อาจจะเป็นเรื่องแปลก บางคนอาจตกใจ เห้ยมีด้วยหรือ...ผู้หญิงแบบนี้
มีค่ะเราเองที่เป็นอยู่ เราใช้ชีวิตเป็นปกติเหมือนผู้หญิงทั่วไปค่ะ มีหน้าอก มีสะโพก แต่ไม่มีประจำเดือน เพิ่งมารู้ตัวเองเมื่อตอน ม.6 ไปตรวจกับคุณหมอ อัตราซาร์วหลายรอบเพื่อหารังไข่ คุณหมอบอกว่าอาจมี แต่มีขนาดที่เล็กมาก
นึกในใจ...อ้าวล่ะ หายใจไม่ทั่วท้องจริงๆ
จากนั้นก็ขึ้นขายั่งจร้า...กลัวค่ะ เราต้องเปิดน้องให้คุณหมอตรวจ อ่อ...เราเลือกคุณหมอที่เป็นผู้หญิงค่ะ แต่ถึงเป็นผู้หญิงก็กลัวนะ คุณหมอใช้นิ้วจิ้มเข้าไปค่ะ เรารู้สึกแบบว่าตึงๆตันๆเจ็บๆ คืออาจมีนะช่องคลอดแต่มีขนาดที่เล็กมากๆ มีผนังที่หนามากๆ จึงทำให้นิ้วหมอเข้าไปไม่ได้
หลังจากตรวจเสร็จ คุณหมอขอคุยกับแม่เราสอบถามว่าเคยสังเกตมั้ยว่าน้องมีช่องคลอดรึป่าวตอนเด็กๆ แม่เราตอบผ่านทางโทรศัพท์ค่ะ "อ้าวววรึ ลูกฉันไม่มีหรอ เห็นเกิดมาเป็นผู้หญิงมันก็มีสิคุณหมอ" (แม่จะเอาฮ่ามั้ยเนี้ย) แต่ก็จริงๆแหล่ะแม่เราไม่รู้
เรารู้สึกกลัวและตกใจมาก อะไร ทำไม เห้ย...ชีวิตเราเกิดมาทำไมต้องเป็นแบบนี้ ไม่สมบูรณ์หรือปกติเหมือนผู้หญิงทั่วๆไป เราน้อยใจในโชคชะตาของเรามาก คุณหมอเลยคุยกับเราต่อว่า สิ่งที่เราเป็นเนี้ย พบ 1:5,000 คนในประเทศไทย เป็นกันเยอะอยู่เนาะ คิดในใจ...เราติด 1 ในนั้น โชคดีหรือโชคร้าย ก็อ่ะฟังคุณหมอต่อ...คุณหมอเจอเครสแบบนี้หลายคนอยู่ค่ะ บางคนเป็นอาจารย์สอนมหาลัยบ้าง เค้าก็ดำเนินชีวิตได้เป็นปกติ แต่เรื่องการจะมีครอบครัวนี้สิ เราต้องไปกรีดให้มีช่องคลอด ถ้าอยากมีลูกหลังจากกรีดแล้วต้องดูภายในว่าเป็นปกติหรือป่าว มีรังไข่มั้ย รังไข่ฝ่อหรือป่าว คือมันก็...หนักใจนะ ถ้าเป็นเราจะมีแฟน เราจะควรบอกหรือป่าว บอกแล้วรับได้มั้ย ตอนนั้นคือเราสับสนมากๆ คือเรากลับมาบ้านเราร้องไห้โฮ พ่อหนูขอไปผ่าตัดเถอะ กลัวว่ามันจะเป็นอันตรายและเป็นอุปสรรคต่อเรื่องที่จะมีครอบครัวในอนาคต คือเราไปทำเลยนะก่อนเข้ามหาลัย
สุดท้ายไม่ได้ผ่าตัด เพราะพ่อกลัวว่าไปอยู่มหาลัยจะเรียนไม่จบ คือ...เอิ่มพ่อค่ะ จนถึงทุกวันนี้ค่ะเรียนจบมหาลัยก็ยังไม่ไปผ่าตัด เล่ามาสะเยอะเลย ก็อยากจะถามว่า...มีใครที่เป็นแบบเราบ้าง ไปผ่าตัดที่ไหน แชร์ประสบการณ์ให้เราด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
ไม่มีประจำเดือนตั้งแต่เกิดและช่องคลอดอุดตันด้วยผนังที่หนา...
