ไดอารี่ ความรักของฉันเอง ความทรงจำที่แสนดี และปิดท้ายด้วยความเจ็บปวด (ฉันรักเธอนะ)

ครั้งแรกที่เราเจอกัน คุณเป็น ผช ที่มีเสน่ห์ แม้รูปร่างจะไม่ได้ดี แต่คุณทำให้ฉันอยากกอด จำได้ว่าครั้งแรกที่เราเจอกัน ไม่ใช่ที่ไหนไกล ก้ที่ทำงานไง ที่ๆเราสองคนสามารถเจอกันได้ทุกวัน มีวันที่ไม่ได้เจอเหมือนกันนะ ก้วันที่วันหยุดงานของพวกเราไง แรกๆฉันไม่ได้ชอบเขาเลยสักทีเดียว ฉันก้เหมือน ผญ ทั่วไป ที่เจอ ผช ในฝัน อายุห่างกันตั้ง 7-8ปี แต่น่าเสียดายที่เขามีภรรยาแล้ว ชั้นคิดว่าอย่างนั้น เราใกล้ชิดกันเพราะเราทำงานที่เดียวกัน เขาเป็นคนเฮฮา เป็นผู้นำ เป็นผู้ใหญ่ ในขณะที่ฉันยังเป็นเด็กเรียนมหาวิทยาลัย แต่มาทำงานเพื่อหาเงินเล็กๆน้อยๆเพราะไม่อยากขอเงินพ่อและแม่ ความสัมพันธ์เรานั้นก่อตัวโดยที่เรายังไม่รู้ มาทำงาน พักก็กินข้าวด้วยกัน ช่วยหวีผมให้เขา เราเริ่มพูดคุยกันมากขึ้น แต่ยังไม่ถึงขั้นจีบ เขาไปส่งฉันที่บ้านเพราะเขาบอกว่าบ้านฉันทางผ่านบ้านเขาพอดี ซึ่งฉันมารู้ทีหลังว่าจิงๆแล้วบ้านเขาอยู่อีกทาง ฉันนั้นไม่รุ้ว่าฉันเป็นอะไร ทำไมถึงดีใจ หัวใจ พองโตเมื่อถึงเวลามาทำงาน แต่รู้สึกห่อเหี่ยวเวลาที่ถึงวันหยุด จนแฟนฉันรู้สึกว่าฉันเปลี่ยนไปเพราะฉันชอบพูดเรื่องเขาบ่อยๆ ตอนเลิกงานเขามักจะชอบขอฉันให้เขาไปส่งที่บ้าน แต่ฉันก้ปฏิเสธเพราะเห็นว่ามันไม่เหมาะ ซึ่งเขากับแฟนฉันก็รู้จักกันดี พี่ๆทำงานเราชอบกินเลี้ยงสังสรรกันบ่อยๆนั่นเป็นครั้งแรกที่เราได้ไป และฉันก้ได้ให้น้องสาวฉันไปเป็นเพื่อนด้วย เพราะฉันไม่เคยดื่มเหล้ามาก่อน แต่อย่างว่านะพี่ที่ทำงานก็คะยั้นคะยอให้กินจนฉันปฏิเสธไม่ได้ ฉันก้กินนะแต่ไม่รู้กินไปเท่าไหร่ เพราะฉันไม่เหมือนเดิม ฉันเพิ่งสังเกตุเห็นว่าเขานั่งตรงข้ามกับฉันเยื้องไปประมาณสองคน ฉันเห็นว่าเขามองฉันแต่ฉันก็คิดว่าต้องเมาแน่เลยทำให้คิดไปเอง แต่หันไปทีไรพี่เขาก็ชำเลืองมองฉันตลอด ฉันเลยแกล้งหยิบโทสับมาถ่ายรุปในวง แต่ฉันอยากเก็บภาพเขาไว้ เพราะวันนั้นเขาน่ารักเหลือเกิน พอนึกถึงตอนนั้นมันทำให้ฉันยิ้มได้ มีความสุขจัง มันทำให้ฉันรู้ว่าฉันชอบพี่เขา!!
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่