่อ(พ่ออยู่ ตจว)
เรามาอยู่กทมกับแม่ตั้งแต่แม่ยังไม่มีสามีคนนี้ ตอนแรกบ้านเราฐานะถือว่าดีเลยแต่พอมีแฟนคนนี้เขามาก้แย่ลงมากเพราะแม่ทำงานฝ่ายเดียว ทุกวันนี้ค่าใช้จ่ายทุกอย่างพ่อเป็นคนส่งเสียเพราะเรายังต้องเรียน
วันหนึ่งน้องชายของแฟนแม่พยายามที่จะข่มขืนเราแต่เราต่อสู้มาได้ แต่ก้มีรอยแผลและเขียวช้ำจากการขัดขืน บอกก่อนเลยนะว่าแม่รักแฟนคนนี้มากยอมลำบากและให้ทุกอย่าง ไม่มีญาติชอบเลย ญาติทางฝ่ายพ่อและแม่รู้ว่าเกิดเรื่องแบบนี้กับเราทุกคนบอกว่าให้แจ้งความและเอาเรื่องแต่แม่เราขอไว้ว่าไม่เอาเรื่องเพราะเขาจะมีปัญหากับแฟน เราก้เลยจำใจ (ครอบครัวแฟนแม่ประวัติไม่ดีนักมีที่น้อง4คน มีคดีข่มขืน2คน) เราจึงไม่คิดไว้ใจใครทั้งนั้น แต่แม่เราไว้ใจและรักแฟนเขามาก ทุกวันนี้เราอยู่บ้านแฟนแม่และครอบครัวแฟนแม่มาบ้างบางครั้งบางคราว บางครั้งก็มานอน นอนณที่นี้คือ แม่เราจะทำงานทั้งแต่เช้าถึงประมาณ4ทุ่ม แฟนแม่จะมีกุจแจบ้าน เขาจะพาน้องชายคนที่เคยจะข่มขืนเรามานอน ซึ่งเป็นเวลาที่เราอยู่บ้านคนเดียว เราบอกเลยเราไม่โอเค ไม่เลย ถ้ามันเกิดขึ้นซ้ำครั้งนี้เราคงไม่รอด แต่แม่ให้เขามานอนเป็นอาทิตย์ เรามีห้องส่วนตัว แต่ใครจะสบายใจได้ แล้วตอนเราอาบน้ำตอนเรากินข้าวหล่ะ
แฟนเราจะมาส่งเราที่บ้านทุกวัน เมื่อเขารู้ว่ามีคนที่อันตรายอยู่ หรือมีคนอื่นนอกจากเราที่เป็นผู้ชายอยู่ในบ้านเขาจะขึ้นไปส่งเราที่หน้าห้องก่อนกลับทุกครั้ง แต่เมื่อแฟนแม่เห็น เขาจึงโทรไปบอกแม่และบอกว่าไม่ให้แฟนเราส่งหน้าห้องส่งแค่หน้าบ้านพอ แม่เราก็โทรมาสั่งเรา เราบอกถึงเหตุผลแต่ก้ไม่มีไรดีขึ้นเราก็ทนรอจนกว่าพวกเขาจะออกไป แต่เมื่อเขาออกไปเราก็ยังไม่สบายใจเพราะแม่อนุญาติให้เขาเข้าบ้านตอนไหนก็ได้และปั้มกุจแจไว้ให้
เมื่อพ่อรู้จึงให้เราอยู่หอเป็นหอหญิง เราจะได้สบายใจมากขึ้นและปลอดภัยกับตัวเรา แต่ทำยังไงแม่ก็ไม่เข้าใจเรา เขาบอกว่าเราจะทิ้งเขาเราไม่รักเขา และบอกว่าหอหญิงเขาก็ให้ผู้ชายขึ้นได้หมดแหละ (เราก้สงสัยนะว่าแล้วจะตั้งชื่อว่าหอหญิงทำไม)
เราควรทำยังไง....