เมื่อคืนก่อนนอนก็นอนคิด พรุ่งนี้วันออกพรรษาจะทำบุญอะไรดี?

วันนี้ตื่นมาแต่เช้าด้วยวิถีมนุษย์เงินเดือน แวะปั๊มน้ำมันซื้อกาแฟ ข้าวเหนียวหมูปิ้ง

กำลังจะก้าวขาขึ้นรถ มีลุงอายุประมาณ 65 ปี เดินมาทัก

"คุณครับ พอจะมีงานอะไรให้ลุงทำไหม"

ผมตอบว่า "ไม่มีครับลุง"

แกบอกว่าไม่เป็นไรครับ ด้วยแววตาเศร้าแล้วหันหลังเดินไป

ผมเลยบอกว่า "เดี๊ยวๆ ครับลุง"

หลังจากสอบถามจึงได้เรื่องว่า...

ลุงมาจากทุ่งแสลงหลวง ตั้งใจจะเข้ามารับจ้างขับรถ แต่สอบไม่ผ่าน

จึงหางานอื่นทำ แต่ไม่มีคนรับเลย

ผมแนะนำให้ไปสมัครที่โรงงานที่ผมทำ แกบอกไปมาแล้ว แต่บุคคลไม่รับเนื่องจากมาอายุมาก แกบอกว่าทำงานแลกข้าวไม่รับเงิน ซึ่งบริษัทโรงงานขนาดใหญ่เรื่องแบบนี้คงยาก

วันนี้เช้าแกเดินมาจากอีกปั๊มน้ำมันที่แกอาศัยนอนเมื่อคืน มาแวะปั๊มที่เจอผมเพื่อซื้อน้ำเปล่ากิน 1 ขวด

มีที่หนึ่งเป็นบริษัท รปภ จะรับแก แต่มีข้อแม้ว่าต้องมีคนค้ำประกัน หรือไม่ก็ใช้เงิน 1500 บาท ค้ำประกัน

ผมเลยให้เงินแกไป 2000 บาท  ผมต้องรีบไปแล้วเพราะต้องรูดบัตรเข้างาน เวลาใกล้แปดโมงมาทุกที

ก่อนจากกันผมให้เบอร์แกไว้ บอกว่าผมอยู่แถวนี้ถ้ามีอะไรให้โทรหาผมได้เลย

แกสัญญาว่าจะคืนเงินผมทั้งหมดภายใน 1 เดือน
ผมบอก ไม่เป็นไรครับถ้ามีเมื่อไหร่ค่อยให้ ผมไม่ลำบาก
แต่แกยืนยันว่าจะคืนไม่เกินหนึ่งเดือนด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

ถ้าว่าได้เงินคืนจริง ผมสัญญากับตัวเองว่าจะเอาเงิน 2000 บาท และจะสมทบอีก 8000 บาท
เพื่อทำบุญต่อไปครับ เพราะเงิน 2000 บาทนี้ มีค่ามากเหลือเกิน