สวัสดีคะ พี่ๆเพื่อนชาวพันทิปทุกคน จากที่อัดอั้นตันใจมานานอยากจะเล่าเเบบยาวๆ เลยยืมไอดีของเพื่อน เข้ามาตั้งกระทู้ระบายอยากบอกความในใจที่มีทั้งหมด

เริ่มเรื่องเลยนะคะ
  เราคบกับแฟนที่เป็นทอมมา 2 ปี กว่าๆ ตอนเเรกที่คบกันมีความสุขมากเพราะยังจัดอยู่ใน ช่วงโปรโมชั่นเเต่หลังจากนั้น 3 เดือนเขาก็แอบนอกใจเป็นครั้งเเรก ครั้งนี้เราจับได้คะ เราก็งอลเขานานอยู่พอสมควรนะคะ การนอกใจสำหรับเรามันเป็นเรื่องใหญ่มาก เเต่เราโตพอที่คิดได้ว่า คนเราทำผิดเเค่ครั้งเดียวควรให้อถัยเขา เเต่เหตุการณ์มันไม่เป็นอย่างที่คิดไว้สิคะ มีครั้งเเรกก็ต้องมีครั้งต่อไปเเน่นอนคะ เราเป็นคนง่ายๆ ไม่จู้จี้จุกจิก เเฟนจะไปไหนเราก็ให้ไป เเค่เขาบอกว่าไปกับเพื่อนเราก็เชื่อใจเขาเเล้วคะ การเป็นเเฟนที่ดีก็ต้องไว้ใจกันใช่ไหมคะ เเต่ก็มีเพื่อนเตือนๆไว้นะคะว่า อย่าเชื่อใจจนตัวเองต้องโง่ เเละเป็นจุดเริ่มต้นของการให้อภัยเขาครั้งเเรกคะ เเละเราก็คบกันมาเรื่อยๆจนถึงปีครึ่ง ยอดสรุปที่เขานอกใจเรา ทั้งหมด 7 ครั้ง เเละเราก็ให้อภัยเขา 7 ครั้ง เช่นเดียวกัน

เเต่ใครจะไปคิดใช่ไหมคะ ว่าจะมีครั้งที่ 8
เเละเเล้วครั้งที่ 8 ก็เดินทางมาถึงเมื่อไม่นานมานี้ พอหลังจากการที่เราให้อภัยเขามาครั้งที่ 7 เราก็คบกันต่อมาเรื่อยๆจนถึงวันที่เราคิดว่า มันพิเศษสำหรับเรา คือวันครบรอบ 2 ปี เเต่เราก็ไม่ได้สวีตอะไรกันมากมายนะคะ เเค่โพสถึงกันในเฟสบุ๊ค เหมือนทุกเดือนทุกๆปีที่ผ่านมา เหมือนจะมีความสุขใช่ไหมคะ เเต่ไม่เลยคะ มันเป็นช่วงที่เราติดรับน้องที่มหาวิทยาลัย เราเป็นรุ่นพี่ปี 2 ต้องเตรียมโน้นเตรียมนี่ ไหนจะเลิกเรียนเเล้วต้องมารับน้องย่อยอีก เเค่นี้ก็เหนื่อยมากพอเเล้วคะ เมื่อเรียนก็หนัก งานก็เยอะ มันทำให้ร่างกายเราต้องการ การพักผ่อนมากขึ้น จึงทำให้เรานอนเร็วมากขึ้น เลยไม่ค่อยมีเวลาที่จะคุยกับเขา ในความเชื่อใจเเฟนอะคะ เราเลยไม่ได้ตามติดอะไรมากมาย ไม่ใช่เราไม่โทรหากันเลยนะคะ เราก็โทหากันเป็นระยะๆนะคะ รายงานทุกอย่างว่า ทำไรอยู่

