ขอบอกพื้นฐานของทั้ง 2 ภาษาของผมก่อน
ภาษาอังกฤษนั้นทุกคนคุ้นเคยกันดี เรียนตั้งแต่ประถมก็จริงแต่เรียนแบบไม่รู้อะไรมาตลอด พอขึ้น ม.ปลาย ได้เข้าโรงเรียนเน้นภาษาผมพึ่งจะเริ่มเรียนอย่างจริงจังก็ 1 ปีที่ผ่านมาตารางเรียนจะประมาณ อังกฤษ 20 คาบ ภาษาญี่ปุ่น 4 คาบ ต่อสัปดาห์ จะทำให้มีเวลาศึกษาภาษาอังกฤษมากกว่าในคาบเรียน จึงทำให้ชอบภาษาอังกฤษมากกว่าบ้างในบางเวลา พอเข้าคาบญี่ปุ่นเอนเอียงมาญี่ปุ่นอีกแล้ว แล้วทำไมต้องเลือก ก็ศึกษาไปพร้อมๆกันสิ? บางคนได้ 4-5 ภาษาก็มี? ซึ่งเรื่องนี้พอได้เรียนดูจริงๅแล้ว สมองผมไม่ไหวขนาดนั้น แต่ละภาษายังมีอะไรให้ศึกษาอีกเยอะมาก ถ้าผมเลือกภาษาไหนไปแล้ว ผมก็จะต้องรู้ให้ลึกที่สุด รู้เท่าที่เจ้าของภาษาจะรู้เลย ขนาดที่ว่าหยิบหนังสือ ญี่ปุ่นหรืออังกฤษมา 1 เล่ม สามารถแปลได้ทั้งเล่ม ถ้าทุ่มไปที่ภาษาเดียวไม่น่าจะไกลเกินฝัน
มาดูพื้นฐานของผมกันดีกว่า

ภาษาอังกฤษ
ภาษาอังกฤษได้เรียนมามากในช่วง 1 ปีให้หลัง เป็นภาษาที่น่าสนใจมากๆ หลายๆเรื่องผมพึ่งจะรู้ว่ามันมีเมื่อได้ศึกษาอย่างจริงๆจังๆ ตอน ม.ต้น ผมไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีภาษาอังกฤษแบบบริติส vs อเมริกัน เรื่องนี้ผมจะสนใจเป็นพิเศษเพราะมันใหม่สำหรับผมมาก(เรื่องนี้สำคัญ มีการพิสูจต์ออกมาแล้วว่าบางคำของอเมริกันถ้าเอาไปพูดกับบริติส บริติสจะงง เพราะว่าคำอเมริกันนั้นถูกคิดขึ้นมาใหม่ ไม่แปลกที่อังกฤษแท้ๆจะงง) ผมสามารถพูดประโยคง่ายๆได้สบายๆ เคยนั่งคุยกับฝรั่งหลายครั้ง คุยกันรู้เรื่องด้วยประโยคคำถามง่ายๆของผม คำทั่วไปผมสามารถแปลได้หมดแล้ว คำทั่วไปประมาณไหนละ ถ้าผมอยู่ในประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษก็สามารถเอาตัวรอดได้สบายๆ โดยถ้าเป็นประโยคยาวๆที่ต้องคิดขึ้นเองทันทีก็ไม่น่าจะถูกไวยากรณ์เท่าไหร่ สำเนียงยังต้องพัฒนาอยู่ แต่คำที่ใช้บ่อยๆพอรู้ว่าอ่านแบบไหนถึงจะอินเตอร์ แต่ด้วยคนเก่งภาษาอังกฤษมีเยอะมากๆ ผมเห็นได้จากผู้รอบตัว แต่ภาษาญี่ปุ่นน้อยคนกว่าที่จะรู้ ทำใหัผมสนใจญี่ปุ่นมากกว่า ภาษาอังกฤษโหลก็จริง แต่ตัดกันไม่ได้ตรงภาษาอังกฤษใช้เป็นภาษากลางในอาเซียน แต่ญี่ปุ่นก็ไม่น้อยหน้า เพราะเวลาไปกดเงินที่ตู้ธนาคาร ภาษาหลักๆนอกจากไทยคือ อังกฤษ, ญี่ปุ่น, จีน งั้นมาดูพื้นฐานญี่ปุ่นของผมเลย

ภาษาญี่ปุ่น
ด้วยคาบเรียนที่น้อย แต่ความแปลกสำหรับผมถือว่ามาก (เพื่อนๆรุ่นเดียวกับผมที่เรียนคนละโรงเรียน ยังไม่เคยเรียนภาษาญี่ปุ่น) แน่นอนว่าผมเล็งเห็นความสำคัญของภาษานี้เนื่องจากคนยังรู้น้อยกว่าภาษาอังกฤษ ภาษานี้ผมไม่ได้เรียนแต่ประถม แต่พึ่งเรียนเมื่อ 1 ปีที่ผ่านมา! ด้วยคาบเรียนที่น้อยนิด แต่มันน่าสนใจมากๆ ถ้าภาษาญี่ปุ่นมีแค่ ฮิรางานะ กับ คาตากานะ ผมจะรีบศึกษาอย่างไม่ต้องสงสัยเลย แต่ต้องมาชงักไว้เมื่อเริ่มศึกษาคันจิ ได้ตัวแรก 私(わたし) ที่ย่อมาจากตัวฮิรางานะ แล้วยังรู้อีกว่ามันมีถึง 5,000 ตัว แต่ที่ใช้บ่อยๆก็มากถึง 1,945 ตัว ในประเทศญี่ปุ่น เขาจะเรียนคันจิกันตั้งแต่ 7 ขวบ ถ้าผมเริ่มตอนนี้(อายุ 17) จะยังทันอยู่ไหม ในญี่ปุ่นใครจะเรียนเก่งกว่ากันก็วัดกันที่ใครอ่าน(รู้)คันจิได้เยอะกว่าก็มี แต่เห็นร้านค้าหลายๆร้านในห้างก็ของญี่ปุ่นทั้งนั้น บริษัทญี่ปุ่นมาลงทุนก็เยอะ อนิเมะของญี่ปุ่นที่ออกมาใหม่ๆ ยังใช้นักแปลภาษาตลอดเวลา ทำให้ความสนใจไม่ได้ลดลงเลย ผมนั้นตัวฮิรางานะ กับคาตากานะ พออ่านได้เนื่องจากเรียนชั้นไดจิ(ชั้นต้น)ไปบ้างแล้ว เรื่องการแปลก็ยังรู้น้อยมากๆ พอเจอประโยคที่มีคันจิก็ตาลายตลอด(ถ้าเทียบกับอังกฤษพื้นฐานน้อยกว่า แต่สนใจกว่ามาก)