....เรื่องราวความรักของผมกับเพื่อนผู้หญิงคนนึง
(นี้เป็นชีวิตจิงสายนอมอลเรื่องแรกของผมเลยก็ว่าได้)

รูปภาพอาจจะไม่หน้าสนใจเท่าไหร่ แต่อยากทราบว่าเวลาเพื่อนๆ
เจอสถานการณ์ที่โดนเพศตรงข้ามมาสารภาพรัก
แล้วโดนปฎิเสธซะเอง จะรู้สึกยังไงกันบ้าง


ซับให้อ่าน เผื่อภาพไม่ชัด

ผม : 5555 วันนี้แม่เรามาหาแล้วถามว่ามีแฟนยังอยากให้เรารีบ หาเมีย ซักคน #เรื่องมันเศร้า
เพื่อน : แล้วแกตอบว่าไง
ผม : ก็ยังไม่มีอะดิ
เพื่อน : อ้าวนี้แม่แกอุสาปูทางไว้ให้ รีบหาซะนะ 555 ชั้นกลัวแม่แกคิดเป็นอย่างอื่นจุงเบย
(อย่างอื่นในที่นี้คือ หาสามีแทนศรีภรรยา) อย่างแกจะหาได้รึป่าว
ผม : เหอะๆ อย่างเราคงต้องโสดอีกนานเลย T^T
เพื่อน : ถ้าไม่มีใครจีบเดียวเราจีบแกเอง /อย่าบอกใครนะ
ผม : เหอะๆ เดี่ยวก็ทะเลาะกับแฟนหรอก แกอะเป็นเพื่อนชั้นมากกว่านั้นมันจะไม่งาม
เพื่อน : ก็ให้ชั้นโสดสิ มันจะได้งาม
"เอาตรงๆนะ ตอนแรกชั้นก็ชอบแก เพราะแกฮา ร่าเริง เป็นคนอารมณ์ดี บ้าๆ ต๊องๆ น่ารักดี ชั้นชอบคนแบบนี้"
ผม : >///< ไม่อะ ไม่มีทางแกเป็นเพื่อนเรา และเป็นแฟนเพื่อนเราด้วย
เพื่อน : เออ รู้ เราะชั้นมี...อยู่แล้ว ชั้นเลยเลิกชอบแก และเห็นแกเป็นเพื่อนเลย
ผม : 55555 อิเวร *** *** ***

จบคับ ช่วยแชร์คำตอบและความรู้สึกของเพื่อนๆลงคอมเม้นให้หน่อยน่ะ