ปกติผมจะทะเลาะกับแม่บ่อยมากครับ เรียกได้ว่าทุกวันเลยก็ได้ เนื่องจากผมคิดว่าตรรกะของแม่ผมไม่ค่อยถูกต้อง ซึ่งจะเป็นแบบนี้ตลอดทุกวัน เป็นคนที่ไม่เคยพูดขอโทษ ทุกๆครั้งที่มีเรื่องจะโทษคนอื่นตลอด ไม่เคยรับฟังอะไรจากใคร แต่เรื่องที่ผมจะเล่าเป็นเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อกี้ และทำผมให้ผมหนักใจมาก
คือเมื่อซักครู่นี้ ผมแช่ผ้าไว้ตรงที่ซักผ้าหลังบ้าน แล้วก็ไปยืนดูราวตากผ้า ทีนี้แม่ผมเดินออกมาจากในบ้านเพื่อมาเก็บผ้าที่ตากแห้งแล้วเข้าบ้าน อยู่ๆแม่ผมก็โวยวายขึ้นมา ผมก็ตกใจเลยถาม ปรากฏว่าแม่ผมทำเสื้อตกตรงที่ผมแช่ผ้าไว้ ทำให้มันเปียก แม่ก็มาด่าผม ประมาณว่าถ้าผมไม่ทำพื้นเปียกตรงนี้เสื้อที่แม่ผมทำตก ก็จะไม่เปียก
ผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรเลยครับ เหมือนโดนทุบหัว งงไปหมด ตรรกะนี้มาได้ยังไง
ส่วนใหญ่เรื่องที่ทะเลาะกันทุกวัน ก็เรื่องประมาณนี้แหละครับ ผมควรพาแม่ไปหาหมอมั้ย ก่อนที่จะเป็นหนักกว่านี้
ปล. แม่ทะเลาะกับทุกคนในบ้านครับ ทั้งน้องสาวผม พ่อ และก็ผม ทุกคนมีความเห็นตรงกันว่าแม่ผม "เป็นเอามาก" ซึ่งไม่รู้จะแก้ปัญหายังไง
อึดอัดมากครับ เวลาอยู่กับแม่ไม่เคยมีความสุขเลย มีแต่เรื่องไร้สาระให้ทะเลาะ จนอคติแล้วครับ
รบกวนหน่อยครับ ผมควรพาแม่ไปพบจิตแพทย์มั้ยครับ?
คือเมื่อซักครู่นี้ ผมแช่ผ้าไว้ตรงที่ซักผ้าหลังบ้าน แล้วก็ไปยืนดูราวตากผ้า ทีนี้แม่ผมเดินออกมาจากในบ้านเพื่อมาเก็บผ้าที่ตากแห้งแล้วเข้าบ้าน อยู่ๆแม่ผมก็โวยวายขึ้นมา ผมก็ตกใจเลยถาม ปรากฏว่าแม่ผมทำเสื้อตกตรงที่ผมแช่ผ้าไว้ ทำให้มันเปียก แม่ก็มาด่าผม ประมาณว่าถ้าผมไม่ทำพื้นเปียกตรงนี้เสื้อที่แม่ผมทำตก ก็จะไม่เปียก
ผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรเลยครับ เหมือนโดนทุบหัว งงไปหมด ตรรกะนี้มาได้ยังไง
ส่วนใหญ่เรื่องที่ทะเลาะกันทุกวัน ก็เรื่องประมาณนี้แหละครับ ผมควรพาแม่ไปหาหมอมั้ย ก่อนที่จะเป็นหนักกว่านี้
ปล. แม่ทะเลาะกับทุกคนในบ้านครับ ทั้งน้องสาวผม พ่อ และก็ผม ทุกคนมีความเห็นตรงกันว่าแม่ผม "เป็นเอามาก" ซึ่งไม่รู้จะแก้ปัญหายังไง
อึดอัดมากครับ เวลาอยู่กับแม่ไม่เคยมีความสุขเลย มีแต่เรื่องไร้สาระให้ทะเลาะ จนอคติแล้วครับ