สวัสดีค่ะ ขอแทนตัวเองว่าเรา แทนคนนั้นว่าเขาละกันเนอะ
บอกก่อนว่าเราโสดมานานมาก ตั้งแต่เกิดอ่ะ แฟนไม่เคยมีเป็นตัวเป็นตน เพราะเราค่อนข้างจะขี้เบื่อ และโลกส่วนตัวสูง ติสท์จัด คุยกับคนอื่นไม่ค่อยเข้าใจ ไม่ค่อยอยากจะคุยกับใคร คุยกับใครได้ไม่ค่อยนาน ไม่ชอบให้ใครมาจีบด้วย ถ้าถูกใจจะเข้าหาเองมากกว่า 55555 แต่ที่คุยจริงๆจังๆ มี 2 คน คนแรกรู้จักกันเมื่อสามปีก่อน เราไปช่วยพ่อทำงาน ก็เลยเจอกัน แล้วก็คุยๆกันมาหกเดือน หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้เจอกันอีก คือมันอยู่ไกลกันอ่ะเนอะ แล้วก็เลิกคุยกันไป แล้วก็กลับมาคุยกันใหม่ แล้วก็เลิกคุยไปอีก แล้วกลับมาคุยใหม่ เป็นอยู่อย่างนี้ประมาณสองปี แล้วหลังจากนั้นเราก็เลยเลิกคุยแบบถาวร เขาเลือกที่จะหายไปก่อนด้วยแหละ เราเองก็เหนื่อยใจกับอะไรที่มันแปรปรวน หลังจากนั้นก็อยู่โสดๆ ในโหมดเหงาๆมาตลอด เราก็ลองกลับไปเล่นแอพๆหนึ่ง คือแค่อยากหาคนคุยอ่ะ เพราะเราขี้เหงา(แต่ขี้เบื่อมากกว่า 55555) ไม่ได้คิดจะไปจริงจังกับใคร เพราะเรารู้ไงว่า...
เมื่อปลายปีที่แล้ว ประมาณ ตุลา พฤศจิกา ช่วงนี้แหละ มีคนเข้ามาคุยพร้อมกันหลายคนเลย แต่เราก็คุยบ้างไม่คุยบ้าง ส่วนมากคุยไม่เกิน 1 อาทิตย์ เพราะเบื่อ แต่ก็จะมีที่เก็บไว้เป็นที่ปรึกษา เพื่อน พ้อง น้อง พี่ คือเราจะแยกสถานะไว้ชัดเจนหมด คนไหนอยากสานสัมพันธ์ต่อก็อีกเรื่อง
จุดพีคมันอยู่ที่ เราได้รู้จักกับคนคนหนึ่ง ซึ่งตอนแรกบอกเลยว่าไม่ชอบ แอทมาก็ไม่รับ เขาก็ยังแอทมาซ้ำอีก คือแบบ "เออ ถ้าเอ็งกล้า ข้าก็รับ" ทักมาก็คุยนะ เออ ก็คุยสนุกดี รับส่งมุขกันดี แต่อินี่เริ่มต้นมาแบบไม่ชัดเจนไง...ตอนจบมันก็ยังคงไม่มีความชัดเจน
หลังจากวันนั้นเราก็คุยกับเขามาเรื่อยๆ สองเดือนแรกนี่ยังคุยแบบ ใครเข้ามาก็คุย คือยังไม่ได้รู้สึกอะไรกับใครไง หัวใจมันด้านชาไปหมดละ เขาก็ทักมาถามนั่นนี่ ชวนเราคุยตลอด มีแอบหยอดแอบอะไร คือก็ดีอ่ะ บอกอยากเจอ ก็ได้เจอ เรียกว่า พูดง่ายจริงๆเลยเชียว พอเข้าเดือนที่สาม ความรู้สึกเรามันเริ่มแปลก เริ่มอยากจะคุยกับเขาทุกวัน เราเลือกที่จะปฏิเสธทุกคนที่เข้ามา โปรไฟล์จะดีแค่ไหนก็ช่างเหอะ(ถามว่าเสียดายมั้ย?...