กระทู้แรกของคนที่ชอบเดินทาง และไม่ได้ตกหลุมรักใครมานานมาก อยากระบายและฟังความคิดเห็นครับผม
เรื่องย่อมีอยู่ว่า>>>>
<<<<ผมไปตกหลุมรัก คนๆนึงเมื้อปีที่แล้วแบบคอแทบหัก และผมมีโอกาศเดินทางไปทำงาน ที่ตจว. 1ครั้งโดยมีเธอไปด้วย (เราอยู่บริษัทเดียวกันแต่คนล่ะที่) และได้ไปเที่ยวงานลอยกระทง แต่ผมก็ หลบไปนั่งกินเบียร์คนเดียวเพราะอายอยู่.......
<<<<3 เดือนถัดมาเธอ add line ผมมา(ดีใจมาก) แล้วก็คุยกันบ้างไม่คุยบ้าง แต่ผมสิหนักเริ่มหนัก เริ่มอยากคุย ทักไปตอนตื่นนอนบ้าง ตอนขับรถ แต่เธอก็ถามคำตอบคำบ้าง แต่เธอก็ชวนผมชวนไปเที่ยวนะ ผมทะลึ่งไม่ว่างไป จนเธอคงสังเกตเห็นความผิดปกติผมจึงถามว่า จะจีบหรอ? และเธอก็อยากให้ตอบปฏิเสธ แต่ผมก็ยังคุยกับเธอและแอบเศร้ามากๆ เมื่อมีลางว่าเธอไม่อยากคุย และเหมือนอกหักไปแล้ว *******
ผ่านไปประมาณ 2 เดือนต่อมา ที่ผมรู้สึกแห้ว เจ็บๆ จึงตัดสินใจเปิดใจว่าชอบ แต่ก็เงิบสมใจสิครับ /**เธอมีแฟนแล้ว**/ .....(อ้าวแล้วเมิงไม่ถามก่อนจีบล่ะ !!!ก็ลืมถามก็ชอบไปแล้ว) และเค้าก็คง block line ผมด้วย >>>>> ผมก็เงียบและเงิบไป แต่ก็อยู่ในใจ ฟังเพลงเศร้าๆอยู่
จบ Part แรกคุย line 98% โทร 2%
ผ่านไปประมาณ 2 เดือนอีกเธอส่งเมลหาผม และก็คุยกันผ่าน SMS เรื่องงาน จนสุดท้ายเธอให้ ID line ผมเพื่อ add ไป และก็คุยกันมาตลอดทุกวันแต่ยังผ่าน line อยู่ จนกระทั่งเมื่อประมาณ**/8/2558 ผมก็แวะไปเลี้ยงวันเกิดตัวเองกับ เธอ 2ต่อ2 เธอก็เผยประมาณว่า แฟนไม่ค่อยดี แต่ระหว่างคุยนี้เธอก็บอกให้ผมห่างๆไว้ตลอดนะอย่าคุยกันเลย แต่ผมไม่ไป และก็ยังคุยกันเรื่อยมา ตอนผมไม่สบายเธอก็ทำกับข้าวมาฝาก ผมแวะไปบ้านเธอบ้าง ซึ่งระยะทาง100 km. ไปดูหนังด้วยกัน 1ครั้ง ในฐานะเพื่อน ป้อนขนมผมบ้างในฐานะเพื่อน รู้สึกว่าเธอใส่ใจผมมากขึ้น ก่อนนอนโทรหาผมบ้าง ผมก็ชวนไปเที่ยวบ้าง แต่เธอบอกไปสองคนไม่ไป แต่ก็ เดายาก...เพราะเธอบอกว่าทำให้ในฐานะเพื่อนและผมก็ดี
สุดท้ายเมื่อ**/9/2558 เธอจับได้ว่าแฟนมีคนอื่นหลายคน เลยบอกเลิกกับแฟน โทรมาร้องไห้กับผม ผมก็ปลอบสิครับ
หลังจากวันนั้นมาเราก็คุยกันมาตลอด เจอกันเกือบทุกอาทิตย์ เดินห้างด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน ไปดูต้นไม้ด้วยกัน ผมสอนงานบ้าง เธอพาผมไปวิ่งบ้าง(แต่เธอไม่วิ่งด้วย) ดื่มน้ำหลอดเดียวกัน ป้อนขนมบนรถ ผมจะกลับบ้านดึกก็บอกอยากให้นอนบ้านก่อนค่อยขับต่อพรุ่งนี้เป็นห่วง และก็ปูที่นอนให้ ทำขนมให้กิน ที่สำคัญโทรหาผมทุกวันช่วงเวลาะขับรถก่อนและหลังทำงาน ชอบบอกถ้ามาหาจะพาไปวัด ไปโน้นไปนี่ จะให้แม่ทำกับข้าวให้ ชอบส่ง link ท่องเที่ยวมา บ่นอยากไปดูดาวที่ไหนก็ได้ มีงอนผมบ้างที่เบี้ยวไม่ไปวัด ส่งเพลง สิ่งของ,ทะเลสีดำและเพลงหวานๆ อื่น(แต่ช่วงที่พึ่งเลิกกับแฟนเธอบอกว่า สัญญาได้มั้ยว่าเป็นเพื่อนกับเค้าเค้าแคร์...นะแต่ยังไม่พร้อมมากๆ)
วันพรุ่งนี้เธอจะมาหาเพื่อนที่มาจาก ตปท. แต่จะมาดูหนังกับผมก่อนและเดินห้างกัน
วันที่7-8/11/2558 เราจะไปกางเต้นเขาพะเนินทุ่งกัน
ปลายปีจะไปเขาสก ต้นปีจะไปเชียงราย
สรุป...
