สวัสดีค่ะวันนี้ตั้งใจเข้ามาขอพื้นที่ในพันทิปเพื่อระบาย
ตอนนี้ตั้งครรภ์ได้เกือบสี่เดือนค่ะส่วนสาเหตุที่ทำให้อยากเป็นซิงเกิลมัมเพราะเราไม่สามารถยอมรับในตัวสามีได้เนื่องจากเขาเคยนอกใจนอกกายเราไปมีคนอื่น
เรากับสามีคบกันได้สามปีกว่าเลยตัดสินใจแต่งงานกันเมื่อต้นปีที่ผ่านมา เราทำงานในโณงพยาบาลไม่ค่อยได้กลับบ้านบางทีควบเวรก็นอนที่โรงพยาบาลส่วนสามีเราเปิดร้านเกมส์อยู่บ้านเลยเป็นสาเหตุให้เขาพบกับผู้หญิงคนนั้นในสไกป์
เราไม่รู้ว่าเขาเริ่มคุยกันตั้งแต่เมื่อไหร่แต่เราเริ่มรู้สึกทีละนิดว่าสามีเปลี่ยนไปเช่นไม่ให้เราจับมือถือของเขา โกรธเวลาที่เราเข้าไปในร้าน
ปกติวันไหนที่เราไม่ได้ขึ้นเวรช่วงหัวค่ำจนถึงสี่ห้าทุ่มเราจะเข้าไปนั่งดูหนังในร้านเพราะจะได้ประหยัดค่าแอร์ในบ้านแต่ช่วงนั้นเขาพยามกันเราออกมาตลอด
จนกระทั่งวันหนึ่งเราลงเวรกลับบ้านตอนเช้าแต่พอถึงบ้านกลับไม่เจอสามีถามๆจากพ่อของเขาได้ความว่าเขาปิดร้านขับรถออกจากบ้านไปตั้งแต่ตีสาม
ตอนนั้นเราก็ยังไม่คิดอะไรมากคิดว่าเขาคงออกไปสังสรรค์กับเพื่อนเขากลับมาเราก็ไม่ได้ถามอะไร
หลังจากวันนั้นเจาก็เริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ปิดร้านแล้วไม่ขึ้นมานอนบนห้องหรือขึ้นมานอนด้วยแต่ไม่กอดเราเหมือนเดิมจนเราค้นมือถือเขาแล้วเจอว่าเขาคุยกับอีกคน
เราถามเขาตรงๆว่ามีอะไรกันรึยังเขาก้มหน้ายอมรับว่ามีแล้วและพูดต่อว่าปล่อยเขาไปกับคนนั้นเถอะ เราตบหน้าเขาไปทีหนึ่ง อึ้งสั่นไปทั้งตัวคิดแล้วคิดอีกว่าเราผิดอะไรทำไมเขาถึงทำกับเราแบบนี้ทั้งๆที่เรากำลังจะมีลูกด้วยกัน
จากวันนั้นมาเราก็ยังคงอยู่ด้วยกันแต่อยู่แบบหน้าชื่นอกตรมจนเราทนไม่ไหวเลยแอบไปเอาเบอร์ผู้หญิงคนนั้นในมือถือเขา
เราโทรคุยกับผู้หญิงคนนั้นเธอบอกว่าเธอไม่รู้ว่าสามีเราแต่งงานแล้วและรับปากว่าจะเลิกเราก็ขอบคุณเธอนึกในใจว่ายังดีที่เข้าใจผู้หญิงด้วยกันเองและเราก็ไม่ได้โทรไปราวีผู้หญิงคนนั้นอีก
แต่ด้วยความชั่วของสามีเราเขาไม่ยอมปล่อยกิ๊กและแก้หน้าด้วยการบอกว่าเราแต่งเรื่องโกหกทั้งหมด (เราเพิ่งมารู้จากน้องกิ๊กไม่กี่วันมานี้) แถมยังเอาช่วงเวลาที่เราตั้งหน้าตั้งตาหาเงินสร้างครอบครัวข้ามวันข้ามคืนพากิ๊กไปทะเล
