นี่เป็นกระทู้แรกถ้าเขียนวกไปวนมา หรือมีตรงไหนผิดพลาดก็ขออภัยด้วยก้า
คือเรื่องมันเป็นอย่างงี้ค่ะคือย้ายมาเรียนที่ฟิลิปปินส์แล้วนางเป็นคนแรกในห้องที่เรารู้จักนางเป็นคนสวยค่ะน่าตาดีดูมีตังรู้จักกันซักประมาณเดือนได้เราก็ไว้ใจเห็นว่านั่งข้างกัน ขอเรียกว่า ch ละกันนะค้ะ อะไรที่เราไม่เข้าใจเราก็ถามนางไปไหนก็ไปด้วยกันตลอดค่ะแล้วที่นี้เรื่องมันมีอยู่ว่าตอนนั้นโทรสับเราพังเราก็ซื้อมาใหม่แล้วนางก็รู้ค่ะนางก็บอกว่า
ch:ฉันอยากซื้อต่อโทรสับของคุณ
เรา:แต่โทรสับฉันพังนะ
ch:ลุงฉันอาจจะซ่อมได้ ลองเอามาให้ซ่อมสิ
เรา:โอเค(ให้โทรสับกับสายชาจไป)
ch:ถ้าลุงซ่อมได้จะจ่ายในราคา 3500-4000 เปโซ แต่ถ้าซ่อมไม่ได้จะซื้อในราคา 2500-3000 เปโซแล้วฉันจะผ่อนอาทิตย์ละ 100 เปโซจนครบตามจำนวนเงิน(ค่าเงินที่นี่เรียกเป็นเปโซนะค้ะ)
เรา:โอเค
เราก็เฝ้าถามนางทุกวี่ทุกวันว่าโทรสับเป็นไงบ้างในใจก็คิดอยู่ค่ะกูจะโดนโกงมั้ยไรงี้ แต่ด้วยความที่น่าตานางดูเป็นคนดีแม่เป็นแอร์ท่าทางรวยและคงไม่โกงค่ะ แต่ก็แอบสงสัยทำไมรวยแล้วไม่ไปซื้อเครื่องใหม่มือหนึ่งดีๆใช้จะมาซื้อมือสองทำไม
แล้วซักสองสามวันผ่านไปเราก็ถามอีกว่าโทรสับเป็นไงบ้าง นางก็บอกว่าลุงยังซ่อมไม่ได้เลยต้องรออีกหน่อยค่ะ โอเครอก็รอ อาทิตย์นึงผ่านไปยังไม่ได้เรื่องอีกเริ่มมีอารมณ์หงุดหงิดเล็กน้อยค่ะแต่ยังไม่แสดงอาการมากแล้วก็ปล่อยไป สองอาทิตย์ผ่านไปก็ถามอีกว่าแล้วโทรสับหละ นางก็บอกว่า
ch:ลุงของฉันซ่อมไม่ได้ตอนนี้โทรสับอยู่ที่ช่างแล้ว
เรา:เอ้าทำไมไม่บอกเราก่อนว่าจะเอาไปให้ช่างซ่อมมันไม่ได้อยู่ในเงื่อนไขที่ตกลงกันไว้หนิ
ch:ขอโทดทีบราๆๆๆ
แล้วเราก็ยังคงไม่อะไรค่ะ เพราะคิดว่าช่างคงซ่อมไม่ได้และเดี๋ยวนางก็เอาโทรสับมาคืนอะไรประมาณนี้ แต่เราบอกก่อนเลยว่า โทรสับเราพังเพราะปิดไม่ติดนะค้ะคือตอนแรกชาจแบตไว้ค่ะกะรอแบบย้ายห้องเรียนจะได้ไม่ต้องเอาที่ชาจไปด้วยเกะกะเปิดโทรสับดูแบตขึ้น 83% ค่ะ แต่พอไปที่ห้องเรียนอีกห้องนึงก็ลองกดโทรสับดูว่ามันเปิดไม่ติดลองกดปุ้มล้อคค้างไว้เพื่อปิดเครื่องแล้วค่ะแล้วโทรสับก็เปิดขึ้นมาปกติแต่พอหยิบขึ้นมาเล่นอีกรอบอ่าวเปิดไม่ติดซะงั้น แต่ตอนนั้นไม่ได้สนใจอะไรมากเพราะเรียนอยู่ พอกลับมาห้องก็ลองเปิดดูอ่าวเปิดไม่ติดที่พังคือ ขึ้นรูปแอปเปิ้ลมาแล้วก็ดับแล้วลองปิดแล้วเปิดใหม่ ลองชาจแบตแล้วเปิดไปด้วยก็แล้วแต่ก็ยังไม่ได้ค่ะ แล้ววันต่อมานางก็มาบอกทำหน้าแบบเกือบเศร้าค่ะ บอกประมาณว่าเรามี 2 ตัวเลือกนะ คือ