1.ผมไปหลงรักผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง (เธอดันมีแฟน)
2.ผมรอเธออยู่ (ผมรักเธอจริงๆ) ผมไปไกลมาก
3.ผมสับสน
4.ผมคงต้องเฝ้ารอดูเรื่องราวต่อไป
ความรักมันต้องลุ้นหรือครับ? มันยากจัง ไม่มี manual เหมือนทำงานรึ หรือว่ามันยังไง?
การเดินทางของความรัก ที่เดายาก...
เรื่องย่อมีอยู่ว่า>>>>
<<<<ผมไปตกหลุมรัก คนๆนึงเมื้อปีที่แล้วแบบคอแทบหัก และผมมีโอกาศเดินทางไปทำงาน ที่ตจว. 1ครั้งโดยมีเธอไปด้วย (เราอยู่บริษัทเดียวกันแต่คนล่ะที่) และได้ไปเที่ยวงานลอยกระทง แต่ผมก็ หลบไปนั่งกินเบียร์คนเดียวเพราะอายอยู่.......
<<<<3 เดือนถัดมาเธอ add line ผมมา(ดีใจมาก) แล้วก็คุยกันบ้างไม่คุยบ้าง แต่ผมสิหนักเริ่มหนัก เริ่มอยากคุย ทักไปตอนตื่นนอนบ้าง ตอนขับรถ แต่เธอก็ถามคำตอบคำบ้าง แต่เธอก็ชวนผมชวนไปเที่ยวนะ ผมทะลึ่งไม่ว่างไป จนเธอคงสังเกตเห็นความผิดปกติผมจึงถามว่า จะจีบหรอ? และเธอก็อยากให้ตอบปฏิเสธ แต่ผมก็ยังคุยกับเธอและแอบเศร้ามากๆ เมื่อมีลางว่าเธอไม่อยากคุย และเหมือนอกหักไปแล้ว *******
ผ่านไปประมาณ 2 เดือนต่อมา ที่ผมรู้สึกแห้ว เจ็บๆ จึงตัดสินใจเปิดใจว่าชอบ แต่ก็เงิบสมใจสิครับ /**เธอมีแฟนแล้ว**/ .....(อ้าวแล้วเมิงไม่ถามก่อนจีบล่ะ !!!ก็ลืมถามก็ชอบไปแล้ว) และเค้าก็คง block line ผมด้วย >>>>> ผมก็เงียบและเงิบไป แต่ก็อยู่ในใจ ฟังเพลงเศร้าๆอยู่
จบ Part แรกคุย line 98% โทร 2%
ผ่านไปประมาณ 2 เดือนอีกเธอส่งเมลหาผม และก็คุยกันผ่าน SMS เรื่องงาน จนสุดท้ายเธอให้ ID line ผมเพื่อ add ไป และก็คุยกันมาตลอดทุกวันแต่ยังผ่าน line อยู่ จนกระทั่งเมื่อประมาณ**/8/2558 ผมก็แวะไปเลี้ยงวันเกิดตัวเองกับ เธอ 2ต่อ2 เธอก็เผยประมาณว่า แฟนไม่ค่อยดี แต่ระหว่างคุยนี้เธอก็บอกให้ผมห่างๆไว้ตลอดนะอย่าคุยกันเลย แต่ผมไม่ไป และก็ยังคุยกันเรื่อยมา ตอนผมไม่สบายเธอก็ทำกับข้าวมาฝาก ผมแวะไปบ้านเธอบ้าง ซึ่งระยะทาง100 km. ไปดูหนังด้วยกัน 1ครั้ง ในฐานะเพื่อน ป้อนขนมผมบ้างในฐานะเพื่อน รู้สึกว่าเธอใส่ใจผมมากขึ้น ก่อนนอนโทรหาผมบ้าง ผมก็ชวนไปเที่ยวบ้าง แต่เธอบอกไปสองคนไม่ไป แต่ก็ เดายาก...เพราะเธอบอกว่าทำให้ในฐานะเพื่อนและผมก็ดี
สุดท้ายเมื่อ**/9/2558 เธอจับได้ว่าแฟนมีคนอื่นหลายคน เลยบอกเลิกกับแฟน โทรมาร้องไห้กับผม ผมก็ปลอบสิครับ
วันพรุ่งนี้เธอจะมาหาเพื่อนที่มาจาก ตปท. แต่จะมาดูหนังกับผมก่อนและเดินห้างกัน
วันที่7-8/11/2558 เราจะไปกางเต้นเขาพะเนินทุ่งกัน
ปลายปีจะไปเขาสก ต้นปีจะไปเชียงราย
สรุป...
1.ผมไปหลงรักผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง (เธอดันมีแฟน)
2.ผมรอเธออยู่ (ผมรักเธอจริงๆ) ผมไปไกลมาก
3.ผมสับสน
4.ผมคงต้องเฝ้ารอดูเรื่องราวต่อไป
ความรักมันต้องลุ้นหรือครับ? มันยากจัง ไม่มี manual เหมือนทำงานรึ หรือว่ามันยังไง?