มาก) ฉันจะเอาคนนี้ (เป็นขนาดนั้นเชียว) 555555 พอเข้าเดือนที่ห้า ที่หก เริ่มละ ความรู้สึกเริ่มชัดเจนละ บอกคิดถึงกันตลอด (เฮ้ยแกรรร ฉันเขิน -//-) เรารวบรวมความกล้าแล้วก็บอกเขาไปตรงๆเลยนะว่าเรารู้สึกยังไง ตอนนั้นคือแฮปปี้มากค่ะ แบบ คือเขาก็ชอบเราไง ชอบก่อนที่เราจะชอบเขาอีก เรานี่โล่งเลย พอเข้าเดือนที่เจ็ดเริ่มจีบแบบจริงจังละ หยอดมุขนั่นนี่ตลอด(เราอ่ะนะ 5555) คุยไปๆมาๆ เริ่มถามหาความชัดเจนละ (ใครๆก็อยากชัดเจนกันทั้งนั้นแหละ) เราก็แบบ แก เราจีบแกทุกวันนี่หวั่นไหวบ้างมั้ย? เขาบอกหวั่นไหวดิ... แล้วคือยังไงหรอ? เราพยายามเข้าใจเขาทุกอย่าง ติดเพื่อนก็รับได้ โลกส่วนตัวสูงก็รับได้ อะไรๆ ก้รับได้ คือเรารู้สึกเหมือนเราเป็นผู้ชายแล้วไปตามจีบผู้หญิงคนหนึ่งอ่ะ คือเขาก็จะแบบ อารมณ์ผีเข้าผีออก วันนี้คุยกันดีๆ พอมาคุยอีกที เอ๊าาา คุยเดียวกันมั้ยเนี่ยยยย? (เป็นไบโพลาหรอพ่อคุณณณ!) แต่เขาก็ใส่ใจนะ เราไม่ค่อยโทรคุยอ่ะ ขี้เกียจ แต่พอได้โทรคุย เรารู้สึกได้ว่าอินี่
งง อบอุ่นว่ะ
พอตอนต้นเดือนสิงหา มันมีคนเข้ามาจีบเรา อันนี้คือแกตามจีบมานานมาก เราปฏิเสธไปแล้ว ก็ยังจะตามตื๊ออีก เราก็เลยไปบอกเขา (คือ ตอนนั้นอยากได้ความชัดเจนด้วยแหละ วินๆทั้งคู่ 5555)
เรา: มีคนมาจีบ แต่ไม่ได้ชอบ ต้องทำไง?
เขา: ก็บอกเขาไปดิว่าไม่ชอบ
เรา: บอกไปแล้วววว ไม่ยอมฟัง - -"
เขา: ทำไงล่ะ?
เรา: ไม่รู้ดิ
เขา: จะลืมพี่แล้วหรอ?
เรา: ถ้าจะลืม จะเป็นแบบนี้มั้ยล่ะ?
เขา: งั้นบอกไปดิว่ามี "แฟน" แล้ว
เรา: ไหนแฟน?
เขา: อ้าววว จำแฟนตัวเองไม่ได้อีก - -"
เรา: ก็ไม่รู้อ่ะ 55555
คือหลังจากวันนั้นเราก็เข้าใจว่าเราคบกันนะ แต่เปล่าเลย... เขาแค่หวงก้างเท่านั้นเอง หลังจากนั้นก็เริ่มละ เริ่มจะเปลี่ยนไปละ จากที่ไม่เคยลบเม้นท์ ก็ลบ คือเรานี่แบบ... เงิบอ่ะ ไอ่เรามันก็คนแมนๆ เลยถามไปตรงๆเลยว่า ลบเม้นเราทำไม? ตอนแรกเขาปฏิเสธนะ แต่ด้วยความเป็นเราไง เขาเลยยอม เขาบอกว่าไรรู้ป้ะ? "ก็ไม่อยากเปิดเผยอ่ะ" เรานี่แบบ อิ
ยยยยยย จุกสิคะ รออะไร? หึหึ!
