สวัสดีครับ เหตุผลที่ผมมาตั้งกระทู้นี้ก็เพราะว่า ผมแค่อยากมาระบายเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิตของผม ผมไม่ได้ต้องการมาเรียกร้องความสนใจอะไรทั้งนั้น

ขอแนะนำตัวก่อนเลยน๊ะครับ ผมชื่อนุ๊ก (นามสมมุติ) เรียนอยู่ที่มหาลัยแห่งหนึ่งในจ.สงขลา เมื่อก่อนผมเป็นคนเจ้าชู้  เรื่องหน้าตาผมก็พอไปวัดไปวาได้บ้าง ไม่ถึงกับหล่ออะไรมากมาย เอาละครับ ผมจะเล่าให้ฟังเลยละกัน

ย้อนกลับไปเมื่อปี 2553 ซึ่งผมเรียนจบม.6พอดี และได้เข้ามาศึกษาต่อในมหาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดสงขลา

ในวันเปิดเทอมวันแรก

เป็นวิชาแรกในรั่วมหาลัย ผมได้เข้าเรียนตามปกติ ซึ่งน่าจะเป็นวิชา พลังงานและทรัพยากร ซึ่งผมได้พบกับเพื่อนๆในห้องเป็นครั้งแรก และผมได้เจอกับเพื่อนผู้หญิงอยู่คนนึง เธอชื่อ ฟ้า (นามสมมุติ) ฟ้าเป็นคนสวย อัธยาศัยดี ตรงสเปคผมทุกอย่าง  (สวยไม่สวยไม่รู้แต่เพื่อนผู้ชายในห้องรุมจีบแต่เธอ 55555+ ) ผมเลยคิดจะจีบฟ้า แต่พอผมสืบไปสืบมาเค้ากลับมีแฟนอยู่แล้ว ผมเลยได้แต่แอบชอบฟ้า แต่ฟ้าไม่รู้หรอกว่าผมแอบชอบเธออยู่

จนวันนึง เมื่อปี 2555 ผมได้ข่าวมาว่า ฟ้าเพิ่งเลิกกับแฟนมา ทันใดนั้นในหัวผมคิดแต่ว่า เอาละว๊ะงานนี้ กูต้องจีบฟ้าให้ได้ ซึ่งตั้งแต่มัธยมมา ผมไม่เคยจีบเพื่อนในห้องเดียวกันเลย นี่เป็นครั้งแรกของผม วันรุ่งขึ้นผมก็ไปเรียนตามปกติ ระหว่างเรียนอยู่ผมก้อคอยมองฟ้าอยู่ตลอด มองแบบคนแอบชอบ 555+
พอเลิกเรียนเสร็จต่างคนก้อต่างกลับหอ ผมเลยคิดหาวิธีจะจีบเค้าแบบไหนดี เพราะผมเป็นคนขี้อาย ไม่กล้าบอกชอบต่อหน้าหรอก ผมก็เลยเปิดเฟสดูว่าฟ้าออนอยู่หรือป่าว ผางงงงงงงงงงงงงงง ปรากฏว่าฟ้าออนอยู่ ผมคิดในใจ เอาละว๊ะเสร็จกูละงานนี้ 5555+
ผมเลยทักฟ้าไปก่อนเลย ดีจ่ะฟ้า -/.-+()฿&@""@&฿)(;:/- เราคุยกันตามปกติไปได้สักพักใหญ่ๆผมเลยตัดสินใจบอกความในใจของผมออกไป ว่าผมแอบชอบฟ้ามาตั้งแต่ตอนแรกที่เจอในห้องเรียน เธอบอก จิงหรอ เธอไม่เชื่อหรอก (ที่เธอไม่เชื่อคงจะเป็นเพราะผมเป็นคนเจ้าชู้) แต่ผมบอกว่าจริงๆ ผมไม่ได้โกหก เธอก็บอกว่า อืม เชื่อก้อได้ และเราก็ได้คุยกันทางเฟสบ่อยขึ้นๆเรื่อยๆ แต่เวลาเจอกันในห้องเรียนเธอทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แง่ววว เวลาผ่านไปหนึ่งเดือน ผมว่าเค้าน่าจะมีใจให้ผมบ้างแล้วแหละ คืนนั้นเราก็คุยเฟสกันตามปกติ ผมเลยตัดสินใจขอคบกับฟ้าได้ป่าว เราตื้อมาเดือนนึงแล้วน๊ะ ไม่สงสารเราบ้างหรอ(เรียกคะแนนความสงสาร 555+) แต่ได้ผลว่ะ ฟ้าตอบตกลง และเราก็ได้มาเป็นแฟนกัน