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นเราจึงตัดสินใจแยกตัวออกมาจากบ้านสามีแล้วมาเช่าหอพักอยู่เองเพราะเราทำใจมองเขาคุยโทรศัพท์กับชู้ไม่ได้แม้แต่วันที่เราปวดท้องตกเลือดนอนโรงบาลเขาก็ยังพาชู้ของเขาไปเที่ยวโดยไม่ได้สนใจเรากับลูกเลยสักนิด แม่เรารู้เรื่องเลยโทรคุยกับผู้หญิงคนนั้นอีกครั้งเธอบอกว่าสามีเราบอกว่าเราโกหกทุกเรื่องเธอไม่มั่นใจว่าใครพูดจริงใครโกหก เย็นวันนั้นเราเลยกลับเข้าบ้านสามีและประชุมสายคุยพร้อมกันทั้งสามคนสามีเราเอาแต่เงียบส่วนผู้หญิงคนนั้นเธอยอมถอยแต่โดยดีสามีเราขอโอกาสกับเราซึ่งวันนั้นเราก็รับปากเขาไปว่าเราจะพยามลืมทุกอย่างจะพยามทำเพื่อลูกเพื่อครอบครัว
แต่ตอนนี้ผ่านมาจะสองเดือนแล้วเราไม่สามารถลืมสิ่งที่เขาทำได้สักครั้งภาพที่เขาคุยกับคนอื่นภาพที่เขาทิ้งเราทิ้งลูกคำพูดที่เขาพยามไล่เรากับลูกออกจากชีวิตเขาและผู้หญิงคนนั้นมันยังตามหลอกหลอน เราไม่สามารถมองเขาเป็นฮีโร่เป็นผู้นำครอบครัวได้อีก
จะเป็นการเห็นแก่ตัวมั้ยคะถ้าเราจะพาลูกออกจากชีวิตเขา
กำลังตัดสินใจเป็นซิงเกิลมัมค่ะ
ตอนนี้ตั้งครรภ์ได้เกือบสี่เดือนค่ะส่วนสาเหตุที่ทำให้อยากเป็นซิงเกิลมัมเพราะเราไม่สามารถยอมรับในตัวสามีได้เนื่องจากเขาเคยนอกใจนอกกายเราไปมีคนอื่น
เรากับสามีคบกันได้สามปีกว่าเลยตัดสินใจแต่งงานกันเมื่อต้นปีที่ผ่านมา เราทำงานในโณงพยาบาลไม่ค่อยได้กลับบ้านบางทีควบเวรก็นอนที่โรงพยาบาลส่วนสามีเราเปิดร้านเกมส์อยู่บ้านเลยเป็นสาเหตุให้เขาพบกับผู้หญิงคนนั้นในสไกป์
เราไม่รู้ว่าเขาเริ่มคุยกันตั้งแต่เมื่อไหร่แต่เราเริ่มรู้สึกทีละนิดว่าสามีเปลี่ยนไปเช่นไม่ให้เราจับมือถือของเขา โกรธเวลาที่เราเข้าไปในร้าน
ปกติวันไหนที่เราไม่ได้ขึ้นเวรช่วงหัวค่ำจนถึงสี่ห้าทุ่มเราจะเข้าไปนั่งดูหนังในร้านเพราะจะได้ประหยัดค่าแอร์ในบ้านแต่ช่วงนั้นเขาพยามกันเราออกมาตลอด
จนกระทั่งวันหนึ่งเราลงเวรกลับบ้านตอนเช้าแต่พอถึงบ้านกลับไม่เจอสามีถามๆจากพ่อของเขาได้ความว่าเขาปิดร้านขับรถออกจากบ้านไปตั้งแต่ตีสาม
ตอนนั้นเราก็ยังไม่คิดอะไรมากคิดว่าเขาคงออกไปสังสรรค์กับเพื่อนเขากลับมาเราก็ไม่ได้ถามอะไร