เวลามีปัญหา เราจะเปิดประเด็นก่อนตลอด เพราะเราเป็นคนที่ไม่ชอบมีอะไรคาใจ เขาก็จะขอโทษทุกครั้ง แต่ก็ยังทำแบบเดิมๆ เอิ่มมม. ตือร่ะ? - -"
พอเราถามว่าตกลงยังไง ให้อยู่ตรงไหนแน่ เขาก็ชอบว่าเราคิดมาก แล้วก็บอกว่า เขาไม่ได้ดีอะไรหรอก อย่ามาคาดหวังอะไรเลย อ้าววววว อิ
ยยย ตอนเข้ามาทำไมไม่ดูตัวเองล่ะ มาบอกตอนนี้ทำไม อิเดาะ! - - เราก็แบบ เออ ไม่เป็นไร เราเข้าใจ (นางเอกไปอีก 5555) พอเข้าเดือนตุลา ยอมรับเลยว่ารับรู้ได้ถึงความเปลี่ยนแปลงที่โคตรยิ่งใหญ่ คือ... ถามสามคำ ตอบคำเดียว โห!! ตบกะตูมั้ย? - -" แล้วล่าสุดนะ เราไม่พอใจเรื่องไรไม่รู้จำไม่ได้ (แต่ะสะเทือนใจจริงๆ) เราเลยบล็อก ก็ไม่คิดว่ามันจะลบเพื่อนไปเลยไง (เราไม่เคยบล็อกใคร 55555) เราก็แอทไปใหม่ แต่นางเล่นตัวจย้าาา ไม่รับแอท (แล้วจะแอทไปทำไมล่ะแม่คุณ 555) พออีกวัน อ้าววว มันรับละ หลังจากไม่ได้คุยกัน สองวัน เราก็ไม่รู้จะพูดอะไร(ตัดใจไม่เคยขาดเลยกูววว) เลยบอกไปว่า "เราฝันเห็นแกด้วยว่ะ" คือตอบคือ... เงียบ ไม่อ่าน ไม่ตอบ แต่ออนอยู่ เอออออ! รู้เลย! เรานี่แบบ จะเล่นอย่างนี้ช้ะ? เออ ได้... สุดท้าย เราลองไปเล่นแอพหนึ่งซึ่งไม่เคยเล่นเลยอ่ะ เจออะไรรู้ป้ะ เจอนางจ้าาาา เราก็ส่องไง แล้วแบบ เฮ้ยยยยยยยยยยย! คือร่ะ? เหงางี้? ไม่มีคนคุยงี้? ทั้งๆที่ชวนมันคุยประจำ เราก็เกิดคำถามในใจว่า "นี่ตูเป็นผีหรอ?" คือไล่ดูตั้งแต่ต้นๆอ่ะ ช่วงสิงหา - กันยา ก็เจอ คือเรานี่แบบ เงิบจ้ะ รู้เลยว่าที่ผ่านมาทำไมเป้นแบบนั้น คือคุยกันมาเป็นปีๆ ไม่มีค่าหรอ? คือถ้าไม่พร้อมจะมีเราก้บอกมาตรงๆดิ แมนๆหน่อยไม่ได้หรอ? แล้วตอนนี้นางก็เงียบหายไปเลย เออ ให้มันได้แบนี้ อุตส่าห์ไว้ใจ สุดท้ายก็ไปตามทาง คือถ้าจะมาแบบนี้ บอกก่อนก็ได้มั้ย? ตอนแรกนี่ น้ำตานองอาบสองแก้ม ตอนนี้ โอเคละ อยู่คนเดียวต่อไป อย่ายอมให้ใครเข้ามา เก้บความจริงใจ ไว้ให้คนที่เห็นค่าดีกว่าเนอะ...