มีค่ะเราเองที่เป็นอยู่ เราใช้ชีวิตเป็นปกติเหมือนผู้หญิงทั่วไปค่ะ มีหน้าอก มีสะโพก แต่ไม่มีประจำเดือน เพิ่งมารู้ตัวเองเมื่อตอน ม.6 ไปตรวจกับคุณหมอ อัตราซาร์วหลายรอบเพื่อหารังไข่ คุณหมอบอกว่าอาจมี แต่มีขนาดที่เล็กมาก
นึกในใจ...อ้าวล่ะ หายใจไม่ทั่วท้องจริงๆ
จากนั้นก็ขึ้นขายั่งจร้า...กลัวค่ะ เราต้องเปิดน้องให้คุณหมอตรวจ อ่อ...เราเลือกคุณหมอที่เป็นผู้หญิงค่ะ แต่ถึงเป็นผู้หญิงก็กลัวนะ คุณหมอใช้นิ้วจิ้มเข้าไปค่ะ เรารู้สึกแบบว่าตึงๆตันๆเจ็บๆ คืออาจมีนะช่องคลอดแต่มีขนาดที่เล็กมากๆ มีผนังที่หนามากๆ จึงทำให้นิ้วหมอเข้าไปไม่ได้
หลังจากตรวจเสร็จ คุณหมอขอคุยกับแม่เราสอบถามว่าเคยสังเกตมั้ยว่าน้องมีช่องคลอดรึป่าวตอนเด็กๆ แม่เราตอบผ่านทางโทรศัพท์ค่ะ "อ้าวววรึ ลูกฉันไม่มีหรอ เห็นเกิดมาเป็นผู้หญิงมันก็มีสิคุณหมอ" (แม่จะเอาฮ่ามั้ยเนี้ย) แต่ก็จริงๆแหล่ะแม่เราไม่รู้
เรารู้สึกกลัวและตกใจมาก อะไร ทำไม เห้ย...ชีวิตเราเกิดมาทำไมต้องเป็นแบบนี้ ไม่สมบูรณ์หรือปกติเหมือนผู้หญิงทั่วๆไป เราน้อยใจในโชคชะตาของเรามาก คุณหมอเลยคุยกับเราต่อว่า สิ่งที่เราเป็นเนี้ย พบ 1:5,000 คนในประเทศไทย เป็นกันเยอะอยู่เนาะ คิดในใจ...เราติด 1 ในนั้น โชคดีหรือโชคร้าย ก็อ่ะฟังคุณหมอต่อ...คุณหมอเจอเครสแบบนี้หลายคนอยู่ค่ะ บางคนเป็นอาจารย์สอนมหาลัยบ้าง เค้าก็ดำเนินชีวิตได้เป็นปกติ แต่เรื่องการจะมีครอบครัวนี้สิ เราต้องไปกรีดให้มีช่องคลอด ถ้าอยากมีลูกหลังจากกรีดแล้วต้องดูภายในว่าเป็นปกติหรือป่าว มีรังไข่มั้ย รังไข่ฝ่อหรือป่าว คือมันก็...หนักใจนะ ถ้าเป็นเราจะมีแฟน เราจะควรบอกหรือป่าว บอกแล้วรับได้มั้ย ตอนนั้นคือเราสับสนมากๆ คือเรากลับมาบ้านเราร้องไห้โฮ พ่อหนูขอไปผ่าตัดเถอะ กลัวว่ามันจะเป็นอันตรายและเป็นอุปสรรคต่อเรื่องที่จะมีครอบครัวในอนาคต คือเราไปทำเลยนะก่อนเข้ามหาลัย
สุดท้ายไม่ได้ผ่าตัด เพราะพ่อกลัวว่าไปอยู่มหาลัยจะเรียนไม่จบ คือ...เอิ่มพ่อค่ะ จนถึงทุกวันนี้ค่ะเรียนจบมหาลัยก็ยังไม่ไปผ่าตัด เล่ามาสะเยอะเลย ก็อยากจะถามว่า...มีใครที่เป็นแบบเราบ้าง ไปผ่าตัดที่ไหน แชร์ประสบการณ์ให้เราด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