1.ช่างบอกนางว่าโทรสับเรา แบตเสื่อม จอพัง นู่นนี่นั่นเสีย ค่าซ่อม 4000 เปโซ ซึ่งเท่ากับค่าโทรสับที่นางต้องจ่ายเรานางก็บอกว่า ให้เราอะเอาตังให้นาง 4000 เปโซแล้วนางจะซ่อมแล้วเอาโทรสับมาคืนแล้วให้เราเอาไปขายต่อคนอื่นค่ะ เอ้า งงดิค้ะ คือถ้าเราจะซ่อมแล้วเอาไปขายคนอื่นเราคงไม่ให้โทรสับนางไปซ่อมหรอกถูกปะ-.-
2.อันนี้คือนางบอกว่าค่าซ่อมโทรสับก็ตั้ง 4000 แล้วมันแพงมากงั้นเราขอไม่จ่ายเธอละกันนะ เอ้า งงไปอีก คือเหมือนนางได้โทรสับไปฟรีๆอะค้ะเอาง่ายๆ
แล้วเราก็บอกนางว่าเราจะไปเอาเงินที่ไหนมาจ่ายเธอตั้ง 4000 นางก็บอกให้เราบอกแม่ให้โอนมาค่ะ แต่คือแค่ซื้อโทรสับใหม่แม่ยังจะฆ่าเราเลยแล้วถ้าให้ขออีกก็คงโดนอีกเยอะอะค่ะ นางก้ทำหน้าเศร้าๆแล้วบอกว่าเราไม่มีทางเลือกแม่ฉันต้องโกรธมากแน่ๆ แล้วคือไรอะให้เราโทรไปขอตังแม่เพื่อมาจ่ายค่าซ่อมโทรสับแล้วมันก็ได้โทรสับเราไปแบบฟรีๆ? มันก็ไม่ใช่เรื่องปะค้ะ แล้วประเด็นคือเราบอกให้นางไปเอาโทรสับกลับมาค่ะ นางก็บอกเอากลับมาไม่ได้แล้วคือทำไมตอนแรกไม่ถามก่อนเอาไปให้ช่างเห้อออออออ
แล้วเราก็เล่าแบบปรึกษาเพื่อนคนอื่นว่าเออเนี่ยมันเป็นอย่างงี้ทำไงดี เพื่อนบอกว่าให้บอกครูประจำชั้นแต่เราไม่ได้บอกเพราะไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่ แล้วพอหลายๆวันต่อมาครูประจำชั้นเดินมาบอกว่าขอคุยด้วยหน่อยบราๆๆๆ แล้วเค้าก็ถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ เราก็คิดในใจ เห้ยรู้ได้ไงวะ แล้วเราก็เล่าให้เค้าฟัง เรื่องนี้มีเพื่อนในห้องไม่กี่คน พ่อเรา และเพื่อนเราที่ไทยไม่กี่คนที่รู้ ทุกคนบอกว่า ไปเอาโทรสับคืนโกงกันชัดๆ เราก้โอเคไรประมาณนี้ค่ะ แล้วเราก็ไปบอกนางให้เอามาคืน
ไม่ถึงอาทิตย์ผ่านไปนางก็เอามาคืนค่ะ แล้วเราก็คืนเงิน 100 เปโซที่นางให้มาก่อนน่านี้ไป กลับเอาโทรสับมาเช็คดู เออก็ยังเปิดไม่ติดเหมือนเดิม5555555555แต่ประเด็นอยู่ที่ว่าโทรสับเราติดฟิล์มกระจกไว้ค่ะแต่ตอนนางเอามาคืนฟิล์มเราวาร์ปหายไปไหนไม่รู้แล้วโทรสับก็เหมือนจะโดนแกะแล้วพอประกอบเข้าไปใหม่มันก็ไม่แน่นเหมือนเดิมค่ะ หลังจากนั้นก็ไม่ยุ่งกับนางอีกเลย