หลังจากวันนั้นเจาก็เริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ปิดร้านแล้วไม่ขึ้นมานอนบนห้องหรือขึ้นมานอนด้วยแต่ไม่กอดเราเหมือนเดิมจนเราค้นมือถือเขาแล้วเจอว่าเขาคุยกับอีกคน
เราถามเขาตรงๆว่ามีอะไรกันรึยังเขาก้มหน้ายอมรับว่ามีแล้วและพูดต่อว่าปล่อยเขาไปกับคนนั้นเถอะ เราตบหน้าเขาไปทีหนึ่ง อึ้งสั่นไปทั้งตัวคิดแล้วคิดอีกว่าเราผิดอะไรทำไมเขาถึงทำกับเราแบบนี้ทั้งๆที่เรากำลังจะมีลูกด้วยกัน
จากวันนั้นมาเราก็ยังคงอยู่ด้วยกันแต่อยู่แบบหน้าชื่นอกตรมจนเราทนไม่ไหวเลยแอบไปเอาเบอร์ผู้หญิงคนนั้นในมือถือเขา
เราโทรคุยกับผู้หญิงคนนั้นเธอบอกว่าเธอไม่รู้ว่าสามีเราแต่งงานแล้วและรับปากว่าจะเลิกเราก็ขอบคุณเธอนึกในใจว่ายังดีที่เข้าใจผู้หญิงด้วยกันเองและเราก็ไม่ได้โทรไปราวีผู้หญิงคนนั้นอีก
แต่ด้วยความชั่วของสามีเราเขาไม่ยอมปล่อยกิ๊กและแก้หน้าด้วยการบอกว่าเราแต่งเรื่องโกหกทั้งหมด (เราเพิ่งมารู้จากน้องกิ๊กไม่กี่วันมานี้) แถมยังเอาช่วงเวลาที่เราตั้งหน้าตั้งตาหาเงินสร้างครอบครัวข้ามวันข้ามคืนพากิ๊กไปทะเล
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นเราจึงตัดสินใจแยกตัวออกมาจากบ้านสามีแล้วมาเช่าหอพักอยู่เองเพราะเราทำใจมองเขาคุยโทรศัพท์กับชู้ไม่ได้แม้แต่วันที่เราปวดท้องตกเลือดนอนโรงบาลเขาก็ยังพาชู้ของเขาไปเที่ยวโดยไม่ได้สนใจเรากับลูกเลยสักนิด แม่เรารู้เรื่องเลยโทรคุยกับผู้หญิงคนนั้นอีกครั้งเธอบอกว่าสามีเราบอกว่าเราโกหกทุกเรื่องเธอไม่มั่นใจว่าใครพูดจริงใครโกหก เย็นวันนั้นเราเลยกลับเข้าบ้านสามีและประชุมสายคุยพร้อมกันทั้งสามคนสามีเราเอาแต่เงียบส่วนผู้หญิงคนนั้นเธอยอมถอยแต่โดยดีสามีเราขอโอกาสกับเราซึ่งวันนั้นเราก็รับปากเขาไปว่าเราจะพยามลืมทุกอย่างจะพยามทำเพื่อลูกเพื่อครอบครัว
แต่ตอนนี้ผ่านมาจะสองเดือนแล้วเราไม่สามารถลืมสิ่งที่เขาทำได้สักครั้งภาพที่เขาคุยกับคนอื่นภาพที่เขาทิ้งเราทิ้งลูกคำพูดที่เขาพยามไล่เรากับลูกออกจากชีวิตเขาและผู้หญิงคนนั้นมันยังตามหลอกหลอน เราไม่สามารถมองเขาเป็นฮีโร่เป็นผู้นำครอบครัวได้อีก
จะเป็นการเห็นแก่ตัวมั้ยคะถ้าเราจะพาลูกออกจากชีวิตเขา