..พี่เข้าใจความรู้สึกของลูก ที่เห็นพ่อแม่มีหนี้สินรุงรัง
..ส่วนหนึ่งก็มาจากหามาเป็นค่าใช้จ่ายให้ลูกได้เล่าเรียนนี่แหละ ..อีกส่วนหนึ่งก็เรื่องของกินใช้ประจำวัน
เพราะที่หาได้ มันไม่พอกินพอใช้

แต่หนูก็ต้องพยายามเข้าใจด้วยว่า ..ไม่ใช่สักแต่คิดว่าจะ "กู้" เงินออกมาได้ยังไง
มันต้องนึกด้วยว่า จะหาเงินที่ไหนมาผ่อนชำระคืนให้เค้า

..หนูคิดง่ายๆ ก่อนเลย ..หนูเพิ่งเรียนจบ งานการยังไม่ได้ใกล้เคียงกับคำว่า "มั่นคง" เลย
เงินเดือนก็เกินค่าจ้างขั้นต่ำมาติ๊ดเดียว ..
หนูไม่ต้องตอบพี่ ..หนูตอบตัวเองก็พอ ว่าด้วยเงินเดือนเท่านี้น่ะ ..หนูกินใช้แบบประหยัด เขียมสุดๆ ..หนูเหลือเดือนละเท่าไหร่ ?

หนูไป search หาโปรแกรมคำนวณสินเชื่อบุคคล ..ในเน็ตนะ ..มีเยอะแยะ
แรกสุด เอาแบบไม่ต้องคิดนะว่า ฐานเงินเดือนแค่นี้ กู้ได้ 3 แสนหรือเปล่า
ลองเคาะตัวเลข 300,000 ใส่ไป  ..ใส่ดอกเบี้ยฐานกรุณาสุดๆ 20% effective rate ( ลดต้นลดดอก )
ให้ผ่อน 60 งวดเลย ..แล้วดูว่าค่างวด ตกเดือนละเท่าไหร่ ??

..พี่แอบเฉลยให้ก็ได้ว่า ค่างวดที่ต้องผ่อนให้แบงค์ ประมาณเดือนละ 8,000 บ.
ซึ่งถ้าฐานเงินเดือนแค่หมื่นนิดๆ ..เจอค่างวดเข้าไปตูมเดียว 8,000 ..หรือ 2 ใน 3 ของเงินเดือน ( ติ๊งต่างเงินเดือน 12,000 )
ต่อให้เจ้าตัวกัดฟันพูดว่า ..ไหว  ..แต่แบงค์เค้าไม่ขอเสี่ยงด้วยหรอกค่ะ

โดยหลักการและเหตุผล ..สำหรับสินเชื่อประเภทที่ไม่มีหลักทรัพย์อะไรไปค้ำประกัน เช่น สินเชื่อบุคคล
เค้าจึงให้สูงสุด 5 เท่าของรายได้ และต้องคำนวณภาระหนี้สินประดามี..อื่นๆ ด้วย

..คนที่จะกู้สินเชื่อบุคคล ได้วงเงินสัก 3 แสน ..จึงควรจะมีฐานเงินเดือน ประมาณ 60,000
และต้องไม่มีหนี้สินอื่นๆ เป็นภาระ - ตัวถ่วงด้วยนะ
..ไม่ใช่ว่าเงินเดือน 60,000 แต่ผ่อนบ้าน ผ่อนรถ บัตรเครดิต 4-5 ใบ วงเงินรวมๆ เป็นแสนๆ แต่วงเงินเต็มทุกบัตร ..มีปัญญาจ่ายได้แค่ขั้นต่ำ
อยากจะขอกู้อีกสัก 300,000 ..แล้วเค้าจะอนุมัตินะ ..
เพราะเค้าก็ดูแล้วว่า ..หนี้สินเท่าที่มี ก็อื้อซ่าแล้วนะเจ้าคะ ..ยังริจะก่อหนี้ใหม่อีกรึ ?

ดังนั้น เราจะไม่มามองโลกแบบสวยงาม เป็นสีชมพู โรยด้วยกลีบกุหลาบนะคะ..
..ด้วยฐานเงินเดือนหนูตอนนี้ หนูไม่อาจกระโดดเข้าไปแบกรับหนี้สิน ที่พ่อแม่ใช้เวลาไม่รู้กี่ปี สะสมไว้ ..ได้ในคราวเดียวหรอกค่ะ

โดยสมมุติฐาน ..หากพ่อแม่ หาได้เท่าเดิม ..แต่ค่าใช้จ่ายที่เคยต้องให้ลูก ..ไม่ต้องแล้ว
บวกกับลูกก็ทำงานทำการ มีเงินเดือนกิน ก็ทำให้ครอบครัวรายได้รวมเพิ่มขึ้น ..
นั่นแหละ คือส่วนที่ควรจะเอามาทยอยปิดหนี้ได้มากขึ้น ..หมดไวขึ้น

หนูก็ไปจัดระเบียบบัญชีหนี้สินซะ .. List มา ไปหยิบยืมใคร มาเท่าไหร่ เมื่อไหร่ จ่ายคืนเค้าไปบ้างหรือยัง เท่าไหร่ ยังไง
..มีดอกเบี้ยมั้ย ..เรียง และจัดลำดับดู ..แล้วทยอยๆ ปิดหนี้ซะ

อย่าไปกู้หนี้มาปิดหนี้ ..มันเป็นไอเดียหลอกตัวเอง แบบร้ายกาจ ซึ่งแก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปได้อย่างฉาบฉวย
แต่ในระยะยาว ..ตายหยังเขียด เพราะมันไม่ได้สะท้อนความเป็นจริง ..ตัวลูกหนี้ ก็เลยลั้ลลาได้อีก
..กว่าจะรู้ตัว ก็ดับอนาถ ศพไม่ค่อยสวยเท่าไหร่

พี่พูดในฐานะลูกหนี้แบงค์ ประสบการณ์ 20++ ปี ..ที่ตัวเองยังไม่เคย "พลาด" ..แต่คนรอบตัวพี่ ..เพียบ
ทำให้พี่มีนิทานมาเล่าเยอะเลย
ยังไงลองพิจารณาดูละกันนะคะ ..ด้วยความปรารถนาดีค่ะ