ปล. ไม่งงเนอะ เราอยากระบายเฉยๆอ่ะ 555555
ผิดตรงที่ไว้ใจ ฉันมองตัวเธอผิดไป.
บอกก่อนว่าเราโสดมานานมาก ตั้งแต่เกิดอ่ะ แฟนไม่เคยมีเป็นตัวเป็นตน เพราะเราค่อนข้างจะขี้เบื่อ และโลกส่วนตัวสูง ติสท์จัด คุยกับคนอื่นไม่ค่อยเข้าใจ ไม่ค่อยอยากจะคุยกับใคร คุยกับใครได้ไม่ค่อยนาน ไม่ชอบให้ใครมาจีบด้วย ถ้าถูกใจจะเข้าหาเองมากกว่า 55555 แต่ที่คุยจริงๆจังๆ มี 2 คน คนแรกรู้จักกันเมื่อสามปีก่อน เราไปช่วยพ่อทำงาน ก็เลยเจอกัน แล้วก็คุยๆกันมาหกเดือน หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้เจอกันอีก คือมันอยู่ไกลกันอ่ะเนอะ แล้วก็เลิกคุยกันไป แล้วก็กลับมาคุยกันใหม่ แล้วก็เลิกคุยไปอีก แล้วกลับมาคุยใหม่ เป็นอยู่อย่างนี้ประมาณสองปี แล้วหลังจากนั้นเราก็เลยเลิกคุยแบบถาวร เขาเลือกที่จะหายไปก่อนด้วยแหละ เราเองก็เหนื่อยใจกับอะไรที่มันแปรปรวน หลังจากนั้นก็อยู่โสดๆ ในโหมดเหงาๆมาตลอด เราก็ลองกลับไปเล่นแอพๆหนึ่ง คือแค่อยากหาคนคุยอ่ะ เพราะเราขี้เหงา(แต่ขี้เบื่อมากกว่า 55555) ไม่ได้คิดจะไปจริงจังกับใคร เพราะเรารู้ไงว่า...
เมื่อปลายปีที่แล้ว ประมาณ ตุลา พฤศจิกา ช่วงนี้แหละ มีคนเข้ามาคุยพร้อมกันหลายคนเลย แต่เราก็คุยบ้างไม่คุยบ้าง ส่วนมากคุยไม่เกิน 1 อาทิตย์ เพราะเบื่อ แต่ก็จะมีที่เก็บไว้เป็นที่ปรึกษา เพื่อน พ้อง น้อง พี่ คือเราจะแยกสถานะไว้ชัดเจนหมด คนไหนอยากสานสัมพันธ์ต่อก็อีกเรื่อง
จุดพีคมันอยู่ที่ เราได้รู้จักกับคนคนหนึ่ง ซึ่งตอนแรกบอกเลยว่าไม่ชอบ แอทมาก็ไม่รับ เขาก็ยังแอทมาซ้ำอีก คือแบบ "เออ ถ้าเอ็งกล้า ข้าก็รับ" ทักมาก็คุยนะ เออ ก็คุยสนุกดี รับส่งมุขกันดี แต่อินี่เริ่มต้นมาแบบไม่ชัดเจนไง...ตอนจบมันก็ยังคงไม่มีความชัดเจน
หลังจากวันนั้นเราก็คุยกับเขามาเรื่อยๆ สองเดือนแรกนี่ยังคุยแบบ ใครเข้ามาก็คุย คือยังไม่ได้รู้สึกอะไรกับใครไง หัวใจมันด้านชาไปหมดละ เขาก็ทักมาถามนั่นนี่ ชวนเราคุยตลอด มีแอบหยอดแอบอะไร คือก็ดีอ่ะ บอกอยากเจอ ก็ได้เจอ เรียกว่า พูดง่ายจริงๆเลยเชียว พอเข้าเดือนที่สาม ความรู้สึกเรามันเริ่มแปลก เริ่มอยากจะคุยกับเขาทุกวัน เราเลือกที่จะปฏิเสธทุกคนที่เข้ามา โปรไฟล์จะดีแค่ไหนก็ช่างเหอะ(ถามว่าเสียดายมั้ย?...