จบค้า
เจอเพื่อนร่วมห้องนิสัยเสียทำไงดีค้ะ
คือเรื่องมันเป็นอย่างงี้ค่ะคือย้ายมาเรียนที่ฟิลิปปินส์แล้วนางเป็นคนแรกในห้องที่เรารู้จักนางเป็นคนสวยค่ะน่าตาดีดูมีตังรู้จักกันซักประมาณเดือนได้เราก็ไว้ใจเห็นว่านั่งข้างกัน ขอเรียกว่า ch ละกันนะค้ะ อะไรที่เราไม่เข้าใจเราก็ถามนางไปไหนก็ไปด้วยกันตลอดค่ะแล้วที่นี้เรื่องมันมีอยู่ว่าตอนนั้นโทรสับเราพังเราก็ซื้อมาใหม่แล้วนางก็รู้ค่ะนางก็บอกว่า
ch:ฉันอยากซื้อต่อโทรสับของคุณ
เรา:แต่โทรสับฉันพังนะ
ch:ลุงฉันอาจจะซ่อมได้ ลองเอามาให้ซ่อมสิ
เรา:โอเค(ให้โทรสับกับสายชาจไป)
ch:ถ้าลุงซ่อมได้จะจ่ายในราคา 3500-4000 เปโซ แต่ถ้าซ่อมไม่ได้จะซื้อในราคา 2500-3000 เปโซแล้วฉันจะผ่อนอาทิตย์ละ 100 เปโซจนครบตามจำนวนเงิน(ค่าเงินที่นี่เรียกเป็นเปโซนะค้ะ)
เรา:โอเค
เราก็เฝ้าถามนางทุกวี่ทุกวันว่าโทรสับเป็นไงบ้างในใจก็คิดอยู่ค่ะกูจะโดนโกงมั้ยไรงี้ แต่ด้วยความที่น่าตานางดูเป็นคนดีแม่เป็นแอร์ท่าทางรวยและคงไม่โกงค่ะ แต่ก็แอบสงสัยทำไมรวยแล้วไม่ไปซื้อเครื่องใหม่มือหนึ่งดีๆใช้จะมาซื้อมือสองทำไม
แล้วซักสองสามวันผ่านไปเราก็ถามอีกว่าโทรสับเป็นไงบ้าง นางก็บอกว่าลุงยังซ่อมไม่ได้เลยต้องรออีกหน่อยค่ะ โอเครอก็รอ อาทิตย์นึงผ่านไปยังไม่ได้เรื่องอีกเริ่มมีอารมณ์หงุดหงิดเล็กน้อยค่ะแต่ยังไม่แสดงอาการมากแล้วก็ปล่อยไป สองอาทิตย์ผ่านไปก็ถามอีกว่าแล้วโทรสับหละ นางก็บอกว่า
ch:ลุงของฉันซ่อมไม่ได้ตอนนี้โทรสับอยู่ที่ช่างแล้ว
เรา:เอ้าทำไมไม่บอกเราก่อนว่าจะเอาไปให้ช่างซ่อมมันไม่ได้อยู่ในเงื่อนไขที่ตกลงกันไว้หนิ
ch:ขอโทดทีบราๆๆๆ
แล้วเราก็ยังคงไม่อะไรค่ะ เพราะคิดว่าช่างคงซ่อมไม่ได้และเดี๋ยวนางก็เอาโทรสับมาคืนอะไรประมาณนี้ แต่เราบอกก่อนเลยว่า โทรสับเราพังเพราะปิดไม่ติดนะค้ะคือตอนแรกชาจแบตไว้ค่ะกะรอแบบย้ายห้องเรียนจะได้ไม่ต้องเอาที่ชาจไปด้วยเกะกะเปิดโทรสับดูแบตขึ้น 83% ค่ะ แต่พอไปที่ห้องเรียนอีกห้องนึงก็ลองกดโทรสับดูว่ามันเปิดไม่ติดลองกดปุ้มล้อคค้างไว้เพื่อปิดเครื่องแล้วค่ะแล้วโทรสับก็เปิดขึ้นมาปกติแต่พอหยิบขึ้นมาเล่นอีกรอบอ่าวเปิดไม่ติดซะงั้น แต่ตอนนั้นไม่ได้สนใจอะไรมากเพราะเรียนอยู่ พอกลับมาห้องก็ลองเปิดดูอ่าวเปิดไม่ติดที่พังคือ ขึ้นรูปแอปเปิ้ลมาแล้วก็ดับแล้วลองปิดแล้วเปิดใหม่ ลองชาจแบตแล้วเปิดไปด้วยก็แล้วแต่ก็ยังไม่ได้ค่ะ แล้ววันต่อมานางก็มาบอกทำหน้าแบบเกือบเศร้าค่ะ บอกประมาณว่าเรามี 2 ตัวเลือกนะ คือ