ช่วงนั้นจำได้เป็นช่วงปิดเทอม เพื่อนๆก็กลับบ้านกันหมด ผมเลยชวนฟ้าไปทานข้าว ฟ้าบอกตกลงไป ... และนั้นคือเดทแรกของเรา ... พอตกค่ำ ผมก้อพาฟ้ากลับไปส่งหอ
วันรุ่งขึ้นผมและฟ้าก็กลับบ้าน เวลาอยู่ที่บ้าน ผมและฟ้าจะโทรคุยกันทุกวัน ผมจะทำโทรฟรี ใครตื่นก่อนก็โทรมาหาก่อน ก่อนจะนอนก็โทร เราจะหลับไปพร้อมกับถือสายตั้งไว้ พอครบ1ชม.มันก็จะตัดไปเอง เป็นแบบนี้อยู่ทุกวัน พอผ่านมาสักหนึ่งเดือน ผมบอกเธอว่าขอตั้งสถานะในเฟสได้ป่าว เธอก็ตอบตกลง ผมเลยตั้งสถานะคบกัน เพื่อนผมเห็นเข้าถึงกับงง มันมาถามผมว่า เมิงไปคบกันตั้งแต่ตอนไหน ผมก็ได้แต่หัวเราะ 55555555+ ไม่รู้จะตอบพวกเพื่อนผมยังไงดี 555555+



ผมจริงจังกับรักครั้งนี้มาก ผมคิดว่านี่แหละจะเป็นรักสุดท้ายของผม จากที่ผมเคยเจ้าชู้ กับกลายมาเป็นคนละคนกันเลยจากเสือ กลายมาเป็นแมว 555555+ และทุกๆเย็น ผมจะพาฟ้ามาทานข้าวที่ร้านประจำ  ผมเป็นผู้ชายที่แบบว่าไม่ค่อยมีอะไรเซอร์ไพร์สักเท่าไหร่ วันสำคัญๆผมจะถามฟ้าว่าอยากได้อะไรเป็นพิเศษไหม เค้าจะเป็นคนบอกผมเองว่าอยากได้นู้นนี่นั่น แต่วันวาเลนไทน์ผมจะซื้อดอกไม้ให้เธอเหมือนกับคู่อื่นๆทั่วไป


แต่เวลาผ่านไปคนเราคบกันมันก็ต้องมีทะเลาะกันเป็นธรรมดา นิสัยเสียของผมเวลาทะเลาะกันผมจะไม่ง้อถ้าผมไม่ผิด
ฟ้าก็เหมือนกัน ต่างคนต่างไม่ง้อ พอผ่านไป2วันเราไม่คุยกัน นอนก็นอนหันหลังให้กัน  ผมก็เลยต้องเป็นฝ่ายยอมง้อ แล้วก็คืนดีกัน เวลาทะเลาะกันส่วนมากก็จะเป็นแบบนี้ เราคบกันมา2ปี จนกระทั้งเธอเรียนจบ แต่ผมยังเรียนไม่จบ เพราะยังติดอีกไม่กี่วิชา