เเต่มีอยู่วันนึ่งคะ เราเลิกจากการรับน้องที่มหาวิทยาลัยกลับมาถึงห้องพักด้วยความเหน็ดเหนื่อย (เพราะเต้นตั้งหลายชั่วโมง) เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น มองไปคือเบอร์ของเเฟนเราโทมานี่เเหละคะ เเต่เรายังไม่ได้รับนะคะ ว่าจะอาบน้ำที่ให้ตัวสบายก่อน พอทำธุระส่วนตัวเสร็จ เราโทกลับไปคะ โอ้วววว เเม่เจ้า ขึ้นรอสาย พอเขาเราประโยคเเรกที่ถามเลยคะ คุยกับใคร เขาตอบมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา มาว่าคุยกับเพื่อน โอเคเราไม่ว่ากันเพราะเขาอาจจะคุยกับเพื่อนจริงๆ เราเป็นคนจะเล่นเฟสบุ๊คบ่อยมาก เเละชอบเข้าไปดูเฟสบุ๊คเเฟน พีคสุดๆคือ เขาตั้งไม่ให้เราเห็นทุกเรื่องราวของเขาเลยคะ เเละเเย่ไปกว่านั้น คือเเฟนเราโทมาบอกว่า เขาตั้งสถานะคบกับเเฟนใหม่เเล้ว เเละพากันไปซื้อรองเท้าให้กันเเละด้วย อกอีแป้นจะเเตกสลาย เราจึงเอาเฟสบุ๊คเพื่อนเขาไปดู พบว่าเเฟนใหม่ของเเฟนเรา คือ เเฟนเก่าเรา เพลง ไสว่าสิบ่ถิ่มกัน พุดขึ้นที่หัวเลยคะ วินาทีนั้นทำอะไรไม่ถูก หัวร้อน ตัวชาไปหมด มันเต็มไปด้วย ความโกรธต่างๆนาๆ เราพยายามโทหาเขา เพื่อคุยกัน ปรับความเข้าใจกัน เเต่สุดท้าย เขาก็บล็อกเบอร์เรา เปลี่ยนเฟสใหม่ เปลี่ยนไลน์ใหม่ เราเป็นคนที่ไม่ลืมใครง่ายๆด้วยสิ เพราะว่า เรายังรักเขามากมั้ง เขาไปแบบไม่ทันให้เราตั้งตัว ไปแบบ เราก็งงๆว่า เอะเราไม่ดีตรงไหน เราผิดอะไร
ตลอดเวลาที่เราคบกับเขามาเราหยิบยื่นให้เขามาโดยตลอด

- ปิดเทอมเราหางานให้เขาทำ
- เขามาพักกับเราเเทบไม่ได้ใช้เงินสักบาท ( เราออกให้ตลอด)
- เวลาเราไปบ้านเขาเราซื้อของไปฝากบ้านเขาตลอด
- เวลาทางบ้านเขาเดือดร้อนเรื่องเงินเราก็ช่วยเขาตลอด
เเละอื่นๆอีกมากมายเลยคะ

ปล.เรากะเเฟนเราอยู่คนละจังหวัดกันนะคะ เเต่นั่งรถไม่ถึงสองชั่วโมง บ้านเเฟนเราเขาฐานะไม่ค่อยดีนะคะ (เผื่อมีคนเขามาถามว่าทำไมให้ขนาดนั้น)
เพราะ คำว่ารักคำเดียวเท่านั้นคะถึงยอมให้อภัยเขาถึงขนาดนี้ เเต่คงไม่มีครั้งที่ 9 เเล้วละคะ นี่เเหละคะ บทสรุปของการให้อภัย ให้อภัยให้กันได้นะคะ เเต่อย่ามากเหมือนเรา เพราะคนบางคนไม่ไม่รู้จักคำว่า พอ เลยจริงๆ นี่เเหละคะ ความรักกับความโง่มันมีเส้นบางๆกั้นกันนิดเดียว
มหากาพย์การอึดอั้นตันใจ ได้จบลงเเล้วนะค อาจจะจบเเบบงง เพราะตอนนี้ก็ยัง งง เลยคะ ขอเป็นกำลังใจให้คนที่อกหักทุกคนนะคะ ฟ้าหลังฝนย่อมสวยเสมอ นะคะทุกคน วันนี้ขอลาไปก่อน เลิฟยูทุกคนคะ