1.ช่างบอกนางว่าโทรสับเรา แบตเสื่อม จอพัง นู่นนี่นั่นเสีย ค่าซ่อม 4000 เปโซ ซึ่งเท่ากับค่าโทรสับที่นางต้องจ่ายเรานางก็บอกว่า ให้เราอะเอาตังให้นาง 4000 เปโซแล้วนางจะซ่อมแล้วเอาโทรสับมาคืนแล้วให้เราเอาไปขายต่อคนอื่นค่ะ เอ้า งงดิค้ะ คือถ้าเราจะซ่อมแล้วเอาไปขายคนอื่นเราคงไม่ให้โทรสับนางไปซ่อมหรอกถูกปะ-.-
2.อันนี้คือนางบอกว่าค่าซ่อมโทรสับก็ตั้ง 4000 แล้วมันแพงมากงั้นเราขอไม่จ่ายเธอละกันนะ เอ้า งงไปอีก คือเหมือนนางได้โทรสับไปฟรีๆอะค้ะเอาง่ายๆ
แล้วเราก็บอกนางว่าเราจะไปเอาเงินที่ไหนมาจ่ายเธอตั้ง 4000 นางก็บอกให้เราบอกแม่ให้โอนมาค่ะ แต่คือแค่ซื้อโทรสับใหม่แม่ยังจะฆ่าเราเลยแล้วถ้าให้ขออีกก็คงโดนอีกเยอะอะค่ะ นางก้ทำหน้าเศร้าๆแล้วบอกว่าเราไม่มีทางเลือกแม่ฉันต้องโกรธมากแน่ๆ แล้วคือไรอะให้เราโทรไปขอตังแม่เพื่อมาจ่ายค่าซ่อมโทรสับแล้วมันก็ได้โทรสับเราไปแบบฟรีๆ? มันก็ไม่ใช่เรื่องปะค้ะ แล้วประเด็นคือเราบอกให้นางไปเอาโทรสับกลับมาค่ะ นางก็บอกเอากลับมาไม่ได้แล้วคือทำไมตอนแรกไม่ถามก่อนเอาไปให้ช่างเห้อออออออ
แล้วเราก็เล่าแบบปรึกษาเพื่อนคนอื่นว่าเออเนี่ยมันเป็นอย่างงี้ทำไงดี เพื่อนบอกว่าให้บอกครูประจำชั้นแต่เราไม่ได้บอกเพราะไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่ แล้วพอหลายๆวันต่อมาครูประจำชั้นเดินมาบอกว่าขอคุยด้วยหน่อยบราๆๆๆ แล้วเค้าก็ถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ เราก็คิดในใจ เห้ยรู้ได้ไงวะ แล้วเราก็เล่าให้เค้าฟัง เรื่องนี้มีเพื่อนในห้องไม่กี่คน พ่อเรา และเพื่อนเราที่ไทยไม่กี่คนที่รู้ ทุกคนบอกว่า ไปเอาโทรสับคืนโกงกันชัดๆ เราก้โอเคไรประมาณนี้ค่ะ แล้วเราก็ไปบอกนางให้เอามาคืน
ไม่ถึงอาทิตย์ผ่านไปนางก็เอามาคืนค่ะ แล้วเราก็คืนเงิน 100 เปโซที่นางให้มาก่อนน่านี้ไป กลับเอาโทรสับมาเช็คดู เออก็ยังเปิดไม่ติดเหมือนเดิม5555555555แต่ประเด็นอยู่ที่ว่าโทรสับเราติดฟิล์มกระจกไว้ค่ะแต่ตอนนางเอามาคืนฟิล์มเราวาร์ปหายไปไหนไม่รู้แล้วโทรสับก็เหมือนจะโดนแกะแล้วพอประกอบเข้าไปใหม่มันก็ไม่แน่นเหมือนเดิมค่ะ หลังจากนั้นก็ไม่ยุ่งกับนางอีกเลย
จบค้า