มาก) ฉันจะเอาคนนี้ (เป็นขนาดนั้นเชียว) 555555 พอเข้าเดือนที่ห้า ที่หก เริ่มละ ความรู้สึกเริ่มชัดเจนละ บอกคิดถึงกันตลอด (เฮ้ยแกรรร ฉันเขิน -//-) เรารวบรวมความกล้าแล้วก็บอกเขาไปตรงๆเลยนะว่าเรารู้สึกยังไง ตอนนั้นคือแฮปปี้มากค่ะ แบบ คือเขาก็ชอบเราไง ชอบก่อนที่เราจะชอบเขาอีก เรานี่โล่งเลย พอเข้าเดือนที่เจ็ดเริ่มจีบแบบจริงจังละ หยอดมุขนั่นนี่ตลอด(เราอ่ะนะ 5555) คุยไปๆมาๆ เริ่มถามหาความชัดเจนละ (ใครๆก็อยากชัดเจนกันทั้งนั้นแหละ) เราก็แบบ แก เราจีบแกทุกวันนี่หวั่นไหวบ้างมั้ย? เขาบอกหวั่นไหวดิ... แล้วคือยังไงหรอ? เราพยายามเข้าใจเขาทุกอย่าง ติดเพื่อนก็รับได้ โลกส่วนตัวสูงก็รับได้ อะไรๆ ก้รับได้ คือเรารู้สึกเหมือนเราเป็นผู้ชายแล้วไปตามจีบผู้หญิงคนหนึ่งอ่ะ คือเขาก็จะแบบ อารมณ์ผีเข้าผีออก วันนี้คุยกันดีๆ พอมาคุยอีกที เอ๊าาา คุยเดียวกันมั้ยเนี่ยยยย? (เป็นไบโพลาหรอพ่อคุณณณ!) แต่เขาก็ใส่ใจนะ เราไม่ค่อยโทรคุยอ่ะ ขี้เกียจ แต่พอได้โทรคุย เรารู้สึกได้ว่าอินี่งง อบอุ่นว่ะ
พอตอนต้นเดือนสิงหา มันมีคนเข้ามาจีบเรา อันนี้คือแกตามจีบมานานมาก เราปฏิเสธไปแล้ว ก็ยังจะตามตื๊ออีก เราก็เลยไปบอกเขา (คือ ตอนนั้นอยากได้ความชัดเจนด้วยแหละ วินๆทั้งคู่ 5555)
เรา: มีคนมาจีบ แต่ไม่ได้ชอบ ต้องทำไง?
เขา: ก็บอกเขาไปดิว่าไม่ชอบ
เรา: บอกไปแล้วววว ไม่ยอมฟัง - -"
เขา: ทำไงล่ะ?
เรา: ไม่รู้ดิ
เขา: จะลืมพี่แล้วหรอ?
เรา: ถ้าจะลืม จะเป็นแบบนี้มั้ยล่ะ?
เขา: งั้นบอกไปดิว่ามี "แฟน" แล้ว
เรา: ไหนแฟน?
เขา: อ้าววว จำแฟนตัวเองไม่ได้อีก - -"
เรา: ก็ไม่รู้อ่ะ 55555
คือหลังจากวันนั้นเราก็เข้าใจว่าเราคบกันนะ แต่เปล่าเลย... เขาแค่หวงก้างเท่านั้นเอง หลังจากนั้นก็เริ่มละ เริ่มจะเปลี่ยนไปละ จากที่ไม่เคยลบเม้นท์ ก็ลบ คือเรานี่แบบ... เงิบอ่ะ ไอ่เรามันก็คนแมนๆ เลยถามไปตรงๆเลยว่า ลบเม้นเราทำไม? ตอนแรกเขาปฏิเสธนะ แต่ด้วยความเป็นเราไง เขาเลยยอม เขาบอกว่าไรรู้ป้ะ? "ก็ไม่อยากเปิดเผยอ่ะ" เรานี่แบบ อิยยยยยย จุกสิคะ รออะไร? หึหึ!