จนวันนึงผมไปธุระต่างจังหวัด เราสองคนทะเลาะกันทางโทรศัพท์หนักมาก จนเธอขอเลิกกับผม แต่ผมบอกไม่เลิก เราคุยกันไม่ทันไรเธอได้วางสายใส่ผมและปิดมือถือหนี ผม ติดต่อเธอไม่ได้เลย ไม่ว่าจะเฟสหรือไลน์ ผ่านไป3วันจนผมกลับมาจากต่างจังหวัด ผมได้เข้าไปหาเธอที่หอเพื่อจะไปปรับความเข้าใจ แต่เธอตอบกลับมาว่า เธอหมดแล้วทุกๆสิ่งที่เคยมีให้ผม มันหมดแล้วจริงๆ อย่ายื้อเธอไว้เลย ปล่อยเธอไปเถอะ ผมถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ร้องออกมา เธอก็ร้อง ในความคิดของผมตอนนั้น ผมคิดว่าคนเรามันไม่น่าจะหมดรักกันได้ง่ายๆหรอกถ้าอีกฝ่ายไม่มีใครอีกคน ผมเลยถามฟ้าไปคำนึง ฟ้ามีคนใหม่ใช่ไหม เธอบอกว่าไม่มี เธอขออยู่คนเดียวสักพัก ไม่อยากคบกับใครอีก ผมก้อตื้ออยู่นั้น คิดว่าตื้อเท่านั้นอาจจะทำให้ฟ้ากลับมาหาผมอีกครั้ง ตื้อจนถึงขนาดเธอต้องหนีกลับไปอยู่บ้านที่ต่างจังหวัด ผมก็ยังจะพยายามโทรไปหา แต่เธอไม่รับสายผมเลย พอผ่านไปสักสองสามวันผมนึกขึ้นได้ว่าผมมีรหัสเฟสของฟ้าอยู่ ปกติตอนเราคบกันผมจะไม่เข้าไปยุ่งกับเฟสของฟ้า ผมเลยลองล็อคอินเข้าไป ตอนแรกผมไม่คิดหรอกว่าฟ้าจะคุยกับคนอื่น แต่แล้วผมไปอ่านเจอข้อความในเฟสของฟ้า ปรากฏว่าเห็นฟ้าคุยกับคนอื่น ข้อความที่ผมเห็นไม่ใช่คุยกันแบบเพื่อนทั่วไปแน่ๆ ซึ่งไอคนอื่นที่ว่านั้นก็คือ ...........
เพื่อนในห้องเดียวกันกับผม ซึ่งเป็นเพื่อนรักของผมเลยแหละ มันชื่อปอย(นามสมมุติ) ตอนที่ผมคบกับฟ้ามันก็รู้. .... เวลาผมมีอะไรไม่สบายใจเรื่องฟ้า ผมก็มาปรึกษามันเกือบทุกครั้ง ซึ่งในตอนนั้นผมคิดอยู่อย่างเดียว ต้องโทรไปถามไอปอยให้ได้(ผมเป็นคนเวลาอยากรู้ผมต้องรู้ให้ได้)ผมเลยโทรไปหาไอปอย ประจวบเหมาะจริงๆโทรศัพท์ผมมันขึ้นรอสาย ในตอนนั้นผมคิดในใจ อย่าให้มันเป็นแบบที่กูคิดเลย ผมเลยวางแล้วโทรหาเบอร์ฟ้า กรากฏว่าขึ้นรอสายเหมือนกัน เท่านั้นแหละ ผมนี่น้ำตาแตกเลยแหละ  ผมโทรจิกหาไอปอยเกือบร้อยสายมันก็ยังไม่รับ ผมเลยส่งข้อความไปด่าไอปอยสารพัด คืนนั้นผมนอนไม่หลับ เครียด คิดแต่ว่าอย่าให้มันเป็นแบบนั้นเลย พอวันรุ่งขึ้นไอปอยโทรมาหาผมเพราะมันน่าจะเห็นข้อความที่ผมส่งไป มันบอกส่งข้อความอะไรมาแบบนั้น(ทำเหมือนไม่รู้เรื่อง)  ผมเลยบอกมันไปว่า กูรู้น๊ะว่าเมิงคิดอะไรอยู่ ผมเลยถามมันไปว่า ถ้าเมิงยังเห็นกูเป็นเพื่อน เมิงบอกกุมาตรงๆว่าเมิงคิดไงกับฟ้า(ผมแค่อยากรู้ ถ้าชอบกันผมก็จะได้ตัดใจจากฟ้า) แต่มันบอกว่ากูไม่มีทางคบกับฟ้าหรอก ผมเลยบอกมันไปว่ากูเห็นข้อความที่เมิงคุยกับฟ้าในแชทแล้ว ไหนจะโทรไปขึ้นรอสายอีก เมิงบอกกูมาเถอะถ้าเมิงยังเห็นกูเป็นเพื่อนอยู่อีก มันก็ย้ำคำเดิม เมิงเชื่อใจกูได้เลย กูไม่มีทางชอบฟ้าหรอก  ผมถามมันไปว่า เมิงแน่ใจไหม มันบอกแน่ใจ ผมเลยเชื่อมันแต่กลับหลอกตัวเองทุกวันๆว่าสิ่งที่ผมเห็นในแชทไม่ใช่ความจริง

ช่วงนั้นผมแทบขาดใจ ผมใช้เวลาลืมฟ้า ยิ่งลืมเท่าไหร่แต่มันยิ่งจำ กินไม่ได้นอนไม่หลับ น้ำหนักผมลดลงเกือบสิบกิโล ผมอยู่แต่กับภาพในอดีตในวันที่เราเคยมีความสุขกัน สิ่งที่ผมคิดสิ่งที่ผมวาดฝันมันต้องมาพังทะลายลงไป เห้อออออ


แต่แล้วเวลาก็ช่วยผมเจอความจริง ..... 6เดือนผ่านไป เพื่อนในห้องผมอีกคนโทรมาหาผมบอกว่า ..... เห้ยยยยยยย นุ๊ก รู้ข่าวยังว่าฟ้ากำลังจะแต่งงาน ทันใดนั้น ภาพในหัวผมมีแต่ไอปอยลอยอยู่เต็มไปหมด ผมเลยบอกไปว่า ไอปอยใช่ไหม เพื่อนผมบอกว่าใช่ มันไปคบกันตอนไหนว่ะ กับเพื่อนทำกันได้ลงคอ..... รู้ไหมผมเจ็บจนพูดไม่ออก สิ่งที่ผมหลอกตัวเองมาตลอด สุดท้ายก็กลายเป็นจริง  ปอยกับฟ้ากำลังจะแต่งงานกัน ไหนล่ะที่ฟ้าบอกว่าอยากอยู่คนเดียวไม่อยากคบใคร ไหนล่ะที่ไอปอยบอกว่าไม่มีทางคบกัน รวมหัวกันโกหกผมทั้งนั้น เพื่อนกันทำกันได้เจ็บแสบที่สุด เจ็บเจียนตาย  หลังจากวันนั้นผมเลยตัดเค้าทั้งสองออกจากชีวิตผมไปเลย ถึงตอนนี้เค้าอาจจะแต่งงานไปแล้ว เค้าคงมีความสุขกันสองคน ส่วนผมก็ทำได้เพียง ลืม ลืม แล้วก็ลืม เห้อเจ็บสุดๆๆๆๆๆๆๆ