เวลามีปัญหา เราจะเปิดประเด็นก่อนตลอด เพราะเราเป็นคนที่ไม่ชอบมีอะไรคาใจ เขาก็จะขอโทษทุกครั้ง แต่ก็ยังทำแบบเดิมๆ เอิ่มมม. ตือร่ะ? - -"
พอเราถามว่าตกลงยังไง ให้อยู่ตรงไหนแน่ เขาก็ชอบว่าเราคิดมาก แล้วก็บอกว่า เขาไม่ได้ดีอะไรหรอก อย่ามาคาดหวังอะไรเลย อ้าววววว อิยยย ตอนเข้ามาทำไมไม่ดูตัวเองล่ะ มาบอกตอนนี้ทำไม อิเดาะ! - - เราก็แบบ เออ ไม่เป็นไร เราเข้าใจ (นางเอกไปอีก 5555) พอเข้าเดือนตุลา ยอมรับเลยว่ารับรู้ได้ถึงความเปลี่ยนแปลงที่โคตรยิ่งใหญ่ คือ... ถามสามคำ ตอบคำเดียว โห!! ตบกะตูมั้ย? - -" แล้วล่าสุดนะ เราไม่พอใจเรื่องไรไม่รู้จำไม่ได้ (แต่ะสะเทือนใจจริงๆ) เราเลยบล็อก ก็ไม่คิดว่ามันจะลบเพื่อนไปเลยไง (เราไม่เคยบล็อกใคร 55555) เราก็แอทไปใหม่ แต่นางเล่นตัวจย้าาา ไม่รับแอท (แล้วจะแอทไปทำไมล่ะแม่คุณ 555) พออีกวัน อ้าววว มันรับละ หลังจากไม่ได้คุยกัน สองวัน เราก็ไม่รู้จะพูดอะไร(ตัดใจไม่เคยขาดเลยกูววว) เลยบอกไปว่า "เราฝันเห็นแกด้วยว่ะ" คือตอบคือ... เงียบ ไม่อ่าน ไม่ตอบ แต่ออนอยู่ เอออออ! รู้เลย! เรานี่แบบ จะเล่นอย่างนี้ช้ะ? เออ ได้... สุดท้าย เราลองไปเล่นแอพหนึ่งซึ่งไม่เคยเล่นเลยอ่ะ เจออะไรรู้ป้ะ เจอนางจ้าาาา เราก็ส่องไง แล้วแบบ เฮ้ยยยยยยยยยยย! คือร่ะ? เหงางี้? ไม่มีคนคุยงี้? ทั้งๆที่ชวนมันคุยประจำ เราก็เกิดคำถามในใจว่า "นี่ตูเป็นผีหรอ?" คือไล่ดูตั้งแต่ต้นๆอ่ะ ช่วงสิงหา - กันยา ก็เจอ คือเรานี่แบบ เงิบจ้ะ รู้เลยว่าที่ผ่านมาทำไมเป้นแบบนั้น คือคุยกันมาเป็นปีๆ ไม่มีค่าหรอ? คือถ้าไม่พร้อมจะมีเราก้บอกมาตรงๆดิ แมนๆหน่อยไม่ได้หรอ? แล้วตอนนี้นางก็เงียบหายไปเลย เออ ให้มันได้แบนี้ อุตส่าห์ไว้ใจ สุดท้ายก็ไปตามทาง คือถ้าจะมาแบบนี้ บอกก่อนก็ได้มั้ย? ตอนแรกนี่ น้ำตานองอาบสองแก้ม ตอนนี้ โอเคละ อยู่คนเดียวต่อไป อย่ายอมให้ใครเข้ามา เก้บความจริงใจ ไว้ให้คนที่เห็นค่าดีกว่าเนอะ...
ปล. ไม่งงเนอะ เราอยากระบายเฉยๆอ่ะ 555555